رئیس سازمان شیلات ایران از تکثیر و پرورش انواع ماهیان خاویاری برای حفظ ذخایر ژنتیک در ۲۰ استان خبر داد و گفت: اکنون ۱۱۶ مزرعه پرورش ماهیان خاویاری در کشور فعال است که بزرگترین آن در منطقه ساری قرار دارد.

به گزارش اگروفودنیوز؛ «حسن صالحی»  افزود: پس از فروپاشی شوروی سابق، گونه های ارزشمند ماهیان خاویاری دریای خزر دچار آسیب جدی شدند که ما از سال ۱۳۷۸ حفظ این ذخایر را در دستور کار خود قرار دادیم.
وی اضافه کرد: به طوری که این گونه از آبزیان به دلیل تنوع آب و هوایی کشور اکنون در ۲۰ استان شمالی، جنوبی، غربی و شرقی همانند بندرعباس، دزفول و حتی قم قابل تکثیر و پرورش هستند و مشکلی در این خصوص وجود ندارد.
وی از ایجاد بازار خاویاری در منطقه ساری که بزرگترین مزرعه پرورش ماهیان خاویاری جهان به شمار می رود، خبر داد و اظهار داشت: برای ایجاد این مزرعه پرورشی تاکنون ۷۰ میلیارد تومان آورده بخش خصوصی و ۳۰ میلیارد تومان تسهیلات دولتی تخصیص یافته است و ۸۰ متخصص در سطح دکتری در این بخش فعالیت دارند.
صالحی تصریح کرد: اکنون برنامه تکثیر و تولید ماهیان خاویاری را با روش های پرورش ماهی در قفس در دریا در دستور کار داریم که اجرای آزمایشی آن آغاز شده و می تواند در فرآیند تولید و کیفیت آن تاثیر بسزایی داشته باشد.
معاون وزیر جهادکشاورزی تولید ماهیان خاویاری پرورشی را امسال پنج تن پیش بینی کرد که تاکنون چهار تن از این محصولات تولید و به بازارهای داخلی و خارجی عرضه شده است.
وی وضعیت تولید گوشت ماهیان خاویاری را مناسب دانست و گفت: ۲ سال پیش در بندرعباس گونه ارزشمند فیل ماهی خاویاری در چرخه تولید قرار گرفت که به دلیل شرایط آب و هوایی در همین مدت زمان وزن این ماهی ها به ۱۲ کیلوگرم رسید.
صالحی افزود: اکنون مراکز فرآوری خاویار ایران دارای کد اتحادیه اروپا هستند؛ بیشتر این واحدهای فرآوری در استان های شمالی کشور مستقرند که با گسترش این واحدها در سراسر کشور شرایط فراوری و بسته بندی در استان های دیگر نیز تسهیل خواهد یافت.
وی کیفیت خاویار ماهیان پرورشی را کمتر از خاویار دریایی ندانست و اظهارداشت: کیفیت خاویار به گذراندن مراحل پایانی عمر ماهیان خاویاری در هوا و آب سرد مربوط می شود به شکلی که برداشت ماهیان خاویاری در اواخر سال به ویژه بهمن ماه از کیفیت بهتری نسبت به ماه های دیگر سال برخوردار است.
رئیس سازمان شیلات ایران خاویار ایرانی را از لحاظ کیفیت، طعم و شکل نسبت به دیگر کشورهای حاشیه دریای خزر در جهان مطلوب تر دانست و ادامه داد: به همین منظور دولت دوازدهم توانست نشان تجاری (برند) خاویار ایران را در سازمان جهانی مالکیت فکری به ثبت برساند.
وی به عرضه تخم ماهی سالمون و قزل آلا نیز اشاره کرد و گفت: تخم ماهی نارنجی رنگ سالمون و قزل آلا نیز در حال عرضه به بازار است که نسبت به خاویار ماهیان خاویاری از قیمت های پایین تری برخوردار است.
طبق آمارها در سالهای ۹۵ و ۹۶ به ترتیب نزدیک دو تُن و سه تن خاویار پرورشی در کشور تولید شد که بخش عمده آن به بازارهای صادراتی ارسال شده است،
برای سال ۹۷ نیز پنج تن تولید خاویار پرورشی برآورده شده و پیش بینی ها نشان می دهد خاویار استحصالی ایران از محل پرورش ماهیان خاویاری تا پایان برنامه ششم توسعه به ۱۰ تن برسد.
پنج گونه از ماهیان خاویاری ممتاز جهان همچون فیل ماهی (بلوگا)، تاس ماهی ایرانی (قره برون ایرانی)، تاس ماهی روسی (چالباش روس)، شیپ و اوزون برون (دراکول) در دریای خزر زندگی می کنند که اکنون در فهرست گونه ‌های در معرض خطر انقراض قرار دارند.
آمار سال ۲۰۱۰ نشان می دهد، مجموع صید و برداشت مجاز ماهیان خاویاری پنج کشور حوزه دریای خزر ۹۸۹ تن ماهی خاویاری نر و ماده و حدود ۸۶ تن سهمیه صادرات خاویار از کل دریای خزر بوده که سهم مجاز ایران در صید تجاری ماهیان خاویاری ۴۰۳ تن ماهی نر و ماده (۴۱ درصد) و ۳۹ تن صادرات خاویار (۴۵ درصد) بوده است.
در همین مدت، روسیه از صید ماهیان خاویاری ۲۶۸ تن و صادرات خاویار ۲۳ تن و جمهوری آذربایجان نیز در صید ماهیان خاویاری ۸۴ تن و صادرات خاویار ۶ تن سهم داشت.
ایران در سالهای ۱۳۷۶، یک هزار و ۳۰۰ تن، ۱۳۸۷ حدود ۱۷۸ تن، ۱۳۸۸ حدود ۱۳۱ تن، ۱۳۸۹ حدود ۹۳ تن و ۱۳۹۰ حدود ۸۰ تن برداشت ماهیان خاویاری از حوزه خزر داشته است.
در یک دهه اخیر ذخایر ماهیان خاویاری دریای خزر که ذخیره مشترک بین پنج کشور حاشیه خزر از جمله روسیه، قزاقستان، ترکمنستان، جمهوری آذربایجان و جمهوری اسلامی ایران است، به دلایلی همچون صیدهای بی رویه و غیرمجاز ، سن بالای بلوغ این گونه ها از حجم سه هزار تن به کمتر از ۵۰۰ تن رسید که زنگ خطر را برای کشورهای ساحلی دریای خزر به صدا درآورد.
ماهیان خاویاری تحت عنوان استروژن از خانواده تاس‌ماهیانی‌ هستند که پیشینه‌ آنها به چند ۱۰۰ میلیون سال و عصر ژوراسیک برمی‌گردد که ۲۷ رقم گونه‌های ماهیان خاویاری در دنیا موجود است که از این تعداد پنج گونه منحصر به فرد آن در دریای خزر زندگی می‌کنند؛ دریایی که به تنهایی ۹۳ درصد ذخایر ماهیان خاویاری جهان را در خود جای داده ‌است.
ارزش ماهیان خاویاری نه برای استفاده از گوشت بلکه برای تخم خاویار طلایی، سرخ و سیاه است که در شمار اشرافی‌ترین صبحانه های جهان قرار دارد که در این میان خاویار سیاه (مروارید سیاه) با ارزش ترین آنهاست.
بر اساس توافق سران پنج کشور حاشیه دریای خزر در اجلاس کمیسیون مشترک منابع زنده دریای خزر در باکو مقرر شد از سال ۲۰۱۰ میلادی به مدت پنج سال صید تجاری ماهیان خاویاری برای بازسازی ذخایر دریایی ممنوع شود که این مهم در ابتدای سال ۲۰۱۲ عملیاتی شد و این کشورها موافقت کردند با اجرای طرح‌های مختلف منابع زنده این دریا را تحت حفاظت و بازسازی قرار دهند.
در سال ۲۰۱۵ میلادی طبق تصمیم کمیسیون حفاظت و بهره برداری بهینه از منابع زنده دریای خزر، ممنوعیت صید تجاری ماهیان خاویاری به مدت پنج سال دیگر تا سال ۲۰۲۰ تمدید شد تا ذخایر این گونه ماهیان احیا و بازسازی شود.
کماکان ممنوعیت برداشت تجاری ماهیان خاویاری در دریای خزر برقرار است و کشورهای حاشیه دریای خزر ملزم به رعایت این توافقنامه هستند و تنها کشورهای دارای مراکز تکثیر می توانند سالیانه برای فعالیت های تحقیقاتی و تکثیر و بازسازی ذخایر مقدار کمی برداشت و رهاسازی داشته باشند.

دبیرکل شیلات استان گلستان گفت: صادرات میگو امسال ۱۳ میلیون دلار ارزآوری برای استان خواهد داشت.

تورهای پر ماهی صیادان مازندرانی در نخستین هفته از آغاز فصل صید و صیادی علاوه بر رونق بازار ماهی فروشان، سبب کنترل قیمت ها بر خلاف جریان روز بازار کالاها و مواد غذایی شده است.

به گزارش اگروفودنیوز، صیادان مازندرانی عضو شرکت تعاونی پره امسال کار صید ماهیان استخوانی را یک هفته زودتر از سال های گذشته و از پانزدهم مهر ماه به صورت رسمی آغاز کردند.
گزارش میدانی خبرنگار ایرنا از بازار ماهی فروشان ساری ، بابلسر و فریدونکنار نشان می دهد رونق صید، چوب گرانی را از سر ماهیان دریایی دور کرده تا این ماده غذایی پراهمیت و سالم تنها با کمتر از ۱۰ درصد افزایش نسبت به سال گذشته در بازار عرضه شود.
صید مناسب و تورهای پر از ماهی صیادان همچنین بر بازار ماهیان پرورشی نیز اثرگذاری کرده و با وجود صادرات بخشی از این گونه های آبزی باز هم قیمت آنها نسبت به قبل از فصل صید کاهش یافته است.
در حال حاضر ماهی کفال که ۸۵ درصد صید ماهیان استخوانی دریای خزر را در سه ماهه اول فصل صید تشکیل می دهد در وزن های نیم کیلو گرم تا یک کیلو و ۲۰۰گرم به وفور در بازارهای ماهی فروشان مازندران عرضه می شود.
کفال، سفید و کپور مهم ترین گونه های ماهیان استخوانی دریای خزر هستند و کفال بیشترین میزان صید ماهیگیران مازندرانی را در فصل پائیز و اوایل زمستان تشکیل می دهد و از ماه بهمن به بعد هم ماهی سفید در صدر صید قرار می گیرد.
صید ماهی سفید در دریای خزر بسته به دمای لایه سطحی آب در طول فصل صید نوسان دارد و این گونه ماهی طی ماههای دی و بهمن به خاطر کاهش دمای لایه سطحی آب دریا به نقاط عمیق تر مهاجرت می کند و از اوایل اسفند با افزایش دما بار دیگر در توررس صیادان قرار می گیرد.
بررسی ها از بازار ماهی فروشان مازندران نشان می دهد که قیمت انواع ماهی بر اساس فراوانی و مقدار صید (عرضه و تقاضا) در نوسان است و اکنون پس از گذشت اولین هفته از آغاز صد قیمت ماهی کفال با وزن حدود ۷۰۰ تا ۹۰۰ گرم به ترتیب هر کیلو گرم ۱۹۰ تا ۲۸۰ هزار ریال عرضه می شود.
محمد بخشی یکی از حجره داران در بازار ماهی فروشی فریدونکنار گفت که قیمت ماهی کفال به دلیل فراوانی ناشی از صید به رغم وجود تقاضای بالا و در نخستین هفته از آغاز صید مناسب است.
وی افزود: ماهی کفال صید اندازه کوچک و با وزن کمتر از ۵۰۰ گرمی در هر کیلوگرم ۱۶۰ هزار ریال است .
این فعال بازار ماهی فروشی گفت: ماهی سفید که کمتر از ۱۰ درصد صید صیادان را تشکیل می دهد با با وزن زیر ۷۰۰ گرم ۲۰۰ هزار ریال عرضه می شود.
وی گونه دیگر ماهیان استخوانی را کپور دریایی نام برد و افزود: این نوع ماهی که در یک دهه اخیر بسیار کم شده است ، هر قطعه با وزن حدود یک کیلو گرم ۳۵۰ هزار ریال به فروش می رسد.
گونه های کفال، ماهی سفید و کپور عمده ترین ماهیان استخوانی دریای خزر هستند که توسط ماهیگیران صید و در بازار عرضه می شود.
صید و ماهیگیری در سواحل دریای خزر به روش ‘ پره ‘ انجام می شود که در آن تورهایی با ارتفاع هفت تا ۱۰ متر و به طول یک هزار و ۲۰۰ متر به کمک یک قایق به صورت نیم دایره در فاصله مشخصی از آبهای ساحلی دریا پهن و پس از انباشته شدن از ماهیان استخوانی به کمک تراکتور جمع می شود.
** کاهش قیمت ماهیان پرورشی

ورود ماهیان دریایی سبب کاهش قیمت ماهیان پرورشی شده است .
این در حالی است که امسال بر خلاف سال گذشته انواغ ماهیان پرورشی به خارج از کشور هم صادر می شود و انتظار بازار ماهی فروشان بر این بود که قیمت این نوع ماهی ها کاهش نیابد.
عضو اتحادیه صیادی پره مازندران و فروشنده ماهی در مورد وضعیت قیمت ماهیان پرورشی نیز به خبرنگار ایرنا گفت: اگر چه با ورود ماهیان دریایی قیمت ماهیان پرورشی کمتر شده است، اما به هرحال عرضه و تقاضا عامل اصلی تعیین کننده قیمت و نوسانات آن است.
بخشی توضیح داد: قدرت خرید مردم از ماهیان دریایی کمتر است و به رغم عرضه زیاد ماهیان پرورشی به همان نسبت تقاضا بالا است و در نتیجه قیمت ماهیان پرورشی کاهش چشمگیری پیدا نکرده است.
وی گفت: در حال حاضر قیمت هر کیلو ماهی فیتیفاک و آزاد پرورشی ۸۰ هزار ریال ، کپور پرورشی ۱۰۰ هزار ریال و سفید تا ۱۴۰ هزار ریال عرضه می شود ، در حالی این گونه ماهیان تا قبل از پانزدهم مهر بین ۱۵تا ۲۰ درصد بیشتر از این به فروش می رسیدند.
تفاوت قیمتی میان ماهی پرورشی با ماهی دریائی به کیفیت گوشت آنها بستگی دارد. ماهیان دریایی علاوه بر اینکه در شوری طبیعی آب زندگی می کنند ، برای تغذیه ، تقلا و حرکات زیادی را انجام می دهند که سبب می شود تا از بار چربی آنها کاسته شده و گوشتشان دارای پروتئین بیشتری شود .
تغذیه دستی در ماهیان پرورشی نه تنها تحرک لازم را برای به دست آوردن غذا از آنان می گیرد و سبب انباشت چربی بیشتر می شود ، بلکه زندگی در آب شیرین سبب می شود تا پرورش دهندگان برای جلوگیری از بیماری با افزودن نمک به آب برای محافظت از آنها استفاده کنند.
مازندران قطب تولید ماهی در کشور است و سالانه حدود۹۰ هزار تن انواع آبزیان در این استان تولید می شود.
هم اکنون بر اساس آمارهای رسمی سه هزار و ۳۳۰ واحد پرورش آبزیان در مازندران وجود دارد که از این تعداد ۲۷۶ واحد مربوط به پرورش ماهیان سردآبی و ۱۴ واحد هم ماهیان خاویاری است و بیش از سه هزار واحد دیگر در زمینه تولید ماهیان گرم آبی فعالیت دارند .
سفید ، کپور ، آزاد و انواع قزل آلا از گونه های ماهیان گرم آبی و سرد آبی در مازندران است.
مازندران علاوه بر مزارع پرورش ماهی ، حدود ۸۰۰ قطعه آببندان با مساحت ۱۷ هزار هکتار و ظرفیت حدود ۳۵۰ میلیون متر مکعب آب دارد که هرساله علاوه بر تامین آب کشاورزی ، انواع ماهی کپور ، آزاد ، سفید و فیتفاک در آنها تولید و به بازار داخلی و خارجی عرضه می شود .
بر اساس آمار شیلات مازندران پارسال ۲ هزار و ۳۰۰ تن انواع ماهی در سواحل مازندران در دریای خزر صید شد که یکهزار و ۴۲ تن از ماهیان صید شده از گونه سفید و ۹۸۲ تن کفال و بقیه کپور و دیگر گونه ها بود.
مازندران ۳۳۸ کیلومتر ساحل دریای خزر را در اختیار دارد.

احمد مرادی با انتقاد از عدم شفافیت شیلات در موضوع فعالیت صیادان و شناورهای چینی در آب‌های جنوب ایران، گفت: فعالیت آنها در عمل، موجب کم شدن سایر گونه‌های ماهی شده و به نارضایتی صیادانی که با روش‌های سنتی در آب‌های کم‌عمق صید می‌کنند دامن زده است.

احمد مرادی (نماینده حوزه انتخابیه بندرعباس، قشم، حاجی‌آباد، بندرخمیر و ابوموسی و عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، در رابطه با موضوع حضور صیادان چینی در آب‌های جنوب ایران، گفت: زمانی بود که سازمان شیلات ایران وجود اینها را به طور کلی نفی می‌کردند. بعدتر، گفتند این صیادان و کشتی‌ها در آب‌های جنوب هستند اما در اختیار شرکت‌های ایرانی هستند؛ شرکت‌های ایرانی‌ای که شناورها را به صورت مشارکتی از شرکت‌های چینی به اجاره می‌گیرند و از آنها برای صید فانوس ماهیان استفاده می‌کنند. آنها مدعی بودند که صرفا این ماهیان بسیار ریز و کوچک را که ارزش اقتصادی خاصی ندارند و در آب‌های ۲۰۰ متری جنوب زیست می‌کنند، صید می‌کنند.

وی با بیان اینکه اکنون ماهی بسیار کم شده و به سختی پیدا می شود، ادامه داد: این شکل از صیادی در عمل، موجب کم شدن سایر گونه‌های ماهی شده و به نارضایتی صیادانی که با روش‌های سنتی در آب‌های کم‌عمق صید می‌کنند، دامن زده است.

مرادی تاکید کرد: اکنون این مساله عیان شده است اما مسئولان مربوطه در شیلات در مورد آن صداقت به خرج نمی‌دهند و آن را بیان نمی‌کنند. در همین خصوص، من در این هفته طرح سوال از وزیر جهاد کشاورزی را دارم و سوالم را هم، تحویل کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی داده‌ و قصد مطرح نمودن آن در صحن علنی مجلس دارم.

وی در پاسخ به این پرسش که چرا سازمان شیلات تاکنون وجود این پدیده را در آب‌های جنوب ایران رد می‌کرده، گفت: افراد خاصی دست به این اقدام زده‌اند. برای مثال، بعضی کسانی که مجوز برای این کار را گرفته‌اند از بازنشستگان خود شیلات هستند. البته خود سازمان شیلات هم فکر نمی‌کرد کار به چنین جاهایی برسد و تاکیدی که به این افراد داشته، این بوده که باید در آب‌های ۲۰۰ متری صید کنند. بنابراین، در این زمینه صحبت شیلات درست است اما کسانی هستند که تخلف انجام می‌دهند و قدرتی هم که با این متخلفین برخورد کند، وجود ندارد. در واقع، یگان حفاظتی که در دریا بتواند گشت بزند و نظارت کند و یا اینکه بتواند تخلف را شناسایی کرده و برخورد محکم قانونی کند وجود ندارد. خود شیلات هم در این زمینه این نکته را مطرح می‌کند که یگان حفاظت قدرتمندی برای برخورد با چنین مسائلی را ندارد. یک چنین مشکلی وجود دارد.

عضو کمیسیون انرژی مجلس در پاسخ به این پرسش که مالکیت، فعالیت و برداشت سود در این شرکت‌ها عمدتا متعلق به چه گروهی (ایرانی یا چینی) است، تصریح کرد: مالکیت و کار مشارکتی است. ماهیان صیدشده، با توجه به حرام گوشت بودن، پودر می‌شوند. اما اینکه دیگر در انتها چه اتفاقی می‌افتد براساس تفاهم‌نامه‌هایی است که بین خود آنها وجود دارد.

وی افزود: قبلا این کشتی‌ها با پرچم‌ کشور چین می‌آمدند. اما بعدا که سر و صدای قضیه درآمد؛ پرچم ایران را به جایش نصب کردند. خدمه‌ها اکثرا چینی هستند و همان‌طور که گفتم، دارند مشارکتی کار می‌کنند.

وی در خصوص چرایی به‌کارگیری نیروهای چینی به‌جای صیادان ایرانی در این کشتی‌ها، گفت: کسانی که چنین اقدامی انجام می‌دهند با بی‌شرمی این استدلال را پیش می‌کشند که صیادان ایرانی‌ توان این کارها را ندارند و سختکوش نیستند، بنابراین ما از آنها برای این کارها استفاده نمی‌کنیم.

مرادی با بیان اینکه اقدامات مورد بحث، کلا صید در خلیج فارس و دریای عمان را با نابودی مواجه کرده، تصریح کرد: آنچه که من در این ماجرا پیگیری می‌کنم تخلفات این کشتی‌ها و عدم شفافیت سازمان شیلات در این حوزه است. در ابتدا قرار بوده است که به ۳۰ الی ۴۰ فروند از اینگونه کشتی‌ها مجوز بدهند اما روند مجوزدهی به‌گونه‌ای پیش رفت که تعداد این شناورها به دو و حتی سه برابر رسیده است. بعد هم استدلال شیلات برای این کار این است که ما ملزم به صید این گونه ماهیان هستیم؛ در غیر این صورت، کشورهای دیگر دست به این اقدام می‌زنند. در صورتی که فانوس ماهیان، غذا و خوراک ماهیان دیگر هستند. بعلاوه، سایر کشورهای دنیا، صید ترال را که به شکل کف‌روبی است از چرخه صیادی خارج نموده‌اند. هیچ کشوری تا این اندازه بی‌رویه صید انجام نمی‌دهد.

نماینده مردم بندرعباس، قشم، حاجی‌آباد، بندرخمیر و ابوموسی در پایان، تاکید کرد: برای تمام شدن این ماجرا، همه باید همکاری کنند. ما نمایندگان به‌همراه فعالان رسانه‌های جمعی با تاثیرگذاری بر افکار عمومی می‌توانیم جلوی این مساله را بگیریم.

کارگروه کشاورزی و منابع طبیعی صندوق حمایت از پژوهشگران و فناوران به تازگی حمایت از ۱۰ طرح از پژوهشگران کشور در این حوزه را تصویب کرد.

در ایران گردشگری کشاورزی در برخی مناطق روستایی و ساحلی به‌عنوان شاخه ای از گردشگری روستایی و طبیعت گردی مورد توجه واقع شده است.
به گزارش اگروفودنیوز  به نقل از ایران، در دنیای امروز کشاورزان با دامنه وسیعی از مشکلات و موانع از تغییرات عمده جوی گرفته تا تغییرات نامساعد اقتصادی، شهری شدن مقاصد روستایی و همچنین انواع بیماری‌ها و آفات نباتی مواجه شده‌اند. در بسیاری از مناطق کاهش سودآوری و نبود فرصت‌های شغلی مناسب و پایدار در بخش کشاورزی از یکسو و عدم موفقیت برنامه‌های توسعه روستایی نیز از سوی دیگر باعث شده تا بخش عظیمی از خانواده‌های کشاورز از این حوزه خارج شده و به مشاغل دیگری خارج از این حوزه روی آورند.

در این میان بخش کوچکی از کشاورزان با درک ضرورت همگام شدن با تغییرات و با اجرای طرح‌ها و روش‌های نوین از جمله ایجاد تنوع کاربری در مزارع و باغ‌های خود قادر شدند تا فعالیتشان را حفظ کرده و به سود حاصل از کشاورزی خود رونق بخشند. یکی از طرح‌های جذاب تنوع کاربری در اکثر مناطق روستایی جهان، گردشگری کشاورزی است.
گردشگری کشاورزی الگویی پایدار از گردشگری است با قابلیت اجرای ایده‌های نو و کارآفرینی که در بخش‌های گسترده‌ای از امریکا، آسیا و اقیانوسیه (استرالیا، هند، چین، مالزی، ویتنام و…) و به‌طور وسیعی در اروپا (ایتالیا، فرانسه، اسپانیا، آلمان و…) مورد استقبال قرار گرفته است. در ایران نیز این نوع از گردشگری در برخی مناطق روستایی و ساحلی به‌عنوان شاخه ای از گردشگری روستایی و طبیعت گردی مورد توجه واقع شده است. هرچند این فرم از گردشگری در میان کشاورزان و بخصوص محققان توجه زیادی را به خود معطوف کرده است، ولیکن همچنان تعریف استاندارد و دقیقی از گردشگری کشاورزی و نوع فعالیت‌هایی که باعث این فرم از گردشگری می‌شوند وجود ندارد.

بسیاری از محققان حوزه گردشگری معتقدند که به‌طورکلی گردشگری کشاورزی به ابعادی از کشاورزی و گردشگری اشاره دارد که در آن فاکتورهایی مانند کشاورز به‌عنوان میزبان، گردشگر به‌عنوان میهمان و ایجاد کسب و کار در مزارع و بازدید از آن (به‌عنوان مقصد سفر و محل اقامت) برای اهداف آموزشی و تفریحی و سرگرمی تعریف شده است. بر اساس مطالعات انجام شده گردشگری کشاورزی تنها محدود به فعالیت‌های کشاورزی نمی‌شود بلکه این نوع از گردشگری طیف گسترده ای از فعالیت‌ها را در بر دارد.

این فعالیت‌ها شامل بازاریابی مستقیم (خرید از بازار مزرعه و تجربه چیدن محصول توسط گردشگر)، فعالیت‌های آموزشی (تورهای آموزشی و تجربی از مراحل مختلف کشاورزی، باغداری، دامپروری، ماهیگیری، صنایع دستی…)، سرگرمی (شرکت در جشنواره‌های فصلی و محلی)، تفریحات در فضای باز (شکار و ماهیگیری) و اقامت (محل اقامت، خوراک و نوشیدنی) می شود. توسعه گردشگری در مناطقی با اقتصاد کشاورزینیازمند همکاری تنگاتنگ بین مسئولان و مدیران منطقه‌ای و محلی، نهادهای عمومی و بخش‌های کشاورزی و گردشگری برای ارائه تجربیاتی است که قابلیت جذب گردشگران را دارند.

بر اساس تحقیقات وسیع انجام شده در حوزه گردشگری کشاورزی، پتانسیل ایجاد فرصت‌ها و مزیت‌های فراوان اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی از قابلیت‌های این نوع از گردشگری است.

به‌عنوان مثال از بعد اقتصادی می‌توان به مزایایی چون افزایش درآمد، ایجاد فرصت‌های شغلی و راه‌اندازی کسب وکارهای کوچک، افزایش سود حاصل از کشاورزی، ایجاد منبع درآمد مکمل و رفع فقر اقتصادی اشاره کرد. بعد زیست محیطی نیز مزایایی چون استفاده مؤثر از منابع طبیعی، حفاظت از زیستگاه‌های طبیعی و اکوسیستم (میراث طبیعی) و همچنین ایجاد فضا برای افزایش دانش و آگاهی عمومی در مورد محیط زیست و کشاورزیاز طریق آموزش و تجربه را در بر می‌گیرد. به‌همین ترتیب از بعد اجتماعی می‌توان به بهبود و تقویت کیفیت زندگی کشاورزان (ایجاد رفاه اجتماعی)، بهبود امنیت اجتماعی، توانمندسازی زنان کشاورز، حفظ سبک زندگی، حفظ آیین و سنن محلی و روستایی (میراث فرهنگی) و تعامل اجتماعی با میهمانان اشاره کرد. در واقع، این فرم از گردشگری به‌عنوان راهبردی کلیدی جهت احیا و توسعه پایدار مناطق روستایی با تنوع کاربری در مزارع به حفظ اشتغال، منابع و شیوه زندگی در روستاها و حاشیه شهرهای بزرگ کمک می‌کند و از راهی شدن سیل عظیم مهاجران از روستاها به شهرها وغالباً به مراکز استان‌ها جلوگیری می‌کند.
در نقاط مختلف ایران تنوع شرایط اقلیمی، میزان گرما و بارندگی موجب اختلاف آرایش گیاهی، پیچیدگی جغرافیایی گیاهی وگردشگری کشاورزی شده و دامنه وسیعی از فعالیت‌های زراعتی، دامداری، باغداری، شکار و صنایع دستی را همراه با آیین و سنن خواص محلی در نواحی مختلف ایران از جمله ناحیه خزر ایجاد کرده است. اراضی ناحیه خزر بسیار حاصلخیز و دارای پوشش گیاهی بسیار مستعد، خاص و متنوع شامل انواع نی، عروس آبی، نیلوفر آبی، زنبق، بلوط، انجیری، نارون، راش، ممرز، توسکا، انواع پیچک‌ها، شمشاد، انار، تمشک و زالزالک است. آب وهوای معتدل و مناظر زیبای طبیعی از یک سو و نزدیکی این ناحیه به کلانشهر تهران از سوی دیگرباعث سرازیر شدن سیل عظیم گردشگران داخلی به این منطقه شده است. پ

اقتصاد مسلط در این ناحیه مبتنی بر کشاورزی، شیلات و گردشگری است. این امر به‌دلیل وجود باغ‌های میوه (کیوی و انواع مرکبات)، مزارع وسیع (چای، برنج، تنباکو و پنبه)، مراکز متعدد پرورش ماهی، مراکز پرورش دهنده انواع گل‌ها و گیاهان زینتی، مجاورت با ساحل دریای خزر، جنگل‌های انبوه و مناطق ییلاقی است. در سال‌های اخیر حساسیت‌های زیست محیطی در ناحیه خزر همراه با تأثیرات منفی گردشگری بر محیط زیست همچنین چالش‌ها و موانع بازدارنده بخش کشاورزی نیاز مبرم بر ایجاد یک سیستم توسعه پایدار در صنعت گردشگری و کشاورزی را بیش از پیش آشکار می‌کند. سیستمی پایدار که در آن انسان و طبیعت با اینکه در تعامل و تقابل نزدیک است، لیکن همچنان این قابلیت را دارد که با تأثیرات منفی گردشگری مبارزه و به توسعه پایدار کشاورزی در منطقه کمک کند. گردشگری کشاورزی با توانمندسازی جامعه محلی دستیابی به هدف توسعه پایدار را امکانپذیرتر می‌کند و این هدف به‌دست نخواهد آمد مگر با برنامه‌ریزی‌های دقیق و جامع مسئولان، اختصاص بودجه و اعتبارات لازم، مدیریت صحیح و کارآمد و تلاش وعزم راسخ مردم بومی.

معاون صید و بنادر ماهیگیری شیلات هرمزگان از پایان فصل صید میگو در آب‌های هرمزگان خبر داد.

مسعود بارانی با بیان این که در صیدگاه‌های استان هرمزگان فصل صید میگو از یازدهم مهرماه آغازشده است گفت: خوشبختانه در مجموع فصل صید میگو امسال  رضایت بخش بوده است.

وی با بیان این که رعایت این فصل زمانی با همکاری صیادان نقش مهمی در حفظ منابع آبزیان برای نسل آینده و صید پایدار خواهد داشت، یادآور شد:در سال جاری برای اولین بار در استان هرمزگان طرح دریابست باهدف حفظ ذخایر آبزیان پیش از فصل صید میگو آغاز شد که نتایج و برایند مثبتی را در پی داشت.

بارانی تصریح کرد:اطلاعات آماری دقیق فصل صید میگو امسال در حال جمع بندی توسط کارشناسان شیلات هرمزگان است که در طی چند روز آینده اطلاع رسانی لازم صورت خواهد گرفت.

وی استفاده ازمشارکت تعاونی های صیادی میگوگیربرای تقویت حفاظت منابع ، اجرای طرح دریابست برای نخستین بار در استان ، حضورمنظم وبموقع نیروهای حفاظت منابع وانجام گشت های هدفمند، بازدید منظم کارشناسان صید وکارشناسان پژوهشکده از عملیات صید شناورها و جلوگیری از صید شناورها در شب  و ساعات خارج از زمان تعیین شده را از اهم اقدامات مدیریتی انجام شده  برای مدیریت بهتر فصل صیدمیگوی جاری خواند.

این مقام مسئول افزود: با اجرای طرح دریابست و با توجه به عدم خروج کلیه شناورهای صیادی از ساحل و بنادر و اسکله های صیادی امکان مبادرت شناورهای متخلف به صید غیر مجاز و مخرب و ممنوعه ترال به کمترین حد ممکن رساند.

استان هرمزگان در سال ۹۵ با تولید  بالغ بر ۲۵۵هزار تن انواع آبزیان  توانسته بیش از ۴۳ درصد از تولیدات شیلاتی کشور و همچنین  رتبه اول تولیدات شیلاتی کشور را به خود اختصاص دهد.