1

کوید۱۹ و امنیت غذایی

بنابر تعریف، سازمان ملل، امنیت غذایی (Food Security)را دسترسی همه مردم به غذای کافی در تمام اوقات برای داشتن یک جسم سالم می‌دانند. طبق این تعریف موجود بودن غذا، دسترسی به غذا و پایداری در دریافت غذا سه عنصر اصلی می‌باشند.

با شیوع ویروس کرونا ، پی آمدهای اقتصادی ایجاد شده ،
امنیت غذایی مردم جهان را با کاهش درآمد و افزایش قیمت مواد غذایی، برای دهک‌های پایین
به مخاطره می افکند.این موضوع به شکل سوء تغذیه در کودکان و بیماری‌های غیرواگیر
مرتبط با تغذیه، خود را نشان می دهد.اکنون نگرانی سوء تغذیه در مناطق کمتر
برخوردار مطرح است. این هاهمه آثار کاهش امنیت غذایی است، امابه صورت ریشه ای ،امنیت
غذایی را باید در مزرعه وحتی پیش تراز آن جستجو نمود.

رفتار وتعامل خردمندانه
اقتصادی وبازرگانی با کشورهای منطقه وجهان،تعامل بیشتر بانهادهایی همچون سازمان
خواروباروکشاورزی ملل متحد( (FAOداشتن راهبردی معین ومجریانی میهن دوست وکارآمد واز
همه مهم تر برخورداری از سرمایه اجتماعی مناسب، می تواند کشوررا در تحکیم امنیت
غذایی که خود یکی از مهم ترین مولفه های امنیت ملی است یاری نماید.

وزیر جهادکشاورزی که بیشترین
ارتباط حوزه کاری را با مزرعه وامنیت غذایی دارد،هفته نکوداشت  این نهادرا با امنیت غذایی وتولید پیوندداده است
که نشان از اهمیت مقوله خطیر وسرنوشت ساز امنیت غذایی دارد.

نهادهای دیرپایی همچون بانک
کشاورزی وصندوق بیمه کشاورزی نیز هریک در همین زمین پشتیبانی وتحکیم امنیت
غذایی،کنشگری می نمایند که باید بیشتر مورد حمایت قرارگیرند.

توسعه پوشش بیمه کشاورزی در همه
زیر بخش ها وبهره گیری از فن آوری روز ماهواره ای،سنجش از دور(Remote Sensing)واجرای تمام عیار بیمه دیجیتال
کشاورزی،فرصت های بی بدیلی درتاریخ کشاورزی سرزمین روشنایی وآفتاب به شمار می
روند.

 رامین امینی زارع

دانش آموخته دانشگاه تهران