تراریخته بودن یک گیاه نمی تواند دلیل بر آسیب رساندن آن به محیط زیست باشد، هیچ محصولی به صورت تراریخته در ایران تولید و روانه بازار نمی‌شود و کشاورزی سنتی دستش به خون تنوع زیستی آغشته است است از جمله مباحث مطرح شده در کارگاه یک روزه ایمنی محصولات تراریخته بود.

رییس سازمان غذا و دارو با تاکید براینکه هیچ محصولی تحت عنوان تراریخته ایرانی در بازار نداریم، در عین حال شرایط ارایه مجوز برای کشت و تولید فرآورده‌های تراریخته در ایران را تشریح کرد.

به گزارش ایسنا، دکتر غلامرضا اصغری با اشاره به روند تولید محصولات با منشاء تراریخته در کشور گفت: فعلا فقط برخی دانه‌های روغنی که برای روغن کشی استفاده می‌شوند به همراه پنبه که بیشتر در صنایع نساجی مصرف می‌شود، تراریخته مجاز هستند و البته اغلب وارداتی هستند.

هم‌اکنون برخی از محصولات غذایی موجود در بازار کشورمان “تراریخته” است اما به‌دلیل عدم درج اطلاعات تراریختگی بر روی برچسب این محصولات (عدم اجرای قانون برچسب‌گذاری) مصرف‌کنندگان امکان تشخیص این محصولات را ندارند.

به گزارش خبرنگاراجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ دکتر علی کرمی، استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی، متخصص بیوتکنولوژی پزشکی و فوق‌تخصص مهندسی ژنتیک در مطلبی به بررسی محصولات غذایی تراریخته موجود در بازار کشورمان پرداخته است؛ در ادامه مشروح این گزارش آمده است:

اخیرا برخی افراد چه در سخنان خود و چه در رسانه‌ها اعلام می‌کنند هیچگونه محصول تراریخته‌ای در سفره غذایی مردم ایران وجود ندارد! این نشان می‌دهد یا این افراد اطلاعات کافی ندارند یا با انکار، قصد پاک کردن صورت مسئله را جهت پیشگیری از استمرار مطالبات مردمی در این مورد دارند بنا براین لازم دیده شده مطلب زیر خدمت مردم و آگاهی این افراد نوشته شود.

با توجه به اطلاع‌رسانی‌های گسترده‌ای که در مورد محصولات تراریخته در چند سال گذشته در ایران صورت گرفته، آگاهی مردم در زمینه توجه به سبک زندگی سالم و بخصوص تغذیه سالم بسیار افزایش یافته و با توجه به نگرانی‌هایی که در مورد خطرات  محصولات تراریخته برای سلامت انسان، محیط زیست، منابع طبیعی و ذخایر ژنتیکی وجود دارد مردم نگرانی‌ها و سؤالات مهمی در این زمینه دارند که لازم است بطور شفاف به آنان پاسخ داده شود.

مهمترین سؤالی که مردم در مورد محصولا می‌پرسند این است: چه محصولات تراریخته‌ای در سبد غذایی مردم ایران وجود دارد؟

برای روشن‌تر شدن موضوع، این سؤال را به چند سؤال زیر تقسیم می‌کنیم:

آیا محصولات تراریخته در ایران وجود دارند؟ آیا در سبد غذایی مردم وارد شده؟ چگونه مردم این محصولات را تشخیص دهند؟

پنهان‌سازی واردات محصولات تراریخته‌

عضو اتحادیه ملی محصولات کشاورزی با اشاره به واردات سالانه ۵ میلیارد دلار محصولات تراریخته به کشور بدون اینکه مردم آگاه باشند این محصولات وارد سفره آنان شده است ضمن اینکه جز در شش ماه اخیر مسئولان مربوطه هیچ‌گونه اطلاع‌رسانی صحیحی در این زمینه نداشته‌اند!

صدها کشاورز ایرانی سال ۸۳ برنج تراریخته کشت کردند

وی درباره تولید محصولات تراریخته در کشور نیز اظهار کرد: مقداری از این محصولات به شکل آزمایشی در کشور تولید و حتی برنج در سال ۸۳، در طبیعت رهاسازی شده است؛ به گفته عمرانی با استناد به گزارش مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، صدها کشاورز در سال ۸۳، این نوع برنج را کشت کرده‌اند!

فقط ۳ محصول تراریخته در ایران مجوز مصرف دارند

حریرچی گفت: اکنون فقط سه محصول تراژنی دانه‌های روغنی سویا، کلزا و ذرت وارد کشور می‌شود البته مطمئن نیستم که فقط دانه روغنی مورد نیاز در صنعت روغن وارد می‌شود یا محصول آماده روغنی آن نیز وارد می‌شود اما در هر صورت حتی مجوز کشت این نوع دانه‌ها نیز به جز در موارد محدود تحقیقاتی در کشور داده نشده است.

محصولات تراریخته مجاز کشور کدامند؟

رئیس سازمان غذا و دارو اعلام کرد فقط دو محصول سویا و ذرت به صورت تراریخته یا اصلاح ژنتیکی شده در بازار کشور وجود دارد و درج برچسب تراریخته بر روی این محصولات نیز اجباری شده است.

تمام سویای وارداتی به ایران تراریخته است و از سوی دیگر بیش از ۶ میلیون تن ذرت همچنین بخش اعظم غذای دام و طیور ما که وارداتی است تراریخته است.

مردم ایران از ۲۰ سال پیش محصولات تراریخته مصرف می‌کنند!

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه نمایندگان مجلس معتقد به ممنوعیت ۱۰۰ درصدی محصولات تراریخته نیستند، گفت: مصرف محصولات تراریخته مربوط به امروز و دیروز نیست بلکه ۲۰ سال است که مردم ایران این محصولات را استفاده می‌کنند!

همچنین محمود تولایی؛ رئیس انجمن ژنتیک ایران نیز معترف است ۱۵ سال است مردم تراریخته مصرف می‌کنند و حدود ۹۰ درصد روغن مصرفی کشور ما وارداتی است که از آرژانتین و برزیل وارد می‌شود و بطور ۱۰۰ درصد تراریخته است.

اگر تراریخته بد است چرا در ۱۵ سال گذشته که مصرف می‌شد این دعواها و مخالفت‌ها نبود؟

کشت محصولات تراریخته در هیچ نقطه‌ای از اتحادیه اروپا انجام نمی‌شود

رستگار؛ مدیرکل آزمایشگاه مرجع سازمان غذا و دارو نیز می‌گوید: اخیرا دو گروه از مواد غذایی یعنی روغن‌های وارداتی تراریخته یا همان دستکاری شده ژنتیکی به طور رسمی و با تایید سازمان غذا و دارو به بازار عرضه شده است.

هرچند کشورهای زیادی محصولات تراریخته تولید می‌کنند اما برخی کشورها‌، این محصولات را خودشان استفاده نمی‌کنند بلکه آن‌ها را صادر می‌کنند؛ کشت محصولات تراریخته در هیچ نقطه‌ای از اتحادیه اروپا انجام نمی‌شود؛ اما واردات این محصولات را انجام می‌دهند و حتی برچسب‌گذاری می‌کنند و می‌گویند مردم حق انتخاب دارند.

اگر در محصولات تراریخته، تغییرات ژنتیکی حتی یک درصد، بیشتر از استانداردهای موجود باشد، اجازه واردات نمی‌دهیم؛ ضوابط برچسب‌گذاری محصولات تراریخته را اعمال کرده‌ایم و همچنان ادامه می‌یابد.

زهرا عبداللهی؛ رئیس اداره بهبود تغذیه وزارت بهداشت می‌گوید مصرف محصولات تراریخته ممکن است در درازمدت باعث جهش‌های ژنتیک، افزایش تومورهای سرطانی و حتی ناباروری شود.

کافی است سری به بازار فروش مواد غذایی و فروشگاه‌های سطح شهر بزنید تا متوجه شوید روغن‌های توزیع شده در بازار، اکثرا و بنا به قولی، همگی از مواد اولیه تراریخته تولید شده‌اند! این خوشبینانه‌ترین حالتی است که می‌توان برای محصولات کشاورزی و مواد غذایی متصور بود و امیدوار بود که هیچ محصول تراریخته‌ای غیر از روغن‌ها در سبد غذایی ایرانیان جای‌گذاری نشده باشد.

این در حالی است که چندی پیش، رسول دیناروند رئیس سازمان غذا و دارو تاکید کرده بود: تا جایی که وزارت بهداشت اطلاع دارد هیچ محصول تراریخته‌ای در ایران کشت نمی‌شود و ما برنج دستکاری شده نداریم، فقط واردات ما در دو مورد ذرت و مشتقات آن و سویا (کنجاله و روغن) است.

تصویر برخی از روغن‌های تراریخته در فروشگاه های سراسر کشور

حجتی واردات محصولات تراریخته را تایید کرد

وزیر جهاد کشاورزی نیز با تایید واردات محصولات تراریخته به کشور می‌گوید: ما محصولی که تراریخته باشد، در کشور تولید نمی‌کنیم اما بخشی از محصولات تراریخته مانند سویا و ذرت و کمابیش برخی دیگر از محصولاتی که وارد می‌شوند، تراریخته هستند.

علی‌رغم ممنوعیت قانونی برای کشت محصولات تراریخته در کشورمان، نفر اصلی که ۲۰ سال است  قصد تراریخته کردن ایران را دارد در کانال لینکدین خود خبری مبنی بر تولید انبوه برنج تراریخته منتشر کرد؛ او ذیل عکس یک برنجکار نوشت: «آقای منتظری شالیکار پیشتاز تراریخته کار در استان گلستان در سال ۱۳۹۴که محصول پربار خود را که بدون سم تولید شده نشان می‌دهد.»

ایران نخستین کشور قربانی کشت صنعتی “برنج تراریخته”

سال ۸۴، زمانی که  سرکرده تراریخته ایران مسئولیت پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی را به‌عهده داشت، همراه با فرامرز علی‌نیا، رئیس مؤسسه تحقیقات برنج به کشت غیرقانونی گسترده و بدون حصار (غیرآزمایشگاهی) برنج تراریخته اذعان داشته است.

هم‌اکنون برخی از محصولات غذایی موجود در بازار کشورمان “تراریخته” است اما به‌دلیل عدم درج اطلاعات تراریختگی این محصولات، مصرف‌کنندگان امکان تشخیص این محصولات را ندارند.

متاسفانه با همه درخواست‌هایی که مردم در چند سال گذشته داشته‌اند که چرا مسئولان اطلاعات شفافی از لیست محصولات تراریخته موجود را بازار به مردم ایران نمی‌دهند، هنوز هم لیست دقیقی از این محصولات یا فرآورده‌های واجد تراریخته‌ها منتشر نمی‌شود!

با تحقیق و بررسی و گرد‌آوری اطلاعات پراکنده موجود می‌توان گفت که محصولات تراریخته زیر در سفره غذایی مردم ایران وجود دارد اما متاسفانه به‌دلیل نزدن برچسب تراریخته،  مردم واقعا سردرگم در تشخیص آنها هستند و فقط بروی چند نوع روغن نباتی که برخی از آن را در تصاویر بالا مشاهده شد،‌ نوشته شده: “دستکاری ژنتیکی شده یعنی تراریخته”

پس تقریبا اکثر روغن نباتی‌های بازار تراریخته است و محصولات دیگری چون، ذرت، سویا و پنبه‌های وارداتی و احتمالا درصد کمی برنج تراریخته در بازار وجود دارد.

با توجه به ابلاغ قانون مصوب مجلس و دستور برچسب‌زنی اجباری توسط سازمان غذا و دارو  اما متولیان امر مانند وزارت بهداشت همچنان از اجرای این قانون امتناع می‌کنند.

با توجه به اینکه مردم بدون برچسب زنی به هیچ وجه قادر به شناسایی محصولات تراریخته نیستند  بنابراین لازم است این برچسب‌زنی سریعا اجرا شود؛ مردم کشورمان از مسئولان انتظار دارند با احترام به حقوق شهروندی مردم، حق انتخاب آنان، حق دانستن شفاف حقیقت، اهمیت سلامت و کشاورزی و داشتن غذای سالم، به این سؤالات در مورد محصولات تراریخته روشن و شفاف پاسخ دهند.

گمرک جمهوری اسلامی ایران اخذ مجوزهای لازم مربوط به تراریخته بودن کالا از مراجع ذیربط را هنگام ثبت سفارش الزامی اعلام کرد.

کارشناس ارشد مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران گفت: محصولات تراریخته تجاری شده به دلیل استفاده نکردن از سموم شیمیایی خطرناک، ۳۷ درصد سالم تر از محصولاتی هستند که با سموم شیمیایی تولید می شوند.

«شقایق فکوری»  در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا با اشاره به مطالعاتی که درباره سلامت محصولات تراریخته انجام شده است، اظهار داشت: محصولات تراریخته محصولاتی هستند که با استفاده از پیشرفته ترین فناوری های روز موجود تولید شده اند و دارای ویژگی‌های زراعی و تغذیه ای بهبود یافته هستند.
وی تصریح کرد: دانشمندان از فناوری مهندسی ژنتیک برای اصلاح گیاهان زراعی و ارقام جدید با صفات بهبود یافته استفاده می کنند که ضمن افزایش عملکرد، به شرایط نامساعد محیطی مثل کم آبی و شوری متحمل بوده و مصرف سموم شیمیایی در کشت آنها کاهش یافته یا حذف می‌شود.
وی گفت: محصولات تراریخته به سرعت در میان کشاورزان پذیرفته شدند به طوری که سطح زیر کشت این محصولات از زمان آغاز کشت در سال ۱۹۹۶ از ۱٫۷ میلیون هکتار به ۱۸۱٫۵ میلیون هکتار تا ۲۰۱۶ افزایش یافت.
این کارشناس ارشد بیوتکنولوژی اضافه کرد: این افزایش قابل توجه بیش از ۱۰۰ برابری محصولات تراریخته از شروع تجاری سازی نشان می‌دهد که محصولات تراریخته سریع‌ترین فناوری مورد پذیرش در تاریخ کشاورزی مدرن هستند.
وی گفت: در پی اقبال عمومی گسترده‌ این محصولات، آکادمی‌های علمی متعدد و سازمان‌های نظارتی مطالعات گسترده‌ای را برای ارزیابی سلامت و اثرات محصولات تراریخته انجام دادند.
وی ادامه داد: بررسی ها نشان می دهد با توجه به اینکه گیاهان زراعی تراریخته مقاوم به آفت به سموم حشره‌کش‌ شیمیایی نیاز ندارند و استفاده از سموم با زیر کشت رفتن این محصولات به کمتر از نصف کاهش می‌یابد، کشت آنها سبب صرفه جویی در هزینه‌ تولید محصولات کشاورزی نیز می‌شود.
وی گفت: گیاهان تراریخته که نسبت به ارقام غیر تراریخته دارای صفات بهبود یافته‌ بیشتر و بهتری هستند با نیاز به آب کمتر، رشد سریع تر، مقاومت به خشکی و مقاومت به آفات سبب افزایش قابل توجه بازدهی محصولات کشاورزی می‌شوند.
به گفته وی، یکی از مطالعاتی که در راستای تقویت شواهد مربوط به ایمن بودن محصولات تراریخته انجام شده، مطالعه‌ «متا‌آنالیز» درباره اثرات اقتصادی و کشاورزی این محصولات با تمرکز روی مهم‌ترین محصولات تراریخته زراعی شامل سویا، ذرت و پنبه مقاوم به علف‌کش و همچنین ذرت و پنبه مقاوم در برابر حشرات است.
وی اظهار داشت: در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۴ در دانشگاه گئورگ آگوست واقع در شهر گوتینگن آلمان انجام شد، پیامدهای اقتصادی کشت این محصولات در ۲۰ سال گذشته در ۱۴۷ مقاله علمی معتبر بررسی شد و نتایج آن نشان داد که استفاده از فناوری تراریخته در کشاورزی سود کشاورزان را به طور متوسط ۶۸ درصد افزایش داده است.
فکوری اظهارداشت: همچنین تولیدات تراریخته منجر به افزایش ۲۲ درصدی تولید محصول و کاهش ۳۷ درصدی آفت کش های شیمیایی می شود.
کارشناس ارشد مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران ادامه داد: براساس نتایج مطالعه های صورت گرفته بازدهی و سود محصولات تراریخته در کشورهای در حال توسعه نسبت به کشورهای توسعه یافته بیشتر است.
وی گفت: این مطالعه‌ متا آنالیز با تایید مزایای زراعی و اقتصادی محصولات تراریخته گزارش کرد که حتی با پیش داوری منفی نسبت به این محصولات نمی‌توان از مزایای آن‌ها چشم پوشید.
وی با بیان اینکه برخی گروه های به ظاهر مدافع محیط زیست سوگیری های مغرضانه ای را درباره محصولات تراریخته دارند، اظهار داشت: مطالعات نشان می‌دهد که شواهد قوی در مورد مزایای محصولات تراریخته وجود دارد.
فکوری اظهار داشت: برخی رسانه‌ها با رویکردی مغرضانه در تلاش هستند تا با انتشار مطالب بی اساس و غیرعلمی، در اقشار مختلف جامعه که به طبع از فناوری تولید محصولات تراریخته کم اطلاع هستند، ایجاد ترس و نگرانی کنند، انتشار چنین شواهد علمی جهت افزایش آگاهی و اعتماد عمومی نسبت به این فن آوری نوید بخش ضروی است.
به گفته این کارشناس ارشد مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران، محصولات سالم و پاک تراریخته بیش از دو دهه است که در سطح وسیعی از جهان کشت و مصرف می شوند و نه تنها هیچ زیانی از آنها گزارش نشده بلکه مزایای فراوانی مانند حذف ۹۰ درصدی سموم زیان بار، ارزآوری چند میلیارد دلاری، ایجاد اشتغال، بهبود سطح معیشتی کشاورزان مشاهده شده است.
وی ادامه داد: کسانی که با تولید ملی محصولات تراریخته مخالفت می کنند، در بهترین حالت اگر ذی نفع از وابستگی غذایی کشور به واردات نباشند، کسانی هستند که با رویکردهای احساساتی و مطلق گرایانه به انتشار تبلیغات منفی علیه این محصولات می پردازند و بهتر است پیش از هر قضاوتی نگاهی به آمار سوء تغذیه در کشور و ایجاد بیماری های ناشی از آن بیاندازند.
فکوری توصیه کرد، مخالفان تولید محصولات تراریخته سری به روستاها و به کشاورزانی بزنند و ببینند حاصل دسترنج یکسال آنها با هجوم آفات و حشرات از بین می‌رود یا بخاطر کم آبی و خشکی زمین محصول آنها به نصف کاهش پیدا می کند و در عین حال به دلیل مصرف آفت کش های شیمیایی خطرناک، امراض بسیاری زندگی آن ها را تهدید می کند.
وی افزود: البته نمی توان از کسانی که خود وارد کننده مواد زیان بار هستند، همچون مانند دلالانی که دسترنج یکسال کشاورزان را به صورت نارس با قیمت ناچیز از آنها خریده و با استفاده از مواد شیمیایی رنگ می زنند و به مردم به قیمت بالای میوه نوبرانه می فروشند، انتظار دغدغه برای سطح کیفی پایین زندگی کشاورزان و سلامت مردم را داشت.
به گزارش ایرنا، مهندسی ژنتیک به مجموعه روش‌هایی گفته می‌شود که به منظور جداسازی، خالص سازی، وارد کردن و بیان یک ژن خاص در یک میزبان بکار می‌روند و در نهایت منجر به بروز یک صفت خاص یا تولید محصول مورد نظر در جاندار میزبان می‌شود.
کاربردهای مهندسی ژنتیک به طور تقریبی نامحدود به نظر می‌رسد و این علم کاربردهای زیادی در علوم پایه، تولیدات صنعتی، کشاورزی و علوم پزشکی دارد.
در زمینه علوم پایه، بررسی‌هایی مانند مکانیسم های همانند سازی دی ان ای (DNA) و بیان ژنها در پروکاریوتها، یوکاریوتها و ویروسها و همچنین چگونگی ساخته شدن و تغییرات پروتئینهای داخلی سلول و همچنین مکانیزم ایجاد سرطان از جمله کاربردهای مهندسی ژنتیک است.
در زمینه کشاورزی که بستر بسیاری از کاربردهای مهندسی ژنتیک است، تولید گیاهان مقاوم به آفات گیاهی و خشکی، تولید گیاهان پرمحصول و تولید گاوهای دارای شیر و گوشت بیشتر و در زمینه کاربردهای پزشکی تشخیص بیماریهای ارثی، تولید انسولین انسانی، تولید هورمون رشد انسان را می‌توان نام برد.
در سال‌های اخیر گسترش و توسعهٔ تکنیک‌های سنتز دی ان ای نوترکیب انقلابی را در درمان بسیاری از بیماری‌های انسانی از جمله انواع سرطان‌ها، اغلب بیماری‌های خود ایمنی نظیر دیابت و همچنین تشخیص، پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌های مادرزادی فراهم آورده ‌است.
امروزه دانش و فن مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی مولکولی در عرصه‌ های بسیار متنوع مانند کشاورزی، تغذیه و مواد غذایی، دامپروری، شاخه‌های مختلف علوم پزشکی و صنایع دارویی، صنایع تخمیری، صنایع نظامی، انرژی، محیط زیست و بهداشت بشر، استفاده ‌های بسیار ارزشمندی پیدا کرده ‌است.
اهمیت بعضی از اصول علمی، در زمان کشف آنها مشخص نمی‌شود، بلکه پس از مدت زمانی که می‌ گذرد ارزش آنها معلوم می‌شود به طور مثال کشف ساختمان سه بعدی DNA بوسیله جیمز واتسون و فرانسیس کریک در سال ۱۹۵۳ بود که این ساختمان به طور نسبی ساده باعث شد تا دانشمندان سیستمهای مختلف ژنتیکی را بررسی کنند.
اما مطلب به همین‌جا ختم نشد و دانشمندان مختلف سعی کردند که از این اطلاعات استفاده کنند و با دریافت یک DNA از یک موجود و تزریق ان در موجود دیگر اثرات آن ژن در موجود ثانویه بروز کند.
این علم نوین که به تدریج جای خود را در بین علوم دیگر پیدا کرد، با عناوینی چون زیست‌شناسی مولکولی، مهندسی ژنتیک و در نهایت دی ان ای نوترکیب شناخته می‌شود.

ژاپن به عنوان بزرگ‌ترین واردکننده محصولات تراریخته، موفق به رهاسازی و کشت ۱۶۰ محصول تراریخته از میان ۳۰۷ مجوز صادره در این کشور، شده است.

معاون پژوهشی پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی از تولید ترکیبات با ارزش دارویی گیاهانی نظیر گل راعی و بنفشه معطر در بیوراکتورهای آزمایشگاهی خبر داد و گفت: علاوه بر آن به دانش‌فنی تکثیر درون شیشه‌ای پایه پسته هیبرید و سالم سازی برای تولید گیاهان عاری از ویروس در ارقام و پایه‌های سیب و گلابی دست یافتیم.

رئیس انجمن ژنتیک ایران می گوید، در حالی که برخی محافل رسانه ای سعی در ایجاد هجمه علیه زیست فناوری هستند، می توان از این حوزه برای رفع بحران های زیست محیطی، مدیریت منابع آب و بهبود تولید مواد غذایی بهره برد.

کمک‌های مهندسی‌ژنتیک به حل بحران‌های محیط‌زیستی از جمله موضوعاتی است که بیش از پیش در محافل خبری مطرح می‌شود و این مباحث موافقان و مخالفان خود را دارد؛ موافقان از نقش این فناوری در مقاومت به آفات و کاهش مصرف آب می‌گویند اما مخالفان اعتقاد دارند که این فناوری می‌تواند تنوع زیستی را دچار بهم ریختگی کند.
در این رابطه «محمود تولایی»، رییس انجمن ژنتیک ایران ، عضو هیات علمی دانشگاه بقیه الله و رییس سابق بسیج جامعه پزشکی در گفت‌وگو با ایرنا به بررسی ابعاد این موضوع پرداخته است.
وی درباره اینکه به تازگی بحث‌های مربوط به تراریخته با بحث‌های محیط زیستی مطرح شده و تصوری که در کشور درباره مهندسی ژنتیک و تراریخته وجود دارد، چقدر با اصول علمی این حوزه مطابقت دارد، گفت: محصولات تراریخته با هدف بهبود صفات یا حذف صفات نامطلوب مانند بهبود کیفیت غذایی، مقاومت به آفات و بیماری‌ها و یا افزایش کمیت محصول از طریق روش‌های پیشرفته علمی مهندسی ژنتیک تولید شده اند.
تولایی ادامه داد: بیش از هزار مطالعه معتبر علمی و نظرات کارشناسی مراجع بین‌المللی و ملی حوزه سلامت در کشورهای مختلف سلامت این محصولات را تایید کرده که صدور مجوزهای مصرف این محصولات در تمامی کشورهای پیشرفته و سایر کشورها مؤید این امر است.

تلاش جریان های رسانه ای برای تشویش اذهان عمومی
وی اظهار داشت: متاسفانه جریان‌هایی در سطح رسانه‌ها و سازمان های مردم نهاد(سمن ها) در جهان برای ایجاد محدودیت یا محرومیت کشورها از فناوری‌های نو وجود دارد که یکی از مهمترین حوزه‌های فعالیت آنها مهندسی ژنتیک است.
تولایی اضافه کرد: جامعه علمی همواره در پی روشنگری بوده و هست اما مشاهده می شود که جریانات غیر علمی با اهدافی که مغایر با رشد و اعتلای جایگاه ایران اسلامی هستند سعی در تشویش اذهان عمومی دارند.
به عقیده تولایی، بسیاری از ادعاهایی که علیه این فناوری مطرح می‌شود مستند به هیچ مطالعه علمی نیست و تنها در رسانه‌ها مطرح شده به طور مثال برای ترساندن مردم تصویر گاو بدهیبتی را که یک نوع بیماری ژنتیکی دارد به اسم گاو تراریخته منتشر می‌کنند و اقسام بیماری‌ها را به مصرف این محصولات نسبت می‌دهند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: این هجمه ها در حالیست که صدها میلیون تن از این محصولات طی ۲۰ سال گذشته در جهان مصرف شده و هیچگونه عوارضی نداشته است و همه مراجع ملی و بین‌المللی متولی سلامت که به طور مستمر برمصرف آن نظارت و کنترل داشته‌اند این امر را تایید کرده‌اند.
وی می گوید: حقیقت این است که افکار عمومی در جهان تحت کنترل رسانه‌ها و رسانه‌ها تحت کنترل سرمایه‌داران است بنابراین باید درباره مسائل مهمی چون مهندسی ژنتیک که با پیشرفت کشورها در این حوزه دشمنی‌هایی وجود دارد منابع علمی را بشناسیم، اگر در این حوزه از سطح برخی جریان‌های ضد فناوری و رسانه عبور کنیم و به مطالعات معتبر علمی و گزارش‌های مراجع متولی سلامت مراجع کنیم هیچ تردیدی در سلامت این فناوری نداریم.

محصولات تراریخته سالم از اصلاح گیاهان با تشعشع هسته ای است
رییس انجمن ژنتیک ایران گفت: به طور حتم محصولات تراریخته و مهندسی ژنتیک بسیار دقیق تر از سایر روش‌های اصلاح گیاهان مانند روش تشعشع هسته‌ای است در حالی که در دیگر روش‌ها از سوی جریانات مدعی نه ارزیابی خاصی و نه نگرانی خاصی وجود ندارد.
تولایی افزود: در حالی که برخی جریانات با ترسناک جلوه دادن مهندسی ژنتیک، تصویری غیر علمی و کاذب از این فناوری را به مردم ارائه می کنند.

کشت محصولات تراریخته در ۱۸۵ میلیون هکتار 
وی درباره اینکه مهندسی ژنتیک و تراریخته چه کمکی می‌تواند به حفاظت از محیط زیست کشور داشته باشد گفت: با گذشت بیش از ۲۰ سال از تجاری سازی این محصولات، امروز در ۱۸۵ میلیون هکتار از زمین های کشاورزی جهان محصولات تراریخته کشت می شوند همانطور که اشاره شد این محصولات با هدف بهبود صفات تولید شده اند و در ارتقای سطح سلامت انسان و محیط زیست موثرند.
تولایی تصریح کرد: نسل اول محصولات تراریخته با هدف مقاومت به آفات و علف کش تولید شدند که این امر باعث شد برای مبارزه با آفات نیازی به استفاده از سموم نباشد و در کنار آن تولید محصولات مقاوم به علف کش ها هم باعث کاهش قابل ملاحظه مصرف سموم پر خطر و جایگزینی آنها با سموم کم خطر و بطور کلی موجب کاهش مصرف سم شد.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: طی ۲۰ سال گذشته که از ورود محصولات تراریخته به بازار می‌گذرد، ۶۲۰ میلیون کیلوگرم از مقدار ماده موثره سموم پرخطری که مصرف می شده کاسته شده است و باید توجه داشت که این رقم فقط به مقدار ماده موثره اشاره دارد اما کاهش مقدار مصرف کل سم خیلی بیشتر است.
تولادیی اضافه کرد: تصور کنید این حجم کاهش مصرف سم یا جایگزینی سموم پرخطر با سموم کم خطر تا چه حد خاک، هوا و آب‌های زیر زمینی ما را که ارزشمندترین منابع ضروری حیات در زیست‌کره هستند را از آلودگی نجات داده و این خدمت زیست‌محیطی بسیار بزرگی است که این فناوری در اختیار بشر قرار داده است.
وی ادامه داد: آخرین آمارها نشان می دهد با کشت محصولات تراریخته، بدلیل افزایش راندمان تولید، در استفاده از زمین ها صرفه جویی شده و به این ترتیب با جلوگیری از تغییر کاربری ۱۷۴ میلیون هکتار از اراضی جهان به حفظ جنگل ها و جلوگیری از فرسایش خاک کمک کرده و همچنین کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن از طریق کاهش عملیات خاک ورزی، حذف سم‌پاشی غیر ضروری و غیره هم از دیگر فوایدی است که کشت این محصولات برای محیط زیست به ارمغان آورده است.
وی افزود: به طوری که در طی یک سال باعث کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن به مقدار ۲۶٫۷ میلیارد کیلوگرم معادل خروج ۱۲میلیون خودور از جاده ها در مدت مذکور شده است که تمام این موارد باعث شده فناوری تراریخته از نظر کمک به حفاظت از محیط زیست منحصر به فرد باشد و به طور تقریبی هیچ فناوری نبوده که استفاده از آن چنین مزایایی را به طور همزمان برای محیط زیست داشته باشد.

کاهش مصرف سم و گازهای گلخانه ای دستاورد مهندسی ژنتیک
رئیس انجمن ژنتیک ایران درباره مطرح شدن چالش تنوع زیستی توسط مهندسی ژنتیک و اینکه این مسائل تا چه حد مبنای علمی دارد، گفت: کاهش قابل توجه نیاز به زمین کشاورزی، کاهش مصرف سم و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از مزایای قابل توجه این فناوری است همین سه مزیت، موجب حفظ تنوع زیستی و منابع طبیعی ما می‌شود.
تولایی اضافه کرد: وقتی اراضی بکر به زمین کشاورزی تغییر کاربری می‌یابد، آسیب‌های زیادی به لحاظ فرسایش خاک، کاهش غنای خاک و آسیب به محیط طبیعی حیات جانداران و به تبع آن تنوع زیستی وارد می‌شود؛ پس اگر به دلیل کشت این محصولات ۱۷۴ میلیون هکتار از اراضی طبیعی و جنگل‌ها از فاجعه تغییر کاربری برای کشاورزی نجات یافته‌ باشند، بدیهی است کمک بزرگی به حفظ تنوع زیستی شده است.
به گفته وی، همچنین حذف یا کاهش مصرف سموم پرخطر کشاورزی نیز که جانداران هدف و غیر هدف را به شیوه‌ای کور قتل عام و محیط زندگی آنها را هم آلوده می‌کند، کمک بزرگی به تنوع زیستی است بنابراین نه تنها کشت محصولات تراریخته حیات سایر گونه‌ها را به خطر نمی‌اندازد بلکه با کاهش تغییر کاربری‌ها و کاهش مصرف سم در کشت این محصولات، موجودات غیر هدف هم از بین نمی‌روند و زیستگاه‌های طبیعی حفظ می‌شود.
وی براین باور است که برای تولید و استفاده از محصولات تراریخته ضوابطی در نظر گرفته شده و این محصولات پس از طی آزمایش های متعدد وارد سبد غذایی می‌شوند برخی ملاحظاتی که درباره آسیب‌های احتمالی مهندسی ژنتیک در ارقام زراعی مطرح می‌شود مانند احتمال بی ثباتی در نسل‌ها یا انتقال یک ژن به گیاهان وحشی همان مواردی است که در ارزیابی‌ها و استانداردهای مهندسی ژنتیک به آنها توجه شده است.
به گفته رئیس انجمن ژنتیک، بنابراین محصولات تراریخته موجود در بازار با توجه به استانداردها تولید شده‌ و مشکلی از این جهت ندارند، در حوزه سلامت هم همین طور است برای نمونه بر خلاف محصولات حاصل اصلاح نباتات یا اصلاح هسته‌ای محصول تراریخته‌ای نداریم که حساسیت زایی داشته باشد زیرا یکی از آزمون‌های مهم که این محصولات طی می‌کنند بحث نداشتن حساسیت زایی است.
وی ادامه داد: همان گونه که پیش از این گفته شد، تاکنون هیچ منبع یا مرجع معتبری زیانی را از جانب محصولات تراریخته برای انسان و محیط زیست تایید نکرده است؛ در مورد تنوع زیستی و مخاطرات آن هم چنین است یعنی اگر هم ادعایی شده باشد جامعه جهانی علمی با مستندات به آن پاسخ داده و این ادعا که محصولات تراریخته برای سلامت، محیط زیست و تنوع زیستی مخاطره ایجاد کرده اند را رد کرده است.

از مهندسی ژنتیک برای مدیریت منابع آب در ایران استفاده کنیم
این استاد دانشگاه در خصوص این مسئله که به تازگی بحث‌هایی درباره کمک مهندسی ژنتیک و تراریخته به حفظ منابع آب و کاهش آن در کشاورزی مطرح می‌شود، گفت: همانطور که می دانید متاسفانه کشور ما از نظر منابع آبی به شدت با محدودیت روبه رو است و بخش بزرگی از کشور ما جز اقلیم گرم و خشک محسوب می شود بنابراین عمق دسترسی و بهره برداری به آب‌های زیر زمینی به قدری افزایش یافته که ادامه این روند کشور را با بحران بزرگی روبرو خواهد کرد.
وی اظهار داشت: ایران در زمره کشورهای دارای بحران شدید آبی تقسیم بندی می‌شود طبیعی است که تولید ارقام متحمل به خشکی از مهمترین اهداف پژوهشگران بخش کشاورزی باشد به طور مثال تولید ذرت متحمل به خشکی پروژه ای است که اکنون در آفریقا با موفقیت دنبال می‌شود.
تولایی اضافه کرد: در ایران هم پژوهشگران برنجی تولید کرده‌اند که با حذف کشت غرقابی می‌تواند در نیمی از آب مصرفی برای تولید برنج صرفه جویی داشته باشد و پروژه دیگری برای مهندسی ریشه برنج در دست انجام است که با عمیق کردن ریشه‌ها موجب کاهش مصرف آب می‌شود و در مورد سایر محصولات نیز پروژه‌های مشابهی در دست اجراست.
وی افزود: در صورتی که این محصولات به عرصه کشاورزی وارد شود به طور حتم بخشی از بحران آب را پوشش خواهند داد برای نمونه تلاش شده از طریق مهندسی ژنتیک گندمی ارائه شود که ۴۵۰ میلی‌متر مصرف آبی گندم را به ۱۵۰ میلی‌متر برساند که در صورت موفقیت این محصول در اکثر مناطق کشور با مصرف میزان کمی آب قابل کشت خواهد بود.
به گزارش ایرنا، مهندسی ژنتیک به مجموعه روش‌هایی گفته می‌شود که به منظور جداسازی، خالص سازی، وارد کردن و بیان یک ژن خاص در یک میزبان بکار می‌روند و در نهایت منجر به بروز یک صفت خاص یا تولید محصول مورد نظر در جاندار میزبان می‌شود.
کاربردهای مهندسی ژنتیک به طور تقریبی نامحدود به نظر می‌رسد و این علم کاربردهای زیادی در علوم پایه، تولیدات صنعتی، کشاورزی و علوم پزشکی دارد.
در زمینه علوم پایه، بررسی‌هایی مانند مکانیسم های همانند سازی دی ان ای (DNA) و بیان ژنها در پروکاریوتها، یوکاریوتها و ویروسها و همچنین چگونگی ساخته شدن و تغییرات پروتئینهای داخلی سلول و همچنین مکانیزم ایجاد سرطان از جمله کاربردهای مهندسی ژنتیک است.
در زمینه کشاورزی که بستر بسیاری از کاربردهای مهندسی ژنتیک است، تولید گیاهان مقاوم به آفات گیاهی و خشکی، تولید گیاهان پرمحصول و تولید گاوهای دارای شیر و گوشت بیشتر و در زمینه کاربردهای پزشکی تشخیص بیماریهای ارثی، تولید انسولین انسانی، تولید هورمون رشد انسان را می‌توان نام برد.
در سال‌های اخیر گسترش و توسعهٔ تکنیک‌های سنتز دی ان ای نوترکیب انقلابی را در درمان بسیاری از بیماری‌های انسانی از جمله انواع سرطان‌ها، اغلب بیماری‌های خود ایمنی نظیر دیابت و همچنین تشخیص، پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌های مادر زادی فراهم آورده‌است.
امروزه دانش و فن مهندسی ژنتیک و بیوتکنولوژی مولکولی در عرصه‌های بسیار متنوع مانند کشاورزی، تغذیه و مواد غذایی، دامپروری، شاخه‌های مختلف علوم پزشکی و صنایع دارویی، صنایع تخمیری، صنایع نظامی، انرژی، محیط زیست و بهداشت بشر، استفاده‌های بسیار ارزشمندی پیدا کرده‌است.
اهمیت بعضی از اصول علمی، در زمان کشف آنها مشخص نمی‌شود، بلکه پس از مدت زمانی که می‌گذرد ارزش آنها معلوم می‌شود به طور مثال کشف ساختمان سه بعدی DNA بوسیله جیمز واتسون و فرانسیس کریک در سال ۱۹۵۳ بود که این ساختمان به طور نسبی ساده باعث شد تا دانشمندان سیستمهای مختلف ژنتیکی را بررسی کنند.
اما مطلب به همین‌جا ختم نشد و دانشمندان مختلف سعی کردند که از این اطلاعات استفاده کنند و با دریافت یک DNA از یک موجود و تزریق ان در موجود دیگر اثرات آن ژن در موجود ثانویه بروز کند.
این علم نوین که به تدریج جای خود را در بین علوم دیگر پیدا کرد، با عناوینی چون زیست‌شناسی مولکولی، مهندسی ژنتیک و در نهایت دی ان ای نوترکیب شناخته می‌شود.

وزیر جهاد کشاورزی با بیان اینکه باید به محصولات تراریخته برچسب زده شود، گفت: همکاران ما در وزارت بهداشت موضوع برچسب محصولات تراریخته وارداتی را دنبال می‌کنند

محمود حجتی در خصوص نحوه واردات محصولات تراریخته به کشور گفت: در قانون مراحلی پیش‌بینی شده تا محصولات تراریخته طبق آن وارد کشور شود.

عضو کابینه دولت دوازدهم در توضیح مراحل قانونی واردات محصولات ترایخته گفت: محصولات تراریخته باید در کشور مبدا مراحلی را طی کرده باشد و پس از آن نیز باید مراحلی را در داخل کشور طی کند.

وی با بیان اینکه باید به محصولات تراریخته برچسب زده شود، به خانه ملت گفت: همکاران ما در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موضوع برچسب محصولات تراریخته وارداتی را دنبال می‌کنند.