مهدی عباسی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: سال‌های پیش هسته گیری زیتون به صورت سنتی و دستی انجام می شد که در حجم انبوه می‌توانست نفس گیر باشد. برای رفع این معضل، چند سال پیش از شرکت “توت گون” ترکیه دستگاهی با عنوان هسته گیر وارد کشور شد که تا حدودی مشکل موجود را حل کرد ولی معایبی داشت.

وی ادامه داد: یکی از معایبی که دستگاه مذکور دارد عدم هماهنگی در سایزهای مختلف زیتون است؛ در واقع وقتی سایز زیتونی که جهت هسته گیری وارد دستگاه می شود تغییر می کند، چاره‌ای جز تغییر تنظیمات دستگاه نیست که همین عمل حدودا ۲۰ دقیقه زمان می‌برد.

عباسی تصریح کرد: در ادامه و حدود پنج سال پیش دستگاهی طراحی شد که توسط نیروی باد کار می‌کرد ولی چندان خوش ندرخشید. از این رو تولیدکننده‌ها بعد از چند مرحله بازسازی دستگاه توانستند هسته گیری را طراحی کنند که در حال حاضر معادلات کشورهای اروپایی را به هم زده است .

رییس شورای ملی زیتون ایران افزود: دستگاه های هسته گیری که از ترکیه و ایتالیا وارد کشور می شوند حدود ۶۵ میلیون تومان قیمت دارند و طی هر ساعت ۱۵۰ کیلوگرم زیتون را هسته گیری می‌کنند ولی دستگاهی که در ایران طراحی شده، با رنج قیمت ۷۵ میلیون تومان از توانایی هسته گیری ۱۵۰۰ کیلوگرم تا دو تن زیتون طی هر ساعت برخوردار است.

وی یادآور شد: سایز زیتون‌هایی که توسط این دستگاه هسته گیری می شوند  اهمیتی ندارد و در واقع این دستگاه با یک بار تنظیم می‌تواند هر سایز زیتونی را هم زمان هسته‌گیری کند. علاوه بر این درصد خطای کمتری نسبت به سایر دستگاه ها دارد و حتی برای هسته گیری زیتون‌های ریز هم هیچ مشکلی ندارد.

عباسی تاکید کرد: خوشبختانه این دستگاه در حال حاضر مراحل ثبت اختراع را طی می‌کند. علاوه بر این، مقرر است که در صورت جذب حمایت دستگاه‌هایی از جمله وزارت جهاد کشاورزی و سازمان صنعت، معدن و تجارت، در قالب اتوماسیونی هسته‌گیری کند و همه این مزایا در گرو جذب حمایت مسئولان است.

وی با تاکید بر اینکه تولید انبوه این دستگاه از خروج ارز جلوگیری می کند، خاطرنشان کرد: مخترع دستگاه هسته گیر زیتون اولین کسی است که توانست دستگاه زیتون شکن و سورتینگ را در کشور تولید کند. در حال حاضر نیز حدود سه ماه است که از تولید آزمایشی این دستگاه می گذرد و حتی برخی کشورها متقاضی خرید امتیاز آن هستند. ولی ما چشم انتظار جذب حمایت‌های داخلی هستیم و برای نیل به این مهم، اقدامات لازم را انجام می دهیم.

مهدی عباسی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه قدمت فرآوری زیتون در ایران به اواخر دهه ۶۰ برمی‌گردد، اظهار کرد: فرآوری زیتون از همان ابتدا از کشورهایی مثل ایتالیا، اسپانیا و فرانسه و به صورت صنعتی وارد کشور شد. قبل از این برهه زیتون کشور به صورت شکسته فرآوری می‌شد و همین مسئله مسبب افزایش قیمت تمام شده محصول بود ولی ورود صنعت فرآوری باعث شد که کیفیت زیتون فرآوری شده بهبود یابد و روندی صعودی داشته باشد.

وی ادامه داد: فرآوری زیتون به صورت صنعتی، نیمه‌صنعتی و در کارگاه‌های کوچک خانگی منتج به تولید بهداشتی محصول می‌شود ولی بدون شک روش صنعتی کاملا هدفمند و مورد استقبال سایر کشورها است. روش نیمه‌صنعتی نیز تا حدی قابل قبول است ولی متاسفانه روشی که در کارگاه‌های کوچک برای فرآوری زیتون به کار می‌برند اصلا توجیه اقتصادی ندارد.

عباسی با بیان اینکه فرآوری زیتون از سال ۷۰ به استان زنجان وارد شد، افزود: شورای زیتون و انجمن‌های استانی، برندسازی و راه‌اندازی شرکت‌های بازاریابی را اولین گام برای ساماندهی تولید، تجارت و مصرف می‌دانند. از این رو برنامه‌هایی در راستای کیفی‌سازی، بهبود تجارت و تولیدی که توجیه اقتصادی داشته باشد تدوین شده است.

رئیس شورای ملی زیتون ایران خاطرنشان کرد: در حال حاضر کارخانه‌های فرآوری با حداکثر نصف ظرفیت خود فعالیت می‌کنند و دلیل آن نیز سیاست‌گذاری اولیه در بحث فرآوری زیتون است. ولی برندسازی موجب می‌شود که کارخانه‌ها با حداکثر ظرفیت و توان خود مشغول به کار شوند.

وی تصریح کرد: برای این منظور قدم‌های خوبی برداشته شده و احصای برند از جانب صاحبان صنایع به موازات تاسیس شرکت‌های بازاریابی تاثیر چشم‌گیری در بهبود وضعیت زیتون تولیدی استان زنجان می‌گذارد. باغ‌داری که وارد مقوله برندسازی می‌شود توانایی بازاریابی ندارد و شورای ملی زیتون برای تکمیل این زنجیره برنامه‌ریزی کرده است.

عباسی با اشاره به همکاری شرکت‌های بازاریابی استان با روسیه، عراق و ترکیه در قالب تفاهم‌نامه، تاکید کرد: با پیشبرد اهداف شورای ملی زیتون و انجمن‌ها، همچنین همکاری مسئولان استانی برنامه‌هایی تدوین شده که تولید زیتون را از باغ تا سفره پوشش می‌دهد. البته خوشبختانه تاکنون همه مسئولان از این مقوله استقبال کرده‌اند.

رئیس شورای ملی زیتون افزود: رعایت کامل موازین بهداشتی، رعایت استانداردهای زیست‌محیطی، کاهش قیمت تمام شده زیتون و متمرکزسازی تولید همراه با نظارت بیشتر، از مزیت‌های برندسازی زیتون استان به‌شمار می‌رود. همچنین با برندسازی و با کمک محیط زیست و با تجدید نظر روی فعالیت کارگاه‌های کوچک می‌توان از پساب تولید زیتون نیز بهره برد. این در حالی است که ما پساب را دور می‌ریزیم ولی سایر کشورها آن را تصفیه می‌کنند و لیتری ۱۸ هزار تومان می‌فروشند.

وی با تاکید بر اینکه برندسازی زیتون منتج به فعال شدن کارخانه‌های نیمه‌تعطیل و اشتغال‌زایی می‌شود، خاطرنشان کرد: در حال حاضر ۱۴ کارخانه بزرگ صنعتی در استان زنجان فعالیت می‌کنند ولی متاسفانه ما فقط کنسرو و روغن زیتون را می‌شناسیم. در حالی که کشورهای پیشرفته ۱۰۰ محصول فرآوری شده زیتون وارد بازار می‌کنند.