1

۱۹۰ آبزی‌پرور طی نامه‌ای از رییس‌جمهور خواستار شدند : جلوگیری از خروج ۲۵ میلیون دلاری ارز از نوع تیلاپیایی

[heading]190 استاد دانشگاه و فعال آبزی‌پروری در نامه‌ای به رئیس جمهور خواستار معرفی قانونی ماهی تیلاپیا به صنعت آبزی‌پروری شدند و گفت: در حالی که پرورش این گونه در داخل ممکن است، برخی‌ها مدام بر طبل جلوگیری از پرورش داخلی آن می‌کوبند.[/heading]

به گزارش خبرنگار ایسنا در منطقه خلیج فارس، بالغ بر ۱۹۰ شرکت، تشکل، استاد دانشگاه و فعال آبزی‌پروری و کارشناسان این صنعت از سراسر ایران طی این نامه‌ای به رئیس جمهور خواستار معرفی قانونی ماهی تیلاپیا به صنعت آبزی‌پروری کشور و همچنین تکثیر و پروش آن در داخل کشور شدند تا هم مانع از خروج ارز شوند و هم با تولید داخلی اقتصاد مقاومتی و افزایش اشتغال‌زایی را شاهد باشیم.

در این نامه به شرح مختصری از موانع و تنگناهایی که ظرف چند سال گذشته بر یکی از ارکان پراهمیت اقتصاد مقاومتی در زیر بخش کشاورزی روا داشته شده اشاره و گفته شده است ” علی‌رغم آن که صنعت آبزی‌پروری در ایران به تبعیت از جهان سریع‌ترین میزان رشد سالانه را در میان سایر فعالیت‌های کشاورزی کشور دارا بوده، لیکن وجود این مشکلات مانع توسعه جهش‌وار این بخش شده است.

پیش از ورود به مطلب لازم است یادآور شود، بازخورد مرئی و هدفمند فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی شایعات مشکوک اخیر در خصوص مضرات مصرف ماهی تیلاپیا در فضای رسانه‌ای، همانا واقعیتی تلخ است که (در قیاس با اسناد فرادستی توسعه) منجر به خروج سالانه ۲۵ میلیون دلار جهت واردات فیله ماهی تیلاپیا از خارج از کشور شده و همین نکته مبیّن عدم تمکین مصرف‌کنندگان این آبزی نسبت به این شایعات است که، منجر به افزایش روزافزون مصرف ماهی تیلاپیا شده است.

بدیهی است، اگر عملکرد سازمان محترم حفاظت محیط زیست، در راستای اهداف کلان توسعه کشور قرار داشت، می‌بایست این حجم از ارزبری، به جای انتقال به حساب تولیدکنندگان خارجی تیلاپیا، علاوه بر افزایش مصرف پروتئین آبزی تولید شده در منابع آبی داخلی (تیلاپیای پرورشی داخل) به عنوان غذای سلامتی، در زمینه اشتغال مولد، تولید پویا، فقرزدایی و ارتقای سطح معیشت خانوار شهری و روستایی، حفظ تنوع زیستی در پهنه دریا (در کمک به حفظ ذخایر گونه های در معرض خطر) و تحقیق در زمینه افزایش تنوع گونه‌های بومی در آبزی‌پروری به کار گرفته می‌شد تا اینچنین همه ساله شاهد کاهش تراکم آبزیان دریایی در زیستگاه‌های طبیعی خود نباشیم”.

در بخش‌های دیگر این نامه به مزایای اقتصادی و اجتماعی، مباحث زیست‌محیطی و کشورهای رقیب در مبحث پرورش این گونه تجاری پرطرفدار مطالبی بیان شده است.

نگارندگان این نامه در در پایان از ریاست جمهور خواسته‌اند “ضمن تشکیل کمیته‌ای کارشناسی مرکب از محققان و صاحب‌نظران خصوصی و دولتی شامل سازمان شیلات، مؤسسه تحقیقات شیلاتی و سازمان حفاظت محیط زیست کشور، ضمن اتخاذ تصمیم عاجل در زمینه یافتن راهکاری جهت صدور مجوز پرورش تیلاپیا، زمینه به کارگیری ظرفیت موجود و فعال‌سازی بخش بزرگی از اراضی بایر و لم‌یزرع کشور را ایجاد کرده و بیش از این موجبات حذف فرصت‌های فرآروی صنعت آبزی‌پروری را فراهم نسازند”.

به گزارش ایسنا، تیلاپیا نوعی ماهی از خانواده سیکلید و از راسته سوف‌ماهیان بوده که زیستگاه اصلی این ماهی شرق آفریقا به ویژه کنیاست.

ژاپنی‌ها به عنوان ماهی خوراکی تیلاپیا را از مالزی به کشور خود بردند و به عنوان گونه پرورشی معرفی کردند. امروزه تیلاپیا در ژاپن، روسیه، هند و بخش‌هایی از آمریکا و اروپا پرورش داده می‌شود.

سازمان شیلات ایران نیز در سال‌های گذشته قصد پرورش این ماهی را در مناطق کویری ایران داشته است.

بیشتر تیلاپیاها میکروفیت خوار هستند اما تعدادی از آنها گیاهان عالی‌تر را ترجیح می‌دهند و در محل‌هایی که دیگر گونه‌های پرورشی از پلانکتون‌ها تغذیه می‌کنند از گیاهان عالی استفاده می‌کنند.

این گونه طی سال‌های اخیر به ویژه در بعد رستورانی و سپس ورود به خانه‌ها و سفره‌های ایرانیان راه خود را به بازار و صنایع غذایی کشور باز کرده است.

این در حالی است که در استان‌های ساحلی جنوبی در دو دهه اخیر به واسطه ایجاد زیرساخت‌های پرورشی ماهی و میگو و بر ثمر نشستن بخشی قابل توجهی از این سرمایه‌گذاری‌ها نشان داده شده که حوزه آبزی‌پروری به عنوان یک بخش مهم می‌تواند علاوه بر ایجاد فرصت‌های متعدد شغلی، حوزه‌ای ارزآور نیز باشد.

از سوی دیگر در کنار پرورش گونه‌های متعدد و مختلف دریایی تجاری، تقاضا برای پرورش گونه‌هایی همانند تیلاپیا که در حال حاضر از خارج وارد کشور می‌شود، وجود داشته است که عملی شدن این خواسته‌ها نیز ریشه در اصلاح و بازبینی برخی از قوانین دارد.