1

پرمیت، محصول جدید لبنیات کالبر روانه بازار شد

شرکت لبنیات کالبر با بیش از دو دهه سابقه در تولید انواع محصولات لبنی این بار محصول جدید خود را به عرصه حضور رساند.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی (اگروفودنیوز)، پرمیت یا همان پودر آب پنیر، محصول جدید شرکت لبنیات کالبر است.

آب پنیرخام پس از انجام آزمون های مربوطه و تائید کنترل کیفی آن در مخازن تولیه مناسب دریافت و ذخیره می گردد و پس از طی مراحل پاستوریزاسیون، تغلیظ و خشک کردن در پاکت های چند لایه کامپوزیت بسته بندی می گردد.

این محصول با توجه به خصوصیات ویژه ای، همچون درصد بالای لاکتوز، کاربرد وسیعی در صنایع مختلف دارد.

پودر پرمیت کالبر از پرمیت به روش افشان تهیه می گردد.

این محصول با حداقل۶۵٪؜لاکتوز وباتوجه به نیاز مشتریان تولید می شود.

از کاربردهای پودر پرمیت می توان به، استفاده در صنایع لبنی بویژه ماست و دوغ، صنایع شیرینی و شکلات سازی، صنایع نانوایی، صنایع کلوچه وبیسکوییت سازی، تهیه انواع سس ها و دسرها، ماکارونی، انواع اسنک، پفک و فرآورده های حجیم شده، پوشش های خوراکی و استفاده در صنایع داروسازی اشاره کرد.

سرویس خبری: صنعت غذا




باکتری‌هایی که از ضایعات، روغن تولید می‌کنند

پژوهشگران بیوتکنولوژی، با انجام یک مطالعه عنوان کردند که نوعی از باکتری‌های رودوکوکوس می‌توانند ضایعات کشاورزی مثل ساقه گندم و ضایعات صنعتی مثل آب پنیر را به روغن‌های میکروبی تبدیل کنند.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی، به نقل از ایسنا، روغن‌های تک‌سلولی یا روغن‌های میکروبی؛ روغن‌هایی هستند که توسط میکروارگانیسم‌ها تولید می‌شوند. میکروارگانیسم‌ها زمانی که در محیط کشت دارای کربن اضافی قرار می‌گیرند، رشدشان به دلیل کمبود مواد مغذی به ویژه نیتروژن، محدود می‌شود و اقدام به ذخیره‌سازی چربی و تولید روغن‌های میکروبی می‌کنند.

چربی تولیدشده توسط باکتری‌ها از نوع «تری‌آسیل گلیسرول (TAG)» و «واکس استر» است و از آن‌ها در تولید افزودنی‌های غذایی، محصولات آرایشی،‌ روان‌کننده‌ها، روغن‌های شیمیایی، شمع‌ها و سوخت‌های زیستی استفاده می‌شود. مقدار و ساختار چربی‌های باکتری‌ها به چندین عامل مثل نوع باکتری، ساختار منبع کربنی، زمان کشت و مقدار کربن و نیتروژن موجود در محیط کشت بستگی دارد.

یکی از گونه‌های باکتری که توانایی ذخیره چربی تری‌آسیل گلیسرول را دارند، باکتری‌های «رودوکوکوس‌» هستند. این باکتری‌های هوازی و غیرمتحرک‌اند و به وفور در طبیعت یافت می‌شوند. رودوکوکوس‌ها در محیط‌هایی مثل خاک‌های نواحی گرمسیری و استوایی، بیابان‌ها، دریاها و رسوبات دریاهای عمیق یافت شده‌اند.

از باکتری‌های تولیدکننده روغن‌های میکروبی می‌توان برای بازیافت ضایعات و مدیریت زباله نیز استفاده کرد. آب پنیر یکی از پسماندهای صنایع لبنی است که در مقادیر بسیار زیادی در سطح جهان تولید می‌شود و در صورت رها شدن در محیط‌زیست آلودگی زیادی ایجاد می‌کند و هزینه بسیار زیادی برای پاک‌سازی آن نیاز است. یکی از روش‌هایی که می‌توان آب پنیر را پاک‌سازی کرد، استفاده از باکتری‌ها و تبدیل کردن این ضایعات به روغن میکروبی است. همچنین از ضایعات کشاورزی مثل ساقه گندم نیز می‌توان برای تولید روغن میکروبی استفاده کرد.

با توجه به این موضوع؛ برای بررسی توان یک نوع باکتری رودوکوکوس در تولید روغن میکروبی، پژوهشگران از منابع خام ارزان‌قیمت موجود در پسماندهای صنعتی و کشاورزی استفاده کردند.

برای انجام این مطالعه، علیرضا رسولی، سید سهیل آقایی و محسن زرگر؛ پژوهشگران گروه میکروبیولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، مشارکت داشتند.

به منظور انجام این آزمایش پژوهشگران باکتریRhodococus erythropolis PTCC 17167 را از بانک میکروبی سازمان ملی صنعتی ایران خریداری کردند و میزان تولید چربی این باکتری‌ها از ساقه گندم مزارع کشاورزی و آب پنیر، را مورد بررسی قرار دادند.

بررسی‌های این مطالعه نشان داد که این نوع باکتری توانایی تولید روغن از محیط کشت حاوی منابع کربنی پسماندهای آب پنیر و ساقه گندم را دارد. همچنین مشخص شد که میزان تولید چربی در منبع آب پنیر بیشتر از سایر منابع کربنی استفاده‌شده در این مطالعه است.

پژوهشگران این مطالعه می‌گویند: این تحقیق برای نخستین‌بار در ایران روی این سویه از باکتری انجام شد و اثبات کرد این نوع باکتری رودوکوکوس توانایی استفاده از منابع کربنی خالص و تبدیل پسماند صنعتی وکشاورزی (به عنوان ماده خام ارزان‌قیمت) به چربی را دارد.

این محققان معتقدند که نتایج این پژوهش سبب افزایش دانش نظری در زمینه این باکتری و تولید روغن میکروبی خواهد شد.

یافته‌های این مطالعه پاییز سال جاری به صورت مقاله علمی پژوهشی با عنوان «تولید زیستی روغن تک‌یاخته توسط باکتری Rhodococcus erythropolis PTCC 1767 با استفاده از منابع کربنی ارزان» در فصل‌نامه علمی زیست‌شناسی میکروارگانیسم‌ها، منتشر شده است.

سرویس خبری: کشاورزی




صادرات آب‌پنیر هم ممنوع شد/ تاریخ مصرف ۲۰ میلیون دلار آب پنیر درحال اتمام

عضو انجمن صنفی شیرخشک صنعتی ایران گفت: شباهت آب پنیر به شیر خشک باعث ممنوعیت صادرات آن شده و ۲۰ هزار تن از این محصول به ارزش ۲۰ میلیون دلار در حال اتمام تاریخ مصرف در انبارها است.

 

 

سید علی اصغر طاهریان در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اظهار کرد: اختلاف نرخ دلار در بازار آزاد و نرخ رسمی برای صنایع لبنی رانت زیادی ایجاد کرده است؛ شیرخام با نهادهای دامی دولتی تولید اما محصول نهایی لبنیات با ارز آزاد صادر می‌شود.

وی افزود: صنایع لبنی برای اینکه بتوانند این ماده اولیه (شیر) را مدیریت کنند به دولت فشار آوردند تا صادرات شیر خشک ممنوع شد. این درحالی است که صنایع لبنی تنها ۵ درصد از نیاز خود را از شیر خشک تامین می کنند و مابقی آن از شیر تازه تامین می شود.

عضو انجمن صنفی شیرخشک صنعتی ایران، ادامه داد:درحالی صادرات شیرخشک ممنوع شده است که ما در سالهای گذشته برای این محصول در کشورهای مختلف بازاریابی زیادی انجام داده بودیم و توانستیم مشتریان جدیدی را ایجاد کنیم، به طوری که نرخ دلاری شیرخشک ایرانی به قیمت شیر خشک فرانسوی رسیده و برند های ایرانی معتبر شده اند.

وی تصریح کرد: صادرات شیرخشک ایرانی به طور عمده به عراق، افغانسان و پاکستان صادرمی شود و این محصول ایرانی به همراه آب پنیر در ۲۱ کشور دنیا بازار دارد که اکنون متوقف شده است.

طاهریان گفت: با وجود اینکه  فرآورده های لبنی و شیرینی و شکلات نیز از شیر و شیر خشک استفاده می کنند و صادرات آنها آزاد است اما صادرات خود شیر خشک و پودر آب پنیر ممنوع است.

عضو انجمن صنفی شیرخشک صنعتی ایران ادامه داد: آب پنیر که از پسماند تولید پنیر تولید می‌شود  یا باید به طور معمول در طبیعت رها شود که این امر منجر به آلودگی زیست محیطی می‌شود یا اینکه باید آب پنیر  را به کارخانه های پودر تحویل دهند تا از آن پودر آب پنیر تهیه شود که محصول مغذی نیز به حساب می آید.

وی تصریح کرد: صادرات آب پنیر را به بهانه اینکه نکند شیر خشک به جای  پودر آب پنیر از مرزهای کشور خارج شود، ممنوع کرده اند این درحالی است که در کشور سازمان ملی استاندارد و گمرک داریم و آنها هنگام صادرات به راحتی می توانند پودر آب پنیر را از شیر خشک تشخیص دهند.

طاهریان گفت: وزارت صنعت  از  شهریور سال قبل با نهایت بی تدبیری صادرات پودر آب پنیر را ممنوع کردند این درحالی است که در سال حمایت از تولید ملی امکان صادرات و ارز آوری توسط این محصول برای کشور وجود داشت.

وی تاکید کرد:  آب پنیرکالایی استراتژیک در کشور به حساب نمی آید که به خاطر ایجاد کمبود احتمالی در بازار بخواهند صادرات این محصول را ممنوع کند و تنها ۲۰ درصد از این محصول در داخل مصرف می شود و مابقی آن باید صادر شود.

وی افزود: بعد از ممنوعیت صادرات آب پنیر ۲۰ هزار تن از این محصول در انبارهای کشور باقی مانده و در حال خراب شدن است.

طاهریان گفت: بعد از درخواست ما جلسه ای در وزارت جهاد کشاورزی در این ارتباط تشکیل شده تا وضعیت صادرات آب پنیر را تعیین تکلیف شود و بعد از برگزاری این جلسه قرار شد که این محصول دوباره اجازه صادرات پیدا کنداما از ۱۸ اسفند سال ۹۷ هنوز عملیاتی نشده است.

وی درباره ارزش صادراتی آب پنیر گفت: صادرات آپ پنیر در سال ۲۰ میلیون دلار ارزش صادراتی دارد که این کالا با این مقدار ارزش صادراتی در حال ازبین رفتن در انبار است.

طاهریان یادآور شد که پودر آب پنیر و شیر خشک ظاهری شبیه هم دارند اما با  آزمایش یا حتی چشیدن طعم و مزه میتوان آنها را از یک دیگر تشخیص داد.




بازیافت پروتئین های دناتوره شده آب پنیر

عموما پروتئین سرمی یا پروتئین های آب پنیر را نمی توان به وسیله مایه پنیر یا اسید رسوب داد. برای رسوب دادن پروتئین آب پنیر با اسید باید ابتدا آن را به وسیله حرارت دناتوره نمود.
این فرایند شامل دو مرحله می باشد: رسوب دادن (دناتوره کردن پروتئین به وسیله ترکیبی از عملیات حرارتی و تنظیم pH تغلیظ پروتئینها به وسیله جداسازهای سانتریفوژی پروتئین دناتوره شده آب پنیر را می توان قبل از آنزیم زدن به شیر پنیرسازی به شیر افزود در این حالت آنها در داخل شبکه ساختمانی ایجاد شده به وسیله کازئین (در زمان لخته سازی) باقی می مانند.
این کاربرد لزوم دستیابی به یک روش مطلوب رسوب دهی و جداسازی پروتئین آب پنیر را ایجاد می نماید. آب پنیر پس از تنظیم PH به وسیله پمپ از مخزن بینابینی به تبادل کننده حرارتی صفحه ای برای بازیافت حرارت فرستاده می شود.
سپس دمای آب پنیر به وسیله تزریق مستقیم بخار تا ۹۵-۹۰ درجه سانتی گراد بالا برده می شود و متعاقبا از میان نگهدارنده لوله ای عبور داده میشود زمان عبور آب پنیر از میان لوله نگهدارنده ۴-۳ دقیقه می باشد.
در این مرحله از اسید برای پائین آوردن pH استفاده می گردد. ممکن است از اسیدهای آلی یا معدنی (اسید لاکتیک یا اسید کلریدریک) برای این منظور استفاده گردد.

مرحله بعد :

پروتئینها که به وسیله حرارت و اسید برای رسوب دادن آماده شده اند در مدت ۶۰ ثانیه در یک قسمت از نگهدارنده لوله ای رسوب می نماید.
پس از خنک کردن با روش بازیافت حرارتی تا دمای تقریبا ۴۰ درجه سانتی گراد، پروتئینهای رسوب داده شده را توسط یک جداکننده مواد جامد از فاز مایع جدا می نمایند.
جداکننده، مواد رسوبی را در فواصل زمانی تقریبا سه دقیقه ای تخلیه می نماید. در این حالت رسوب پروتئینی تا ۱۲ – ۱۵ درصد تغلیظ شده تقریبا حاوی ۱۰-۸ درصد پروتئین می باشد با این روش می توان تا ۹۵- ۹۰ درصد پروتئین قابل دناتوره شده را بازیافت نمود.
اضافه کردن تغلیظ شده پروتئینی آب پنیر (دناتوره) به شیر پنیرسازی برای انواع پنیرهای نرم و نیمه سخت اساسأ تغییرات ناچیزی را در خواص لخته پدید می آورد. در این حالت ساختمان لخته ضعیف تر و از یکنواختی بیشتری در مقایسه با روش مرسوم برخوردار خواهد بود.
پروتئین های آب پنیر فرایند شده در مقایسه با کازئین از خواص آب دوستی بیشتری برخوردار می باشد. برای مثال در ساختن پنیر کاممبرت با افزودن پروتئینهای آب پنیر فرآوری شده افزایش راندمان ۱۲ درصد گزارش شده است

حرارت دهی بعدی :

معمولا در کارخانه UF حرارت دهی نهایی هم پیشنهاد میشود. میکروارگانیسم ها در غذاهای تهیه شده به روش اولترافیلتراسیون نیز حداقل به اندازه آب پنیر متراکم میشوند. ۶۰-۵۰ برابر نسبت به ۳۵-WPC (آب پنیر پودر) و ۱۳۰ – ۱۲۰ برابر نسبت به ۸۰-WPC .
بنابراین حتی یک شمارش باکتریایی اولیه نیز می تواند میزان بالای میکروارگانیسم ها را نشان دهد عمل حرارت دهی در دمای ۶۶ – ۷۲ درجه سانتی گراد انجام می گیرد. تبخیر و خشک کردن بعد از اولترافیلتراسیون و قبل از خشک کردن غلظت های بیشتر WPC در تبخیر می تواند به علت دمای جوش کم رخ دهد.
خشک کردن WPC در یک خشک کن با دهانه دارای قدرت کنترل خودکار صورت می گیرد. مزیت این نوع خشک کن ها زمان استقرار و حرارت دهی آرام محصول حساس به حرارت است. میزان دمای اصلی لازم برای خشک کن ۱۹۰-۱۷۵ درجه سانتی گراد میباشد.




صادرات لبنیات کم شد، درآمدش بیشتر

صادرات انواع محصولات لبنی در ۹ ماهه امسال از همین بازه زمانی در سال گذشته کمتر اما گرانتر شده است که نشان می دهد بازار این محصول رو به رونق است. البته معاون وزیر کشاورزی از صادرات یک میلیون تنی لبنیات ایران تا پایان امسال خبر داده است.

به گزارش ایسنا، صادرات انواع محصولات لبنی در ۹ ماهه امسال به بیش از ۲۹۲ هزار و ۵۰۰ تن به ارزشی بالغ بر ۵۰۰ میلیون و ۷۶۰ هزار دلار رسید.

البته گرچه صادرات لبنیات از نظر وزنی کاهش ۴٫۹۶ درصدی را تجربه کرد اما رشد ۵٫۳۲ درصدی از نظر ارزشی داشت که به نوبه خود بیانگر نکات جالب توجهی است.

یکی از این مسائل، گران تر شدن لبنیات صادراتی ایران است؛ چرا که بر اساس همین آمار، هر کیلوگرم محصولات لبنی ایرانی در ۹ ماهه سال گذشته ۱٫۵ دلار صادر می شد، در حالی که این رقم در سال جاری به ۱٫۷ دلار به صورت میانگین رسیده است.

آب پنیر، انواع پنیر، دوغ، ماست، کفیر، پنیر و خامه تخمیر شده، شیر خشک، شیر، خامه، شیر غلیظ شده، کره و روغن های مشتق از شیر جزو محصولات لبنی صادراتی هستند که در این میان دوغ، ماست، کفیر، پنیر و خامه تخمیر شده با بیش از ۱۶۳ هزار تن و سهم ۵۵٫۹۴ درصدی در صدر لبنیات صادراتی قرار دارند و شیر، خامه و انواع پنیر در رتبه های بعدی جدول صادرات لبنیات قرار دارند.

انتهای پیام