رئیس سابق اتاق بازرگانی تهران معتقد است روش‌هایی که برای رسیدن به خودکفایی اقتصادی انجام داده‌ایم نتیجه‌بخش نبوده و باید رویکردهای حمایتی برای بالا بردن توان تولید داخلی و خودکفایی به گونه‌ای باشد که قدرت رقابت‌پذیری در بازارهای جهانی وجود داشته باشد.
یکی از مسائلی که همواره از سوی کارشناسان و فعالان اقتصادی به عنوان مشکلی اساسی در اقتصادی ایران مطرح می‌شود توان و قدرت پایین رقابت پذیری است که باعث شده است بسیاری تولیدات دخلی به دلیل هزینه تمام شده بالا و البته کیفیت پایین در داخل محدود بماند و از بسیاری از بازارهای صادراتی که به صورت بالقوه ظرفیت‌های مطلوبی برای اقتصاد مان دارد برای صادرکنندگان و تولیدکنندگان داخلی دور از دسترس باشد و از طرفی هم به اعتقاد برخی از کارشناسان بعضی از رویکردها و سیاست‌های حمایتی از جمله بالا بردن تعرفه‌ها یا اختصاص یارانه‌ها برای تقویت تولید داخلی به دلیل اینکه با روش‌های نادرستی انجام شده است نه تنها تولید داخلی را کمک نکرده بلکه آن را از رقابت پذیری در عرصه داخلی و خارجی دورتر کرده است.
در این زمینه یحیی آل اسحاق – رییس سابق اتاق بازرگانی تهران – در گفت‌وگو با ایسنا، با تحلیل این موضوع، ضمن برشمردن تبعات عدم رقابت پذیری برای اقتصاد ایران عنوان کرد: اگر بخواهیم الزمات رقابت پذیری را رعایت کنیم و از تهدیدات اقتصادی جهانی جلوگیری کنیم راه حل این است که در حوزه‌های مختلف تولیدی و اقتصادی خودمان را توانمند کنیم چون در این صورت است که تنها به بازار ۸۰ میلیونی داخلی محدود نمی‌مانیم بلکه حداقل به بازار ۳۰۰ میلیونی در منطقه دست خواهیم یافت و درنتیجه سهم‌مان از اقتصاد جهانی افزایش می‌یابد.
وی ادامه داد: پس بنابراین شرط تحقق این هدف این است که تولیدات داخلی‌مان را قابل رقابت با تولیدات جهانی کنیم به عنوان مثال ما امروز یک بازار و تقاضای بزرگ در حوزه خودرو داریم به طوری که سالی یک میلیون و ۳۰۰ هزار خودرو در داخل تولید می‌کنیم حجمی از تولید که در دنیا جزو سه کشور اول و در خاورمیانه در جایگاه اول به لحاظ حجم تولید است، موضوعی که نشان از ظرفیت بالای تولیدی در کشور دارد.
عضو هیات نمایندگان اتاق بازگانی تهران افزود: اما به دلیل اینکه کیفیت و قیمت تولید وخدمات پس از فروش مان، پس از حدود ۲۰ سالی که در زمینه خودرو سرمایه‌گذاری زیربنایی گسترده‌ای انجام داده‌ایم اما شاهد هستیم که کیفیت‌مان قابل قبول نیست و محصولی را با دو برابر قیمت جهانی و چند برابر مصرف جهانی و در عین حال با کیفیت پایین و خطرات بالا تولید می‌کنیم که قابل رقابت نیست.
آل اسحاق تصریح کرد: علت این است که به موضوع رقابتی بودن محصول فکر نکرده‌ایم و حمایت معقول نیز برای بالا بردن قدرت رقابت‌مان با هدف حضور در بازارهای جهانی انجام نشده است. طبیعتا اگر بخواهیم همین روشی را که در بازار خودرو طی ۲۰ سال گذشته پیش رفته ایم ادامه دهیم باز هم به نتیجه نمی‌رسیم و نمی‌توان به کسب قدرت رقابت پذیری امیدوار بود.
وزیر اسبق بازرگانی درباره اینکه چگونگی امکان رسیدن به توان رقابتی وجود دارد گفت: باید بر اساس رویکرد اقتصاد مقاومتی به اقتصاد درون‌زای برون نگر توجه کنیم به این معنی که درون زا باشیم، توانمندی‌های درونی‌مان را تقویت کنیم اما با نگاه بیرونی این کار را انجام دهیم تا بتوانیم محصولی را تولید کنیم که از نظر کیفیت، قیمت و خدمات پس از فروش و دیگر شاخص‌های در بازارهای جهانی قابل رقابت باشد. برای رسیدن به این امر نیاز به یک تغییر نگرش و بینش داریم.
وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش با انتقاد از حمایت‌های غیر معقول از تولید داخلی عنوان کرد: خودکفایی حرف درستی در اقتصاد است اما روش‌هایی که ما به سمت آن رفتیم اشتباه بوده است. حمایت باید به گونه‌ای باشد که منجر به خودکفایی شود اگر حمایت‌های ما تحت عنوان تعرفه، یارانه و یا دیگر ضرورت‌های خودکفایی برای توجه به تولید انجام می‌شود باید به شکلی اجرا شود که تولید داخل توانمند شد قدرت رقابتش بالا برود.
