1

رئیس هیئت مدیره انجمن واردکنندگان فراورده های خام دامی خبر داد :حراج گوشت‌های وارداتی به عنوان اموال تملیکی

گوشت‌های قرمز وارداتی که بدلیل عدم تخصیص ارز به محموله‌های ثبت سفارش شده یا عدم انتقال ارز تخصیصی به حساب فروشنده خارجی، در گمرکات دپو شده، بعنوان اموال تملیکی به حراج گذاشته شد.

براساس این گزارش، طی ماههای گذشته با افزایش شدید قیمت گوشت قرمز، واردات این ماده پروتئینی بصورت گرم و منجمد در دستور کار قرار گرفت و بخش خصوصی اقدام به واردات این اقلام کرد اما بدلیل مشکلاتی که در فرایند تخصیص ارز وجود داشت، بخشی از این محموله‌ها در گمرکات کشور دپو شد و امکان ترخیص پیدا نکرد. اخبار واصله حاکی از آن است که این محموله‌ها به عنوان اموال متروکه تلقی و در اختیار سازمان اموال تملیکی قرار گرفته و به مزایده گذاشته شده است.

گوشت‌های وارداتی را حراج کردند

فرهاد آگاهی، رئیس انجمن فراورده‌های خام دامی در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن درخواست از معاون اول رئیس جمهور برای ورود به موضوع حراج محموله‌های گوشت موجود در گمرک بندرعباس، اظهار داشت: متأسفانه در روزهای اخیر شاهد بودیم که تعداد قابل توجهی از محموله‌های گوشت منجمد وارداتی موجود در بندر شهید رجایی، تحت عنوان اموال متروکه شناسایی و به حراج گذاشته شده است.

این یک راهزنی است / ‏‬فروشنده خارجی می‌تواند در محاکم بین المللی اقامه دعوی کند

وی افزود: این موضوع در شرایطی اتفاق افتاده که این محموله‌ها هنوز تسویه حساب ارزی نشده اند و در واقع در مالکیت فروشنده خارجی قرار دارند و چنین اقدامی در عرف بین المللی، به مثابه راهزنی و تصرف اموال کشورهای دیگر تلقی می‌شود و می‌تواند به پیگیری قضائی فروشنده در محاکم بین المللی و محدودیت‌های شدید تجاری منجر شود.

وی با رد عدم همکاری واردکنندگان برای ترخیص این محموله‌ها، تصریح کرد: این تصور که واردکنندگان، انگیزه لازم برای ترخیص این محموله‌ها را ندارند، از اساس نادرست است، چرا که نه تنها واردکنندگان گوشت، منفعتی از توقف کالا در گمرک نمی‌برند، بلکه با توقف کالا، روزانه مجبور به پرداخت هزینه توقف (دموراژ) نیز می‌شوند و این درحالی است که قیمت گوشت تحویلی آنها، نهایی شده و امکان افزایش بهای تمام شده آن را ندارند. بنابراین واردکنندگان خواهان ترخیص هرچه زودتر محموله‌های خود هستند ولی عدم دسترسی به مستندات و مدارک حمل، مانع ترخیص است.

مشکل تخصیص ارز مانع ترخیص شد

به گفته آگاهی، علت اصلی عدم ترخیص این محموله‌ها، عدم تخصیص ارز به محموله‌های ثبت سفارش شده یا عدم انتقال ارز تخصیصی به حساب فروشنده خارجی است.

وی تاکید کرد: واریز وجوه ارزی این محموله‌ها به فروشنده خارجی، به دلیل وجود تنگناهای انتقال ارز، دچار اخلال بوده و حتی ممکن است نشستن پول در حساب فروشنده، بیش از سه ماه طول بکشد و بر اساس قوانین بین المللی، تا زمانی که وجه این محوله‌ها به حساب فروشنده خارجی واریز نشده و مستندات ترخیص کالا تحویل خریدار نشده است، کالا در مالکیت فروشنده قرار دارد و حراج کردن چنین محوله هایی، موجب بی اعتباری و بی آبرویی تجارت خارجی کشورمان خواهد شد.

آگاهی تاکید کرد: این موضوع در بیست و نهمین جلسه ستاد تنظیم بازار مطرح شده و مصوبه‌ای مبتنی بر مستثنی بودن کالاهای اساسی نیز ابلاغ شده است و این اقدام شورای استان هرمزگان، صراحتاً بر خلاف مصوبه ستاد تنظیم بازار است و مخاطراتی متعددی را می‌تواند برای کشور به دنبال داشته باشد.

ریسک تجارت با ایران را افزایش می‌دهند

وی افزود: چنین اقداماتی، یک خودزنی تمام عیار در عرف تجارت خارجی محسوب می‌شود و موجب می‌شود که نرخ ریسک معامله با تجار ایرانی به شدت افزایش پیدا کند و کشورهای فروشنده، حتی ممکن است محموله‌های خود را به کشور ثالث انتقال دهند و یا اینکه تا زمان دریافت کل مبالغ خود، از ارسال محموله‌های گوشت خودداری کنند.

آگاهی با اشاره به اینکه چنین اقداماتی، ذخایر استراتژیک گوشت کشور را با تهدید جدی مواجه می‌سازد، تاکید کرد: اقدامات استانداری هرمزگان، در واقع رفتارهای ضد تنظیم بازار است که نه تنها معامله با ایران را پرخطر جلوه می‌دهد، بلکه موجب هراس افکنی میان فعالان اقتصادی بخش خصوصی کشورمان شده و با تزریق نگرانی و دلزدگی، امنیت ذهنی تجار را به شدت مخدوش می‌سازد.

وی با اشاره به نامه انجمن فرآورده‌های خام دامی ایران به مدیرکل گمرک شهید رجایی، تاکید کرد: درخواست جدی و فوری ما از مسئولان وزارتخانهصمت، وزارت جهادکشاورزی و به خصوص معاون اول رئیس جمهور آن است که هرچه سریع‌تر به موضوع ورود پیدا کرده و مانع بی آبرویی تجارت خارجی کشورمان و وضع تنگناهای بیشتر شوند.




نایب رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق بازرگانی ایران مطرح کرد:گفت‌وگوی دولتی‌ها و خصوصی‌ها برای گره‌گشایی از بازار گوشت/ عطش دولت در تصدی‌گری

نایب رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق بازرگانی ایران با اشاره به گفت‌وگوی دولتی‌ها و خصوصی‌ها برای گره‌گشایی از مشکلات بازار گوشت قرمز گفت: بازار ۱۵ هزار میلیارد تومانی گوشت قرمز بدون هم‌افزایی حلقه‌های آن قابل مدیریت نیست

 

مهندس فرهاد آگاهی در گفت‌وگو با خبرنگار بازرگانی خبرگزاری فارس با اشاره به وضعیت نابسامان بازار گوشت قرمز اظهار داشت: ریشه و دلیل نابسامانی قیمت گوشت را باید در کشمکش بخش‌های مختلف دست‌اندرکار و درگیر تولید تا تأمین و عرضه گوشت قرمز در کشور جستجو کرد و اینکه هنوز نگرش جزیره‌ای بر این بخش‌ها حاکم است.

نایب رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق بازرگانی ایران افزود: گردش مالی بازار گوشت قرمز کشور، بیش از ۱۵ هزار میلیارد تومان است و واقعاً نمی‌توان این بازار را بدون هم‌افزایی حلقه‌های مختلف آن مدیریت کرد.

نائب رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق بازرگانی ایران اضافه کرد: به تازگی نشست هم‌فکری میان بخش دولتی و فعالان اقتصادی بخش خصوصی برگزار شد، تا طرفین به صورت شفاف و روشن از نقطه نظرات یکدیگر اطلاع پیدا کنند و مشکلات موجود با حضور کلیه ذینفعان و متصدیان بررسی شود.

آگاهی با اشاره به تقسیم کارها و مسئولیت‌ها در حوزه گوشت قرمز افزود: واقعیت این است که سامان بخشیدن به بازار گوشت قرمز، نیازمند یک تقسیم کار ملی مبتنی بر یکپارچگی کلیه حلقه‌های این زنجیره است که متأسفانه تاکنون، تمرکز چندانی بر رفع ابهامات میان حلقه‌های مختلف صورت نگرفته و هم‌نوایی و هارمونی لازم میان آن‌ها برقرار نشده است.

وی اظهار داشت: در یک تقسیم کار ملی، باید ورودی‌ها و خروجی‌های سیستم‌های مختلف با یکدیگر هماهنگ باشند، به طوری که بتوان مبتنی بر یک سامانه ارشد، فرایند سیاست‌گذاری، تولید، واردات، نظارت، توزیع و همچنین تأمین و انتقال پول و ارز را رصد و راستی آزمایی کرد و نقاط ابهام و تشدیدکننده عدم تعادل‌ها را شناسایی کرد.

رئیس انجمن وارد کنندگان فراورده های خام دامی کشور  افزود: حلقه‌ها در یک تقسیم کار ملی، نباید از هم گسیخته باشند و مدیریت هوشمند و یکپارچه باید بر کلیه فرایندها حاکم باشد. ضمن اینکه باید با تفکر پیشگیری کار را دنبال کند، ولی وضعیت در حال حاضر به‌گونه‌ای است که تا مشکلات و گرفتاری‌ها گریبان گیر حلقه‌ای نشده است، گوش شنوایی در حلقه‌های پیشین و پسین وجود ندارد.

آگاهی تصریح کرد: متأسفانه عطش دولت به تصدی‌گری در حوزه‌های مختلف، منجر به بروز آسیب‌های متوالی به این زنجیره  شده و بهانه تنظیم بازار نیز مزید بر علت شده و  عمق تصدی‌گری دولت را افزون کرده است. این در حالی است که اگر تقسیم کار ملی به شکل درست، انجام گرفته بود، نیاز به ورود حداکثری دولت به این حوزه‌ها نبود و دولت می‌توانست بسیاری از امور را از طریق تشکل‌های تخصصی و صنفی مدیریت کند.

وی با اشاره به اینکه شاخص‌های تقسیم کار ملی برای رفع ساز ناکوک بازارها باید تدوین و تنظیم شود،افزود: امروزه در اختیار داشتن یک سامانه جامع آماری، یک ضرورت ملی است و در این مسیر انجمن واردکنندگان فراورده‌های خام دامی آماده است که این سامانه را ترتیب دهد، اما باید کلیه دستگاه‌های دولتی، با این سامانه همکاری و همراهی کنند.




رئیس انجمن واردکنندگان فرآورده‌های خام دامی مطرح‌کرد‎:‎ سایه سنگین تفکرات و سیاست‌های سنتی بر بازار گوشت‎

رئیس انجمن واردکنندگان فرآورده‌های خام دامی خواستار بازنگری در نگرش‌ها و سیاست‌های حاکم بر بازار گوشت شد‎.‎
مهندس فرهاد آگاهی در گفتگو با‌خبرنگار جهان‌اقتصاد با اشاره به ضرورت آسیب‌شناسی عملکرد سازمان‌های مرتبط با تنظیم بازارگوشت اظهارداشت: یکی از رسالت‌های اصلی تشکل‌های تخصصی در حوزه اقتصاد وتجارت، این‌است که به پشتوانه تجربیات‌شان به عنوان بازوی مشورتی دولتمردان، سیاستگذاری‌های حاکمیتی را مورد تجزیه و تحلیل قرارداده و در صورت نیاز آسیب‌شناسی کنند‎.‎
وی ادامه‌داد: گام برداشتن دراین مسیر، باید به دور از هیجانات سیاسی و جناحی‌ و صرفا برمدار منافع ملی و رفاه‌اجتماعی باشد که خوشبختانه قاطبه تشکل‌های اقتصادی، به همین شکل هستند‎.‎
آگاهی با تاکید بر‌این موضوع که بروز خطا و اشتباه در سیاستگذاری‌ها امری محال‌نیست، اضافه‌کرد: این رسالت، مبتنی بر‌این واقعیت‌است که الزاما همه سیاستگذاری‌ها منطبق بر‌آینده‌نگری و مرجعیت علمی نیست و بعضا راه‌حل‌های ارائه‌‌شده به اندازه خود مشکلات، دردسرزا‌ است‎. ‎
وی ادامه‌داد: باید بپذیریم مدیران دولتی، چه درمرحله سیاستگذاری و چه در مرحله اجرا، ممکن‌است اشتباه کنند و متاسفانه هزینه اشتباه ایشان را کل جامعه می‌پردازد. پس همه باید دست به دست هم دهیم و مشکلات را ریشه‌یابی کنیم و جلوی تحمیل هزینه‌هایی که ناشی از دوباره تجربه‌کردن آزموده‌ها ‌است را بگیریم‎.‎
‎***‎وزارت جهاد گرفتار روزمرگی‎ ‎
وی ضمن بررسی مشکلاتی که بازار گوشت قرمز را در سال گذشته با نوسانات متعدد مواجه‌کرد، اظهار داشت: سال گذشته، بازار گوشت قرمز با شرایطی مواجه‌شد که متاسفانه علی‌رغم همه تلاش‌ها، خانواده‌ها و صنایع غذایی که ماده اولیه‌شان گوشت‌است، گرفتار مشکلات مختلفی‌شدند و اگر دلایل وقوع این مشکل، ریشه‌ای و ساختاری باشد، بی‌شک این گرفتاری‌ها ممکن‌است برای سال جاری و حتی سال‌های بعد نیز ادامه پیداکند‎.‎
آگاهی ادامه‌داد: واقعیت این‌است که وزارت جهادکشاورزی در حوزه مدیریت دام سبک و سنگین و همچنین تنظیم بازار گوشت قرمز، ضعف‌های و نواقص متعددی دارد که متاسفانه بدلیل مشغله کاری زیاد و همچنین ضرورت رسیدگی به امور روزمره، اصلاح آنها چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد و همین موضوع یعنی مدیریت بحران‌های هر روزه، سبب‌‌شده که فرصت و اولویتی برای اصلاح امور زیربنایی، آینده‌نگرانه و تغییر نگرش‌ها باقی نماند‎.‎
‎***‎سامانه آماری وزارت جهاد، غیر قابل اتکا‌‏
آگاهی افزود: آن‌است که وزارت کشاورزی در طول این سال‌ها نتوانسته یا نخواسته سامانه آماری منطبق بر واقعیت‌های دامداری کشور را تدارک ببیند. به طوری که آمارهایی که ‌این وزارتخانه از تعداد دام سبک کل کشور و گوشت‌استحصالی از آن ارائه می‌دهد، بهیچ وجه برای برنامه ریزی قابل اتکا نیست. حتی این آمارها با اطلاعات مرکز آمار ایران، نیزاختلاف چند صد هزار تنی دارد‎. ‎
‎***‎پشت پا زدن شرکت‌های وابسته به وزارت جهاد
وی افزود: متاسفانه باید اعتراف کنیم که اقتصاد ایران، در آماج پشت پا زدن‌های شرکت‌های شبهه دولتی قراردارد و وزارت جهاد کشاورزی نیز از این موضوع ‌استثناء نیست‎.‎
آگاهی ادامه‌داد:مقام معظم رهبری با ابلاغ اصل ۴۴ ، مردمی‌شدن اقتصاد را یکی از اهداف خصوصی سازی ذکر‌کردند ولی شاهد هستیم که در وزارت جهاد، به دلیل وجود شرکت‌های شبهه دولتی و شرکت‌ها وابسته به وزارتخانه، فعالان اقتصادی بخش‌خصوصی، قربانی رابطه‌های طلایی می‌شوند‎.‎
وی اضافه‌کرد: بخش‌خصوصی از نظر توانایی و پتانسیل‌های ذاتی تولید، خدمات و تجارت، قادر‌است به راحتی با بخش شبهه دولتی رقابت کند، ولی متاسفانه بروکراسی‌های مبهم و خاکستری در وزارت جهاد و پاسکاری‌های که صورت می‌گیرد، سرمایه‌های بخش‌خصوصی را که در واقع سرمایه‌های کشور‌است، تلف‌کرده‌است‎.‎
‎***‎نابودی عقبه‌های دامی
وی تصریح‌کرد: درهمه جای دنیا، کشورها به منظور‌استمرار تولید گوشت قرمز، برای خود عقبه و بانک دامی‌ایجاد می‌کنند. یعنی سیاستگذاری‌ها به گونهای شکل می‌گیرد که از کشتار تعدادی از دام‌های قابل، به منظور ایجاد دام‌های جدید، خودداری می‌شود. ولی در این خصوص برنامه ریزی مناسبی در کشور ما از سوی وزارت جهاد صورت نپذیرفته و هر ساله شاهد تضعیف عقبه دامی‌کشور هستیم‎.‎
آگاهی ادامه‌داد: این موضوع، به خودی خود یکی از ریشه‌های کاهش تولید گوشت قرمز در کشور‌است
‎***‎سیاست‌های مقطعی و مبهم‌‏
آگاهی ادامه‌داد: رشد تولید و تجارت، وابسته به جذب سرمایه گذار‌است. باید شرایطی فراهم شود که سرمایه گذار راغب به حضور در یک صنعت شود‎. ‎
وی تاکید‌کرد: تجربه جهانی نشان داده که سرمایه ها از فضاهای پر التهاب و پر نوسان فراری هستند. سرمایه گذار دنبال شفاف بودن فضای کسب و کار‌است تا بتواند بر مبنای آن برای بنگاه خود برنامه‌ریزی کند‎.‎
وی افزود: به همین دلیل سیاست‌های دولت نباید مقطعی و گذرا باشد. ضمن اینکه باید شفاف و بدور از تشدید فضای خاکستری باشد. براین اساس باید بگوییم که غافلگیر‌کردن فعالان اقتصادی، نتیجه‌ای جز فرسایش تدریجی فعالان اقتصادی و دلسرد شدن ایشان نخواهدداشت‎. ‎
آگاهی ادامه‌داد: آنچه رنج آور‌است این‌است که علی رغم ضرورت جذب سرمایه گذار به حوزه گوشت قرمز، چه در حوزه تولید و چه در حوزه تجارت، به نظر می‌رسد این موضوع برای برخی افراد چندان اولویت ندارد‎.‎
‎***‎عدم حمایت از بخش‌خصوصی
آگاهی گفت: تجربه سال‌های گذشته نشان می‌دهد که در تنظیم بازار گوشت قرمز، بارها و بارها بخش‌خصوصی به کمک دولت آمده‌است و حتی با فداکاری و بدور از منافع مالی تلاش‌کرده تا بروز بحران در عرضه گوشت قرمز مهار شود. ولی به محض مدیریت بحران، بخش‌خصوصی همچون یک غریبه به کنار گذاشته می‌شود‎.‎
وی ادامه‌داد: حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد گوشت از طریق واردات تامین می‌شود. و این در شرایطی‌است که دولت نه تنها هیچگونه حمایتی از ایشان ندارد،حتی محدودسازی آن ها را در برنامه ریزی‌های خود لحاظ می‌کند. این در حالی‌است که بدلیل وضعیت سیطره خشکسالی بر کشورمان، گریزی جز واردات گوشت نیست‎.‎
‎***‎تشکل‌ها، شاه بیت نظام بخشی به بازار
نائب رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق ایران در خصوص ضرورت توجه دولتمردان به رای و نظرات تشکل‌ها اظهار داشت: در کشورهای توسعه یافته، تشکل‌های تخصصی نقش کلیدی در تصمیم سازی ها دارند و به دلیل احاطه به اطلاعات درون صنفی، به عنوان بازوی مشورتی دولت عمل می‌کنند و بسیاری از مباحث مرتبط با سیاستگذاری ها، به آن ها منتقل می‌شود‎.‎
وی با تاکید بر‌این موضوع که بهترین و مناسبت‌ترین راه برای تفویض اختیارات دولت و دستگاه‌های اجرایی هستند، ادامه‌داد: اگر به دنبال پیاده‌سازی اقتصاد معطوف به توسعه‌هستیم، باید زمینه‌ حضور و نقش‌آفرینی تشکل‌ها فراهم شود و امور تصدی گری دولت، به تشکل ها واگذار شود تا از این طریق شاهد کاهش بار دولت و بهبود شرایط بالندگی بخش‌خصوصی باشیم‎. ‎
آگاهی اضافه‌کرد: امروز متاسفانه به دلیل بی‌توجه‌ها به ظرفیت تشکل ها، بسیاری از سیاستگذاری ها دستخوش انفعال و برخوردهای سطحی و موسمی‌می‌شود و عمر برخی بخشنامه ها حتی به یک ماه هم نمی‌رسد‎.‎
وی ادامه‌داد: متاسفانه دولتمردان در مقابل تفویض امور به تشکل ها احتیاط افراطی از خود به خرج می‌دهند. حتی بسیاری از تفاهم نامه ها و توافقات قبلی نیز جامعه عمل پوشانده نشده‌است‎.‎
آگاهی گفت: بخش‌خصوصی بمنظور تسریع امور، صیانت از سرمایه‌های ملی و تامین منافع ملی، بارها و بارها آمادگی خود را برای قبول مسئولیت و عرضه تجربیات خود اعلام داشته‌است،ولی به نظر عطش برخی بخش‌های دولت نسبت به انجام امور تصدیگرایانه بسیار زیاد‌است
‎***‎حمایت از تولید، قیمت گوشت را افزایش داد
آگاهی تصریح‌کرد: رویکردی که در وزارت جهاد حاکم‌است این‌است که ابزار حمایت از تولیدکننده داخلی را جلوگیری از کاهش قیمت گوشت در بازار تلقی می‌کنند. بهمین جهت برای اینکه از دامدار داخلی حمایت کنند، تصور می‌کنند که باید ساز و کاری فراهم کنند که قیمت گوشت کاهش پیدا نکند‎ .‎
وی ادامه‌داد: این درحالی‌است که چنین مکانیزمی‌به کاهش شاخص مصرف گوشت قرمز در کشور منجر می‌شود که لطمات زیادی را در حوزه سلامت به دنبال خواهد داشت‎.‎
آگاهی افزود: اگر حمایت از مصرف‌کننده و تامین نیازهای وی، یک شاخص اساسی در نظر گرفته شود، به جای مانع سازی مقابل کاهش قیمت گوشت، باید به دنبال راهکارهای مناسب تر برای حمایت از تولیدکننده داخلی باشیم‎.‎
‎***‎تعرفه واردات
آگاهی تصریح‌کرد: از حدود دوسال پیش، وزارت جهاد سیاست افزایش پلکانی تعرفه واردات را مد نظر قرار داده، تا اینکه امروز واردات گوشت با تعرفه ۲۶درصدی صورت می‌گیرد.این درحالی‌است که واقعا واردات گوشت قرمز، را نباید در رقابت با تولید این کالا درنظر گرفت. بلکه واردات گوشت قرمز می‌تواند بخشی از نیازهای بازار خصوصا در حوزه مصرف غیر خانواده ها را پوشش دهد‎.‎
وی ادامه‌داد: برخی صاحب نظران معتقداند که‌این سیاست بیش از اینکه در مسیر حمایت از دامداران کشور باشد، به منظور تامین مناقع شرکت‌های وابسته به جهاد کشاورزی‌است. این موضوع چه واقعیت داشته باشد و چه نداشته باشد، مهم این‌است که هزینه اتخاذ چنین سیاست‌هایی، بر دوش خانواده ها تحمیل می‌شود
آگاهی افزود:چنین رویکردهایی برای کشور و سیاستگذارانی که هدف و غرضشان حمایت از قشر آسیب پذیر‌است، بهیچ وجه زیبنده نیست
وی ادامه‌داد: قیمت گوشت قرمز در بازارهای جهانی، حدود ۵۰درصد پایین تر از قیمت گوشت داخلی‌است و ما باید به جای فشار آوردن بر خانواده ها و همچنین از بین بردن مراتع کشور، از پتانسیل تجارت خارجی برای تامین نیازهای بخشی از بازار‌استفاده کنیم‎.‎
آگاهی با تاکید بر ضرورت کاهش تعرفه واردات گوشت قرمز اظهار داشت: با کاهش تعرفه واردات گوشت قرمزو تثبیت آن، می‌توانیم شاهد کاهش ۱۵ تا ۲۰درصدی قیمت گوشت در بازار باشیم که همین موضوع می‌تواند فشار تقاضا از روی گوشت داخلی را کاهش دهد و به بازار فرصت دهد که به مرورکمبودهای خود را جبران کند‎. ‎
وی افزود: علاوه بر ضرورت کاهش تعرفه واردات، نکته حائز اهمیت این‌است که سیاستگذاران از بازی‌کردن با تعرفه خودداری کنند. چرا که تغییر پی دی پی تعرفه، ضمن تخریب ثبات بازار، نتیجه جز آشفته سازی بازار و مخدوش ساختن برنامه ریزی ها، حاصل دیگری ندارد‎.‎
‎***‎دانش واردات دام زنده
وی ادامه‌داد: یکی از سیاسیت‌هایی که بسیاری از کشورهای عربی خاورمیانه در پیش گرفته اند، واردات دام زنده‌است و متاسفانه‌این موضوع نه تنها در کشور ما چندان به صورت رسمی‌و قانونی دنبال نمی‌شود، حتی دانش مربوط به آن نیز در اختیار گرفته نشده‌است‎.‎
‎***‎راهکار حل مشکلات
وی در پایان تصریح‌کرد: فعالان اقتصادی معتقد اند که بازار گوشت، اسیر نگرش‌های قرون وسطایی‌است و درخواست ما از معاون اول رئیس جمهور این‌است که به موضوع ورورد پیدا کند و با مروری بر آنچه که وزارت جهاد کشاورزی در حوزه دامی‌بر سر اقتصاد مقاومتی آورده، با ایجاد کمیته‌های کارشناسی مرکب از نخبگان دانشگاهی، فعالان اقتصادی و مدیران بخش دولتی، مسیر مناسبی را برای بازبینی نوع نگرش به تنظیم بازار گوشت قرمز کشور ریل گذاری کند




روشی نوین در تأمین مالی بخش خصوصی یادداشتی از مهندس فرهاد آگاهی رئیس انجمن واردکنندگان فرآورده های خام دامی

آگاهی، رئیس انجمن واردکنندگان فراورده‌های خام دامی معتقد است: تأمین مالی جمعی می‌تواند راهگشای کسب‌وکارها و استارتاپ‌هایی که از موازنه ریسک و بازده معقولی برخوردارند، باشد. پروژه‌هایی که قصد جمع‌آوری وجوه از بسترهای انتفاعی نظیر مشارکت و یا سهامداری را دارند، ابتدا باید گزارش توجیه‌پذیری سرمایه‌گذاری خود را بر روی وب‌سایت‌های تأمین مالی جمعی منتشر کنند.

تأمین مالی جمعی، روشی است که در آن، جمعی از افراد علاقه‌مند به یک حوزه، به‌منظور تأمین وجوه موردنیاز برای راه‌اندازی یک پروژه جدید، حمایت از کسب‌وکارهای نوپا و حتی مشارکت در فعالیت‌های خیریه، اقدام به تجمیع منابع مالی خُرد می‌کنند. درواقع از آن باید به‌عنوان روشی نوین در تجهیز منابع و تخصیص آن در تأمین مالی بخش خصوصی نام‌برده شود که می‌تواند در بسیاری از موارد راهگشای بنگاه‌های تازه تأسیس و یا بنگاه‌های که به دنبال راه‌اندازی طرح‌های توسعه‌ای هستند، باشد.

هرچند این روش تأمین سرمایه در کشور ما در آغاز راه قرار دارد و هنوز خلأهای قانونی در این رابطه به‌شدت احساس می‌شود، اما توسعه روزافزون این شیوه، باعث شده دانشگاه MIT در گزارش سال ۲۰۱۲ خود، آن را به‌عنوان یکی از ۱۰ فناوری برتر که این پتانسیل را دارا است که دنیا را تحت تأثیر قرار دهد، مورداشاره قرار دهد.

یکی از نقاط قوت و الزاماتی که تأمین مالی جمعی برای صاحبان ایده فراهم می‌آورد، بحث انجام مطالعات امکان‌سنجی پیش از اقدام به تأمین مالی است. چراکه درواقع یکی از چالش‌های گریبان‌گیر کسب‌وکارهای نوپا و پروژه‌ها در تأمین مالی، آن است که مطالعات کافی فنی، اقتصادی و مالی پیش از اجرای پروژه انجام نمی‌پذیرد و این مشکل زمانی خودنمایی می‌کند که بسیاری از پروژه‌های استراتژیک که می‌تواند در افق زمانی بلندمدت، مزایای فراوانی برای صنعت و اقتصاد کشور به همراه داشته باشد، از تأمین وجوه موردنیاز به دلیل نداشتن گزارش توجیه‌پذیری و وثایق مکفی جهت ارائه به شبکه بانکی بازمی‌مانند. از سوی دیگر برخی از بانک‌های خصوصی ممکن است در پروژه‌های پر ریسکی سرمایه‌گذاری کنند که از بازگشت اصل و سود سرمایه خود مطمئن نیستند و این مسئله می‌تواند زمینه‌ساز افزایش معوقات و تشدید بحران بانکی شود.

در این میان، تأمین مالی جمعی می‌تواند راهگشای کسب‌وکارها و استارتاپ‌هایی که از موازنه ریسک و بازده معقولی برخوردارند باشد، بدین‌صورت که پروژه‌هایی که قصد جمع‌آوری وجوه از بسترهای انتفاعی نظیر مشارکت و یا سهامداری را دارند، ابتدا باید گزارش توجیه‌پذیری سرمایه‌گذاری خود را بر روی وب‌سایت‌های تأمین مالی جمعی منتشر کنند. این گزارش شامل پارامترهایی مانند دوره سرمایه‌گذاری، دوره بهره‌برداری، هزینه سرمایه‌گذاری، مدت بازگشت اصل سرمایه، پیش‌بینی جریان‌های نقدی آتی، نرخ بازده مورد انتظار سهامداران و مشارکت‌کنندگان در پروژه و غیره است.

درصورتی‌که خالص ارزش سرمایه‌گذاری (NPV) پروژه در سناریوهای مختلف از بدبینانه تا خوش‌بینانه مثبت باشد و ارزیابی سرمایه‌گذاران از گزارش منتشرشده تیم مجری پروژه، صحت آن را تأیید کند، کارآفرینان و صاحبان ایده می‌توانند بدون واسطه با سرمایه‌گذاران واقعی وارد مذاکره شوند. بیشترین استراتژی که در این شیوه از تأمین مالی جمعی بکار گرفته می‌شود، شیوه ثابت یا AON است.

سخن پایانی آنکه موفقیت در توسعه اشتغال و کارآفرینی در کشور، نیازمند الزامات و مقدماتی است که یکی از مهم‌ترین آن‌ها تأمین مالی است و در این مسیر، بهره‌برداری از روش‌های نوین و مستند به مرجعیت علمی می‌تواند موجب بهبود شرایط کارآفرینان شود.




نقش تشکلهای صنایع غذایی بر توسعه ملی ، اقتصاد و امنیت غذایی از نگاه فعالین صنعت غذا

پاسخ فعالین و صاحبین صنایع غذایی کشور به سئوال مشترک اگروفودنیوز و ماهنامه صنعت غذا در خصوص تشکلهای صنایع غذایی بر توسعه ملی،اقتصاد و امنیت غذایی

دکتر محمد حسینی : بنیانگذار انجمن علوم وصنایع غذایی ایران

اعتقادم بر این است که تشکلها در ایران به آن صورت که شایسته است پا نگرفته اند، نقش تشکلها در اقتصاد یک کشور ، در ایران ، اقتصاد دلوتی اجازه نمی دهد تشکلهای غیر دولتی فعالیت کنند چون بر این باور است که اگر تشکل های غیردولتی قوی و مقتدر  تشکیل شود جایگاهی برای اقتصاد دولتی نخواهد بود. هم اکنون تشکل ها نقش چندانی در اقتصاد و صنعت غذای کشور ندارند این در حالی است که در کشورهای پیشرفته در اروپا و امریکا نقش بسیار قوی و تعیین کننده دارند . در کشور ما نیز اگر تشکل های ما نیز حمایت شوند می توانند فعلیت های مثبتی انجام دهند و تاثیر پذیری زیادی در اقتصاد  کشور خواهند داشت ولی متاسفانه در حال حاضر با توجه به همان اقتصاد دولتی موجود ، اغلب تشکل ها قادر به پوشش هزینه های خود نیز نیستند .

 

مرتضی سلطانی ،  موسس و رییس گروه صنعتی زرماکارون:

تشکلها فارغ از اینکه در حوزه صنعت غذا فعالیت دارند یا هر حوزه دیگر، امروز در دنیا به عنوان یکی از عوامل توسعه یافتگی به حساب می آیند.

بر همه روشن است مسیر توسعه فراز و فرودهایی دارد که قطعاً افراد درگیر، آن را بهتر از هر کسی می شناسند؛ با این توضیح در صنایع غذایی نیز اگر به دنبال رشد و توسعه هستیم می بایست در تصمیم گیری ها افرادی حضور داشته باشند که از نزدیک با موانع و کاستی ها دست و پنجه نرم می کنند و بر ظرفیتها و پتانسیلها تسلط دارند.

این حضور در تصمیم گیری ها به صورت غیر مستقیم و از طریق تشکلهای فعال و نه صرفاً تشکلهای حاضر، می تواند رقم بخورد.

البته ناگفته نماند که بخشی از موفقیتهای به دست آمده در حوزه صنایع غذایی را می توان به فعالیت مثبت انجمن ها و تشکلهای مختلف این حوزه نسبت داد، هر چند که تا رسیدن به تأثیر مطلوب تشکلهای صنعت غذا بر این حوزه از اقتصاد و تولید ملی، هنوز فاصله داریم.

کمک به رشد تولید داخل، افزایش بهره وری و بهبود صنایع غذایی و تصمیم سازی های عملی از جمله دستاوردهایی است که فعالیت موفق انجمن ها می تواند آن را رقم بزند.

 

مهندس فرهاد آگاهی : رییس انجمن وارد کنندگان فروارده های خام دامی و عضو هیئت مدیره کانون انجمن های صنفی صنایع غذایی :

امنیت غذایی نگرانی جدی ۲۰ سال آینده می باشد.همچنان که موضوع امنیت غذایی در سند چشم انداز به عنوان یکی از شاخص های کلیدی و اهداف توسعه ای تعریف شده است .ضرورت دست یابی به میزان کافی پروتئین در سبد غذای مطلوب و جلوگیری از مخاطرات ناشی از نا امنی غذایی  کشور ما نیز به دلیل قرار گرفتن در قاره آسیا که از تغییرات آب و هوایی و جمعیتی و اقتصادی قابل توجهی برخوردار است بایستی با توجه به افزایش تقاضا و سرانه مصرف و شناخت کافی از نقاط ضعف و مزیت های موجودتامین غذای کافی و بموقع مردم در اولویت قرار قرار دهد . در این راستا نقش و حضور تشکل ها و پر رنگتر شدن در آن در صنایع غذایی کشور با در نظر گرفتن دلایل زیر دستیافتنی می باشد:

  • تشویق و جذب سرمایه گذاری خارجی در صنعت غذا و سرمایه گذاری داخلی جهت افزایش رقابت پذیری در تولید و صادرات
  • سرمایه گذاری بین المللی جهت تولید فرامرزی
  • استفاده از ظرفیت تشکل ها در امور تحقیق و توسعه در صنعت غذا و تدوین استانداردها
  • استفاده از ظرفیت تشکل ها در بهبود قوانین و مقررات مرتبط با بهبود کسب و کار در صنعت غذا
  • استفاده از ظرفیت تشکل ها در ایجاد سامانه های آماری و سامانه ی اطلاعات زنجیره ی تامین غذا
  • نقش بی بدیل تشکل ها در اشتغال زایی به عنوان شاخص مهم در اقتصاد کشور (توان ایجاد اشتغال بالای مستقیم و غیر مستقیم در تولید و توزیع)
  • نقش تشکل ها در انتقال فناوری های نوین و مهارت های مدیریتی به داخل کشور
  • نقش تشکل ها در ارتقای کیفیت تولیدات و تنوع بخشیدن به محصولات غذایی
  • نقش تشکل هادر تکمیل و ایجاد زیرساخت ها و زیربناهای لازم برای توسعه ی صنعت

عوامل یاد شده نقش مستقیم در ” اشتغال زایی” و”تولید و درآمد ملی” و کاستن از رکود حاکم بر اقتصاد کشورها دارند.

 

 

مهندس احمد فتح الهی، نایب رییس انجمن علوم و صنایع غذایی

زمینه سازی برای تعریف پروژه های تحقیقاتی مستلزم ایجاد شناخت و ارتباط بین پژوهشگران و مدیران صنایع است به علاوه ایجاد محل های مناسب برای درج و انتشار کارهای پژوهشی انجام شده نیز امکان استفاده بهینه از نتایج به دست آمده را فراهم می کند.انجمن های علمی و فنی به دلیل ساختار اعضای خود که عمدتا از مدیران صنایع ، استادان دانشگاه و پژوهشگران مراکز دولتی و غیردولتی و دانشجویان کارشناسی ، کارشناسی ارشد و دکتری هستند و هم از نظر زمینه سازی برای تعریف پروژه های مرتبط با نیاز صنعت کشور و هم از نظر ایجاد محیط مناسب برای تبادل اطلاعات و تجربیات و انتشار آنها از طریق مجلات فنی – حرفه ای و مجموعه مقالات می توانند نقش کلیدی در توسعه علمی کشور و در نهایت توسعه ملی داشته باشند

 

دکتر مهدی کریمی تفرشی، رییس هیئت مدیره تعاونی تولیدکنندگان مواد غذایی هم صنف:

یکی از راهکارهای مهم توسعه کوچک سازی حجم دولت و افزایش محوریت تشکل ها, اتحادیه ها و انجمن های صنفی است که میتوانند به عنوان بازوی توانمند دولت و موتور محرکه تولید و توسعه اقتصاد کشور عمل کنند. تفویض اختیارات به تشکل ها و حضور فعالانه آنها در تصمیم گیری های کلان کشور و تدوین برنامه ها و سیاست های اقتصادی, برگزاری جلسات مستمر با وزارتخانه ها و حمایت از طرح ها و ایده های اعضاء و استفاده بهینه از توانمندیهای بالقوه تشکل ها فاصله بخش خصوصی و دولت را کاهش داده و به توسعه تولید رقابتی و رونق اقتصاد و تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی کمک شایانی خواهد کرد.

 

دکتر علی رومی ، مدیرعامل هلدینگ صنایع غذایی، کشاورزی و دارویی صندوق بازنشستگی

یکپارچگی و انسجام؛ حلقه گمشده تشکل های صنفی صنعت غذا

تشکل های صنفی در هر یک از صنوف یکی از بهترین و مهمترین ابزارهای کارکردی برای به سرانجام رساندن دقیق و درست امور مربوط به آن صنف می باشد. کارکردی که نشات گرفته از شناخت تخصصی از داشته ها و خواسته ها بوده که با تجمع نخبگان و صاحبان آن صنعت در یک تشکل رنگ و بوی اجرایی به خود می گیرد.

اگر بخواهیم به نقش و کارکردهای تشکل های صنفی اشاره ای داشته باشیم، می توان گفت این تشکل ها در واقع می بایست:

۱-        حلقه واسط بین بنگاه های کوچک و متوسط و دولت جهت انتقال و انعکاس نظرات، طرح ها،

ایده ها و … باشند.

۲-        مرجع اخذ نظر اعضا، پردازش و تحلیل نظرات و تصمیم سازی برای دولت و مسئولین باشند.

۳-        برنامه ریزی و مدیریت جهت ایجاد انسجام، اتحاد و یکپارچگی فی مابین اعضا را ایفا کنند.

۴-        اتخاذ جهت گیری های کاری و تخصصی و تدوین برنامه های راهبردی و عملیاتی جهت محقق

سازی اهداف را در دستور قرار دهند.

۵-        شناسائی موانع قانونی گسترش فعالیت های اقتصادی و تجاری و کمک به رفع آنها را دنبال کنند.

۶-        در ایجاد همبستگی و یکپارچگی بین بنگاه ها و جلوگیری از ایجاد رقابت مخرب بین ایشان، کمک به بهبود قوانین و مقررات و … نقش داشته باشند.

۷-        ارائه خدمات مشاوره ای و اطلاعاتی به روز راجع به کالاها، رقبا، قراردادها، بازاریابی وقواعد تجاری و امثالهم به بنگاه ها و صادرکنندگان را انجام دهند.

۸-        حضور قوی و موثر درمراجع تصمیم گیری دولتی داشته باشند.

و کارکردهای متنوع و متفاوت دیگری که می توان از آنها نام برد.

نکته حائز اهمیت و قابل توجه و سوال اساسی این که؛ با توجه به تعاریف و کارکردهای عنوان شده، در تشکل های صنفی صنعت غذا و با توجه به تنوع و تکثرشان در داخل کشور از یک سوی و از سوی دیگر با توجه به اطرافیت موضوع که از کشاورز و دامدار تا صنعت گر و بازرگان و فروشگاه های خرد و کلان را در بر می گیرد و به عنوان صنعتی استراتژیک می باشد، آیا این تشکل ها توانسته اند، نقش تعریف شده را ایفا نموده و به این اهداف و راهبردها دست یابند؟

یقینا قدرت و قوت تشکل های صنفی می تواند عاملی اساسی برای ثبات در پیشبرد اهداف اقتصادی باشد و حتی در راستای کمک به بنگاه های اقتصادی کوچک و بزرگ برای حرکت در راستای سیاست های اقتصادی هم سو با جامعه یاری رسان دولت و مردم باشند.

تشکل هایی که با گرد هم آیی، نخبگان و بزرگان صنعت غذا می تواند ضمن تبیین راهبردها و استراتژی های موفق، عاملی برای حرکت به سمت رشد اقتصادی این بنگاه ها با تبادل اطلاعات دقیق صنعت و هم چنین شناسایی نقاط قوت و ضعف و جلوگیری از ایجاد رقابت های کاذب، باشد.

کارکردهای غیرقابل انکاری که گام اول آن در کشور با شکل گیری این تشکل ها، نهادینه شده است. ولی نقطه انتظار قابل بحث اینکه؛ متاسفانه به دلیل نبود یکپارچگی و انسجام در این تشکل های متنوع و متفاوت به خصوص در صنعت لبنیات، گاها شاهد آن هستیم که این کارکردها نه تنها اجرایی نشده، بلکه نتایج معکوسی را نمایان می نمایند.

لذا ایجاد یکپارچگی و انسجام با رویکرد کمک به همه اطراف موضوع و ایفای دقیق کارکردهای خرد و کلان اقتصادی در این تشکل های صنفی که در صدر این یادداشت به آن ها اشاره شد، شاید مهمترین حلقه مفقوده تشکل های صنفی به ویژه در صنعت غذا و لبنیات بوده که باید برای آن طرحی نو دراندازیم و به سمت آن حرکت کنیم .    انشاء ا…




رئیس انجمن واردکنندگان فراورده های خام دامی : ضعف مدیریت جهادکشاورزی گوشت قرمز را گران کرده است

رئیس انجمن واردکنندگان فراورده های خام دامی با اشاره به افزایش قیمت گوشت قرمز گفت: به دنبال اجرایی شدن قانون انتزاع، وزارت جهاد کشاورزی متولی تنظیم بازار گوشت است اما این وزارتخانه هنوز نتوانسته نسبت به مدیریت گوشت قرمز اشرافیت کامل پیدا کند.

به گزارش اگروفودنیوز ، مهندس فرهاد آگاهی در گفتگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم با اشاره به  افزایش قیمت گوشت قرمز در بازار اظهار داشت: از گذشته ها، گوشت قرمز، پرهزینه ترین کالای موجود در سبد غذایی خانوارها بوده است و به همین جهت مصرف آن در خانواده های غنی و مرفه با خانواده هایی که از لحاظ مالی تحت فشار هستند، تفاوت چشم گیری دارد و از این رو است که دولت ها برنامه ریزی های ویژه ای را برای تامین آن تدارک می بینند.

رئیس انجمن واردکنندگان فراورده های خام دامی با اشاره به ضعف برنامه ریزی برای تامین گوشت مورد نیاز مردم ادامه داد: واقعیت این است که میانگین قیمت سالیانه گوشت در سال باید به گونه ای باشد که خانواده ها در دهک های پایین جامعه و با حداقل دریافت دستمزد هم بتوانند به هر صورت شاخص پروتئین گوشتی مورد نیاز خود را تامین کنند. ولی متاسفانه به نظر می رسد این تقاضای عمومی پاسخ داده نمی شود.

آگاهی افزود: متاسفانه وضعیت مصرف گوشت قرمز در سال های اخیر سیر نزولی داشته است. به طوری که بر اساس آمار، سرانه مصرف گوشت قرمز در حالی که در مدت سال های ۸۰ الی ۸۹  سیر صعودی و افزایشی بوده است، ناگهان از این سال، شیب نزولی پیدا کرده است که عمده دلیل آن به افزایش قیمت آن و کاهش قدرت خرید خانواده ها باز می گردد.

گوشت قرمز۱

به گفته رئیس انجمن واردکنندگان فراورده های خام دامی، به دنبال اجرایی شدن قانون انتزاع، وزارت جهاد کشاورزی متولی تنظیم بازار گوشت است، ولی به نظر می رسد که این وزارتخانه هنوز نتوانسته نسبت به مدیریت گوشت قرمز اشرافیت کامل پیدا کند و دلیل آن نیز به سه مولفه عدم اعتماد به بلوغ بخش خصوصی، عدم تمایل به واگذاری امور تصدی گری از سوی دولت و همچنین عدم وجود سازوکار لازم از لحاظ نرم افزاری و سخت افزاری باز می گردد.

وی درپاسخ به این پرسش که نقش صادرات دام سبک، در افزایش قیمت گوشت گوسفندی چیست، اظهار داشت: صادرات دام زنده سبک به دو شکل قانونی و غیر قانونی صورت می گیرد. گاهی اوقات وزارت جهاد کشاورزی به صورت قانونی این مجوز را صادر می کند، که این مجوزها در واقع بر اساس آمار و ارقام و تخمین هایی است که وزارت جهاد نسبت به میزان تولید گوشت و میزان نیاز بازار در اختیار دارد. و به نوعی می تواند ابزار تنظیم بازار و ثبات قیمت ها باشد. ولی وقتی این آمار ها اشتباه یا خطایی یا منحرف است، قطعا صادرات دام زنده، برهم زننده نظم بازار خواهد بود.

وی ادامه داد: شکل دیگر صادرات دام، به صورت غیر رسمی است که معمولا دامدارانی که در اطراف مرزها هستند، به شکل غیرقانونی، دام خود را به آن سوی مرزها برده و در ازای آن، کالا دریافت می کنند و در این میان افرادی هم هستند که کالای آن ها را به شکل غیر قانونی وارد کشور می کنند. یعنی هم صادرات دام و هم واردات کالا، به شکل تهاتری و قاچاق صورت می گیرد.

به گفته آگاهی، این موضوع نیز می تواند در تنظیم بازار اخلال وارد کند و بیشتر زمانی اتفاق می افتد که تفاوت قیمت گوشت، در این سوی و آن سوی مرز، تفاوت فاحشی پیدا می کند.

وی با اشاره به اینکه آمارهای وزارت جهاد با آمارهای مرکز آمار ایران، تفاوت های فاحش و غیر منطقی دارد، اضافه کرد: به هر حال شکی وجود ندارد که عدم تنظیم بازار و بالار فتن قیمت گوشت نشان از عدم بهره برداری دولتمردان از خرد جمعی و تجربیات شکل گرفته در تشکل های بخش خصوصی دارد.