برای ششمین سال باز هم مرگ و میر به سراغ مزارع پرورش میگوی چابهار آمد؛ مرگ و میری که چهار دلیل متفاوت از بیماری “ویبریو”، “کمبود اکسیژن و رشد جلبک”، ” غذای نامناسب و گرسنه ماندن میگوها” تا ” بیماری کهن لکه سفید” برای آن مطرح می‌شود و دیگر تناقض قابل توجه در این میان، میزان درگیری مزارع و استخرهاست که از سوی مسئولان دو – سه استخر و از سوی پرورش‌دهندگان بیش از ۷۰ استخر عنوان می‌شود!
به گزارش ایسنا، طی ماه گذشته تلفاتی در مزارع پرورشی میگوی گواتر چابهار اتفاق افتاده است که کم و کیف آن از نظر مسئولان و پرورش دهندگان فاصله فاحش و معناداری دارد، چراکه به گفته مدیرکل آبزی‌پروری شیلات این تلفات فقط در یک استخر اتفاق افتاده و ناشی از کمبود آب و اکسیژن و رشد جلبک بوده است. اما طبق گفته رییس اداره کل شیلات استان مرگ و میر در دو – سه مزرعه رخ داده و ناشی از عدم مدیریت پرورش‌دهندگان بوده است. در این میان دامپزشکی نظر دیگری دارد و اعلام کرده که دلیل بروز تلفات یک درصدی به دلیل مناسب نبودن غذای میگو بوده که سایز مناسبی نداشته و سبب شده میگو از آن استفاده نکند و گرسنه بماند.
اما پرده دوم این داستان دقیقا اظهارات پرورش دهندگانی است که در نقطه مقابل صحبت‌ها و ادعاهای مسئولان قرار دارد. پرورش‌دهندگان معتقدند که این تلفات جمعی ناشی از بیماری است و اگر به سوء مدیریت آنها برمی‌گشت بیش از ۷۰ استخر و چندین مزرعه و چندین پرورش‌دهنده خسارت نمی دیدند. به گفته پرورش‌دهندگانی که دچار خسارت شده‌اند ” مسئولان دامپزشکی با لبخند بیماری را تایید و شفاهی به بیماری “ویبریو” اعتراف کرده‌اند” و از سوی دیگر طبق مذاکره با کارشناسان خارجی و ارسال عکس میگوهای تلف شده و علائم آنها، کارشناسان تشخیص داده‌اند که بیماری عامل مرگ و میر میگوها بوده است. همچنین تولیدکنندگان مدعی هستند که مسئولان برای اینکه خسارت ندهند و ضد تبلیغ برای سرمایه‌گذاری در منطقه نباشد بیماری را پنهان می‌کنند.
فقط یک استخر تلفات داشته است!
در پی تلفات به وجود آمده و اخبار منتشره در سایت‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی مبنی بر بروز تلفات مجدد در سایت گواتر و مزارع پرورش میگو چابهار، وحید معدنی – مدیرکل دفتر میگو و سایر آبزیان سازمان شیلات ایران – به ایسنا گفت: مرجع تشخیص تلفات و اعلام علت آن دامپزشکی است اما قطعی بیماری در چابهار و گواتر وجود نداشته است، چرا که گزارش‌های سازمان دامپزشکی آن را رد می کند.
به گفته وی، فقط در یک استخر و یک مزرعه تلفات رخ داده که آن هم ناشی از بیماری نبوده و برخی پلانکتون‌های غیر مفید رشد کرده که عامل این تلفات شده است اما نکته قابل توجه این است که تولید این منطقه به بیش از ۱۰۰۰ تن برای اولین بار پس از سال‌ها رسیده است.
مدیرکل دفتر میگو و سایر آبزیان سازمان شیلات ایران اضافه کرد: تلفاتی که رخ داده ناچیز بوده است؛ به گونه‌ای که یک پرورش دهنده که پیش‌بینی حدود ۲۵۰ تنی داشته حدود ۲۰ تن از محصولش کم شده است.
معدنی تاکید کرد: اگر هم تاکنون خبر افزایش تولید هزار تنی میگو اعلام نشده به دلیل این است که میخواستیم برای پرورش دهندگان جشن کوچکی در این منطقه بگیریم اما برخی از کسانی که آنجا هستند نمی‌خواهند تولیدی صورت بگیرد و هر چه آنجا تولید کمتر باشد به نفع آنهاست که کار نمی‌کنند، چرا که به جای آن شایعاتی که مطرح می‌کنند باید ببینند که سال‌های گذشته تلفات بسیاری ناشی از بیماری رخ می‌داد که امسال پس از حدود ۱۱ سال سرمایه‌گذاران را تشویق کردیم و توانستیم تولید را به حدود هزار تن برسانیم و برنامه‌های ما نیز به گونه ای است که می‌خواهیم در سال آینده به مرز ۱۵۰۰ تن تولید برسیم.
وی گفت: برخلاف شایعاتی که مطرح شده هیچ میگوی تلف شده ای در کانال‌ها رهاسازی نشده و نباید به این مسائل توجه کرد، چرا که سندی در این زمینه وجود ندارد.
دو – سه استخر تلفات داشتند
همچنین هدایت الله میرمرادزهی – رییس اداره کل شیلات استان سیستان و بلوچستان – نیز درباره وضعیت پرورش میگو در سایت پرورش گواتر چابهار و وضعیت تلفات به وجود آمده اینگونه توضیح داد که در سال جاری با رعایت همه الزامات بهداشتی توانستیم حدود ۶۵۰ تا ۷۰۰ هکتار از مزارع (سطح غیر مفید) را تحت پوشش ببریم که در این میان معاونت امور دام مسئولیت نوع غذای میگو را برعهده دارد و اداره کل شیلات موظف به سیاست گذاری و برنامه ریزی است. همچنین دامپزشکی مسئولیت بیماری را بر عهده دارد که پس از حدود ۹۰ روز از آغاز کشت و انجام ذخیره سازی در تاریخ ۱۴ فروردین ماه امسال، برداشت آغاز شد و محصول به وزن ۱۶ تا ۲۳ گرم و حتی ۳۰ گرم رسید.
وی بیان کرد: ناظر اداره دامپزشکی به صورت روزانه از همه استخرهای ذخیره بازدید داشته که هیچگونه بیماری از جمله لکه سفید میگو مشاهده نشده است و گواهی این سازمان برای آنها اعلام و محصولات برداشت شده نیز به کشورهای مختلف صادر شد.
هیچ بیماری نداریم، کمبود اکسیژن باعت مرگ و میر شد
رئیس اداره کل شیلات استان سیستان و بلوچستان ادامه داد: برخی از سرمایه‌گذاران زمانی که برداشت می‌کنند، مقدار محدودی از میگوها در گِل و کف استخر گیر می‌کنند و در زمانی که اکثر حجم استخر خالی می‌شود اگر توسط سرمایه‌گذار عمق آب رعایت نشود و به جای یک و نیم متر به ۸۰ سانتی‌متر کاهش پیدا کند جلبک در کف استخر رشد می کند و کمبود اکسیژن باعث چنین تلفاتی می‌شود.
میرمرادزهی با بیان اینکه کسی حق ندارد هرگونه دلش می‌خواهد در فضای مجازی شایعه منتشر کند و مسئولیت اعلام بیماری یا عدم وجود آن برعهده سازمان دامپزشکی است، اظهار کرد: در سال جاری دو یا سه استخر آن هم به صورت محدود دچار این تلفات شدند. هر استخر ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ کیلوگرم برداشت شد و از آنها حدود ۳۰۰ کیلوگرم تلفات به عمل آمد در حالی که حدود ۳۸۰ استخر در این منطقه زیر کشت رفتند.
وی تاکید کرد: هیچگونه بیماری در مزارع گواتر و چابهار اتفاق نیفتاده است و اگر کسی ادعای نادرست در این زمینه کمک کند سازمان دامپزشکی مدعی می‌شود و آن را پیگیری خواهد کرد.
اگر پرورش‌دهندگان استانداردها را رعایت نکنند اجازه تولید مجدد نمی‌دهیم
رئیس اداره کل شیلات استان سیستان و بلوچستان در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه آیا میگوهایی که تلف شده‌اند را جمع آوری می کنید یا کف استخرها و در کانال‌ها رها شده اند؟ اعلام کرد: بعد از برداشت میگو براساس قانون، استخرها مجددا لایروبی و میگوها جمع‌آوری می‌شوند و اصلاً اینگونه که برخی پرورش دهندگان ادعا می کنند، میگو کف استخرها رها نشده است اما آنها موظفند تا عمق آب را رعایت کنند و اگر مسائل و استانداردهای لازم را مد نظر قرار ندهند اجازه کشت مجدد به آنها نمی‌دهیم.
میرمرادزهی با بیان اینکه در چابهار ۱۰۲۵ تن تولید میگو تولید و اکثرا به کشورهای مختلف صادر شد، تاکید کرد که هیچ میگویی کف استخرها رها نشده است مگر آنکه احتمالاً از توری‌ها رد شده باشند. همواره به سرمایه گذاران اعلام می‌شود که باید شیب‌بندی، آهک پاشی، شخم زنی و غیره را انجام دهند و اگر ذره‌ای به این موارد عمل نکنند دامپزشکی به آنها مجوز نمی‌دهد و برخی از پرورش دهندگان حتی بابت رعایت نکردن این اصول اعلام شده، به دادگاه معرفی شدند.
تلفات به دلیل عدم مدیریت پرورش‌دهندگان بود، نه بیماری
همچنین صداقتی – معاون اداره کل شیلات استان سیستان و بلوچستان – در ادامه گفت: تلفاتی که به وجود آمد در تعداد کمی از استخرها بود که براساس گزارش‌های دامپزشکی و شیلات این تلفات محدود ناشی از مسائل مدیریتی مزرعه‌دار و کمبود اکسیژن به دلیل عدم آبگیری و نبود عمق آب مناسب است.
وی ادامه داد: در این شرایط ، هوا نیز سرد شده و ابری بود، به همین دلیل سنگینی روی میگو اضافه شد و آب دریا نیز رشد جلبکی بالایی داشت و همه این عوامل دست به دست هم داد که در برخی از استخرها که عمق پایینی داشتند و تعویض آب به صورت مرتب انجام نشده بود، مرگ و میر رخ دهد.
صداقتی بیان کرد: تلفات صورت گرفته بسیار جزئی بود و به سرعت همه استخرها برداشت و پس از آن اقدامات لازم از جمله کلرزنی، تخلیه، شخم زنی، کلرزنی نهایی و آبگیری در دستور کار قرار گرفت و انجام شد.
وی در خصوص اینکه آیا میگوهای تلف شده کف استخرها و کانال‌ها رها یا جمع‌آوری شده اند؟ اظهار کرد: دو نوع تلفات و معدوم سازی وجود دارد. اگر در استخری به علت بیماری لکه سفید میگو یا هر بیماری دیگری تلفات به وجود آید استخر به صورت کامل از سوی دامپزشکی تخلیه و کلر زنی می‌شود. اما اگر یک استخر به دلایل دیگری غیر از بیماری مانند عدم مدیریت و مناسب نبودن عمق آن دچار تلفات شود، میگو در آن استخر برداشت می‌شود و پس از آن برای بسته بندی به مراکز مختلف می‌رود و در این مراکز میگوهای مرده و زنده جدا می‌شوند.
پرورش‌دهندگان غذای مناسب ندادند، میگوها گرسنه ماندند!
در پی این اظهارات به سراغ مسئولان دامپزشکی شهرستان چابهار رفتیم که در این باره اولیا میر لاشاری – رئیس اداره دامپزشکی چابهار – درباره بروز تلفات میگو در سایت گواتر به ایسنا، گفت: بیماری در این منطقه رخ نداده است و براساس بررسی‌های انجام شده به این نتیجه رسیدیم که مشکل عمده آن کمبود اکسیژن بوده است که دلایل خاص خود را داشت.
وی ادامه داد: دلیل کمبود اکسیژن نیز نشتی آب استخرها و عدم آبگیری به موقع بوده که سطح و ارتفاع آب را کاهش داده است که در این میان کاهش ارتفاع باعث شد تا با تابش نور خورشید، رشد جلبک اتفاق بیفتد و مجددا اکسیژن را کاهش دهد. یکی دیگر از دلایل بروز این مشکل و تلفات محدود به وجود آمده این است که غذای میگو که برخی پرورش دهندگان از آن استفاده کردند سایز مناسبی نداشت لذا سبب شده میگو از آن استفاده نکند و گرسنه بماند. غذای میگو ماده آلی است که در آب استخر تبدیل به گاز سمی آمونیاک شده و باعث خفگی میگو می‌شود.
تلفات کمتر از یک درصد و در یک مزرعه بود
رئیس اداره دامپزشکی چابهار با بیان اینکه میزان تلفات کمتر از یک درصد بوده و در چند استخر یک مزرعه‌دار رخ داده است، گفت: در همان استخرها نیز برداشت صورت گرفته و بخشی از آن دچار تلفات شده است.
میرلاشاری همچنین در پاسخ به سوالی در این زمینه که آیا میگوهای تلف شده در کف استخرها و کانال‌ها رهاسازی شده‌اند یا خیر؟ تصریح کرد: این که گفته می‌شود میگوها در کانال‌ها رها شده به دلیل این است که در زمان برداشت برخی از آنها صید نمی‌شود و آنهایی که مرده‌اند نباید در کانال‌ها رها شود و به سرعت از استخرها باید برداشت شوند و اگر این اتفاق نیفتد دامپزشکی با پرورش‌دهندگان برخورد می‌کند، چرا که دستورالعملی برای بعد از برداشت میگو وجود دارد که پرورش دهندگان باید آن را در راستای آماده سازی مجدد استخرهای خود رعایت کنند و اگر این اتفاق نیفتد، برای سال آینده به آنها مجوز ذخیره سازی داده نمی‌شود.
تشخیص خارجی‌ها مبنی بر بیماری لکه سفید میگو
پرده دوم این داستان دقیقا اظهارات پرورش دهندگانی است که در نقطه مقابل صحبت‌ها و ادعاهای مسئولان قرار دارد. صراف پور به عنوان یکی از پرورش دهندگان میگوی سایت گواتر چابهار که مزرعه‌اش دچار تلفات شده است، در این باره به ایسنا، گفت: حدود ۱۰ استخر از ۵۶ استخر پرورشی میگوی من با تلفاتی از ۳۰ تا ۷۰ درصد مواجه شد که تنها علت آن ویروس لکه سفید میگو است و حتی پیش از آنکه وضعیت حادتر شود با کارشناسان خارجی مذاکره کرده و پس از ارسال عکس میگوهای تلف شده و علائم آنها، کارشناسان تشخیص دادند که بیماری عامل مرگ و میر میگو بوده و از علایم اولیه بیماری لکه سفید است.
لبخند تایید بیماری از سوی دامپزشکی!
وی افزود: البته با کارشناسان سازمان دامپزشکی هم که صحبت کردم با لبخند این بیماری را تایید کردند، اما به خاطر آنکه تبلیغات منفی علیه سایت گواتر شکل نگیرد آن را اعلام نمی‌کنند.
این پرورش دهنده میگوی سایت گواتر چابهار در پاسخ به سوالی درباره این موضوع که آیا دلایل مسئولان سازمان دامپزشکی و شیلات را که “مدیریت پرورش دهندگان عامل تلفات میگو بوده و شامل عواملی از جمله کاهش آب استخر، کمبود اکسیژن، غذای نامناسب و گرسنه ماندن میگوها و … ” است را می‌پذیرید یا خیر؟ تصریح کرد: شخصا حدود ۱۵۰ میلیون تومان برای لایه‌برداری، بازسازی و نوسازی بستر خاک استخرهای مزرعه‌ام هزینه کرده‌ام. غذای مورد نیاز را از یک شرکت معروف و مورد تایید دامپزشکی تهیه کرده‌ام؛ بنابراین با توجه به اینکه FCR ما از استاندار جهانی هم بالاتر بوده است، اظهارات مسئولان برای مزرعه من صدق نمی‌کند.
صراف‌پور گفت: بیماری‌های دیگری همچون “ویبریو” نیز که مطرح می‌شود، درست نیست. چرا که این بیماری ویروسی نبوده و حتی پرورش‌دهندگانی هم که از غذای خارجی استفاده کرده‌اند هم درگیر تلفات شدند.
اعتراف شفاهی دامپزشکی به بیماری “ویبریو”
همچنین مطلق یکی دیگر از پرورش دهندگان میگو در سایت گواتر چابهار است که مزرعه‌اش دچار تلفات شده است، به ایسنا اظهار کرد: من ۳۰ استخر داشتم که حدود ۳۰ درصد آن دچار تلفات و بقیه آن برداشت شد. البته من کارشناس نیستم و فقط می‌دانم که از مزارع دیگر این تلفات به استخر من آمد و محصول را نیز دچار تلفات کرد.
وی افزود: علت این تلفات احتمالا بیماری بوده است اما دامپزشکی میگوی تلف شده را آزمایش و اعلام کرد که بیماری لکه سفید میگو نیست و به نظر می‌رسد که این بیماری جدید نامش “ویبریو” است که البته به صورت شفاهی به من اعلام کردند.
می‌خواهند خسارت ندهند و بگویند مدیریت ما خوب بوده است!
این پرورش دهنده همچنین درباره ادعای مسئولان سازمان دامپزشکی و شیلات مبنی بر اینکه این تلفات ناشی از عدم مدیریت پرورش‌دهندگان بوده است، تصریح کرد: اگر مشکل از پرورش‌دهندگان است چرا ۱۰ روز مانده به پایان دوره پرورش و آغاز برداشت چنین مشکلاتی به وجود می‌آید و پرورش دهندگان حدود ۹۰ روز میگوهای خود را سالم نگه داشتند و پرورش دادند. مدیرانی که اعلام می‌کنند همه چیز تقصیر پرورش‌دهندگان است خودشان به تازگی و با رابطه‌بازی به مدیریت رسیده‌اند و مجبورند چنین اظهاراتی را مطرح کنند. اما باید بدانند که هر ماده غذایی که باید براساس سن میگو به آنها می‌دادیم را از یک شرکت مورد تایید دامپزشکی خریدیم، اما مدیران برای اینکه خسارتی به پرورش دهنده ندهند و بگویند مدیریت ما خوب بوده است همه چیز را گردن ما می‌اندازد.
وی تصریح کرد: اگر یک پرورش دهنده مدیریتش درست نبوده بقیه پرورش‌دهندگان چرا در این منطقه با تلفات مواجه شده‌اند که از حدود ۱۰ تا ۷۰ درصد با تلفات مواجه شده‌اند؟ از سوی دیگر مسئولان استانی با مدیریت ضعیف خود دیر اجازه برداشت دادند و اگر در مرداد ماه مجوز می‌دادند این اتفاقات نمی‌افتاد.
البته بکرانی هم به عنوان یکی دیگر از پرورش‌دهندگان میگو چابهار که تولیدش با تلفات مواجه شده‌است، به ایسنا گفت: ۱۷۰ هکتار مزرعه و ۱۱۰ استخر پرورش میگو در گواتر دارم که امسال در ۹۱ استخر ذخیره سازی و پرورش میگو انجام شد اما حدود ۴۰ استخر دچار تلفات شد.
وی با بیان اینکه در این استخرها باید حدود ۲۵۰ تن میگو برداشت می‌کردم که به ۹۷ تن تقلیل پیدا کرد، گفت: بیماری خطرناکی که همه از آن می‌ترسند لکه سفید میگو است که همه می‌دانند این بیماری شیوع پیدا نکرده است، اما هر بیماری که باشد چیزی به پرورش‌دهندگان اعلام نکرده‌اند و نتوانستند به ما بگویند که دلیل مرگ و میر این همه میگو چیست. البته فقط مزرعه من دچار تلفات نشده است و پرورش دهندگان بسیاری با این تلفات مواجه شده‌اند که بعضا تلفاتشان بیشتر از من بوده و همه میگوها کف استخرها ریخته و رها شده است که می‌توانیم آن را مشاهده کنیم.
بکرانی ادامه داد: پرورش دهنده‌ای که آماده سازی‌اش زیر نظر دامپزشکی باشد و مجوز لاروریزی بگیرد و لارو مورد نیاز خود را از مراکز مورد تایید سازمان دامپزشکی تهیه کند، تاییدیه آزمایشگاهی و مجوز حمل لارو را نیز دریافت کند و غذایی که استفاده می کند با مجوز دامپزشکی باشد، چه تقصیری دارد که هرگاه تلفاتی رخ می‌دهد همه تقصیر را گردن پرورش دهنده می‌اندازند؟ من شخصاً امسال اقدامات زیادی برای بهبود استخرهای خود انجام دادم که می‌توان به نوسازی الکتروموتور استخرها، بازسازی پمپ‌ها، تهیه و ساخت فیلتر شنی طبق نقشه سازمان دامپزشکی و غیره اشاره کرد اما سوال اینجاست که چه کاری انجام دادم که مدیریت من از نظر مسئولان سازمان دامپزشکی و سازمان شیلات ضعیف بوده است؟
علت تلفات را پنهان می‌کنند
وی اضافه کرد: من کارشناس نیستم اما یک سال اسم بیماری را آوردم و سازمان دامپزشکی مدعی شد و اعلام کرد که چرا چنین اظهاراتی مطرح کرده‌ام؟ کسی که می‌گوید تلفات تقصیر پرورش دهندگان و مدیریت ضعیف آنهاست می ترسد علت را بگوید و هیچ اقدامی نمی‌کند و تنها کاری که انجام می‌شود، پنهان کاری است.
این پرورش دهنده میگو تصریح کرد: تبلیغات بسیاری انجام دادند که سایت گواتر را گلستان نشان دهند و سرمایه‌گذاران بسیاری با این تبلیغات به این منطقه آمدند و برخی نگران این مساله هستند که گلستان‌شان، موقعیت‌شان و مدیریت‌شان به خطر بیفتد و زیر سوال برود. باید این سوال را جواب دهند که اگر بیماری نیامده است علت این آسیب و خسارتی که من و بسیاری از پرورش دهندگان میگو وارد شده، چیست؟
بکرانی عنوان کرد: بیماری به این منطقه آمده اما اینکه چه بیماری است را نمی‌توانم اعلام کنم و جالب‌تر اینکه صندوق بیمه نیز به دلیل اینکه ما خودمان سرمایه‌گذار هستیم، این استخرها را بیمه نکرده است.
وی تاکید کرد: در این منطقه تخصص و علم همه از مسئولان تا پرورش دهندگان پایین است، چرا که بزرگترین آزمایشگاه سایت گواتر آماده سازی و تجهیز شده اما کسی نیست از آن استفاده کند و تنها راه نجات این منطقه راه اندازی و فعال شدن این آزمایشگاه است، این در حالی است که سازمان شیلات استان سیستان و بلوچستان تنها دو نفر نیرو برای آبزی پروری دارد و سازمان دامپزشکی چابهار فقط یک نفر نیرو دارد؛ بنابر این اگر این مشکلات حل شود سرمایه‌گذارانی که در منطقه صفر مرزی اشتغالزایی و درآمدزایی می‌کنند به ادامه تولید امیدوار می‌شوند و این سرمایه گذاران نباید متضرر شوند و زیان و خسارات آنها باید جبران شود.
بیماری لکه سفید میگو نداریم
در این میان سیدجوادی – رئیس انجمن پرورش‌دهندگان میگوی چابهار – نیز که در ابتدا زیر بار تلفات در مزرعه پرورشی و استخرهای خود نرفت، در این باره به ایسنا گفت: در سایت گواتر چابهار تا سه سال گذشته درگیر بیماری ویروسی لکه سفید میگو بودیم که جلوگیری کردن از آن ممکن نبود اما در سال گذشته و امسال شرایط و تمهیدات به گونه‌ای فراهم شده که مانند گذشته بیماری وجود ندارد.
وی افزود: امسال یکی از مزارع چابهار آن هم به خاطر موجودیت آب دچار تلفات جزئی شده است که ناشی از کشند قرمز است که وقتی بلوم جلبکی پیدا می‌کند باعث می‌شود مصرف اکسیژن در آب به شدت افزایش یابد و کمبود اکسیژن به وجود آمده خفگی میگو را رقم می‌زند. در برخی از استخرها این اتفاق افتاد و در یکی از ۸۴ استخر پرورش میگوی من نیز حدود ۵۰ درصد تلفات ناشی از این اتفاق رخ داد.
رئیس انجمن پرورش‌دهندگان میگوی چابهار درباره اینکه علت تلفات به گفته مسئولان دامپزشکی و شیلات عدم مدیریت مناسب از سوی پرورش‌دهندگان بوده است، گفت: نبرد باطلی بین پرورش دهندگان و مسئولان سازمان دامپزشکی و شیلات در این زمینه وجود دارد اما در سال جاری در بخشی از مزارع گویا تلفاتی رخ داده که می‌توان گفت ویروس لکه سفید نیست، چرا که اگر این ویروس بیاید و بهترین مدیریت در مزارع هم شکل بگیرد، باز هم شیوع پیدا می‌کند. بنابراین اتفاقی که امسال افتاد ناشی از عوامل متعددی از جمله مدیریت استخر، غذای نامناسب و … بود اما رشد جلبکی، مهمترین عامل اثرگذار در این زمینه به شمار می‌رود.
سید جوادی با تاکید بر اینکه تلفات امسال که در مزرعه پرورشی خودش نیز اتفاق افتاده که هیچ ارتباطی با بیماری لکه سفید میگو ندارد، گفت: نمی‌توانم در مورد استخر همسایه صحبت کنم اما شخصا ۳۵ روز بعد از اولین تلفاتی که در منطقه رخ داد و گزارش شد محصول را برداشت کردم که ۲.۷ تن میزان برداشت آن استخر بود. در حالی که اگر بیماری لکه سفید میگو در منطقه شیوع پیدا می‌کرد چنین فرصتی به پرورش‌دهنده نمی‌داد و به سرعت منتشر می‌شد. به نظر من رشد جلبکی و کمبود اکسیژن محتمل‌تر است، چرا که نتایج آزمایشگاهی و تحقیقات نیز همین مسئله را نشان می‌دهد.
به گزارش ایسنا، با توجه به تفاوت‌ها و تناقض‌های آماری که بین اظهارات مسئولان با یکدیگر و با ادعای پرورش‌دهندگان وجود دارد، سازمان‌های دامپزشکی و شیلات موظفند ضمن اعلام میزان دقیق تلفات، علت واحد برای تلفات رخ داده در مزارع پرورشی میگو برای روشن شدن افکار عمومی و شفاف‌سازی موضوع ارائه دهند.
