بر اساس جامع‌ترین تحقیق اقتصادی، تغییر به سمت سیستم غذایی جهانی پایدارتر می‌تواند تا ۱۰ تریلیون دلار (۷.۹ تریلیون پوند) در سال سود ایجاد کند، سلامت انسان را بهبود بخشد و بحران اقلیمی را کاهش دهد.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از ایسنا؛ محققان دریافتند که سیستم‌های غذایی موجود به‌دلیل هزینه‌های پنهان زیست‌محیطی و پزشکی، ارزش بیشتری از آنچه را ایجاد می‌کنند از بین می‌برند، در واقع، وام گرفتن از آینده برای کسب سود امروز است.

سیستم‌های غذایی یک سوم از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را ایجاد می‌کنند و جهان را در مسیر گرمایش ۲.۷ درجه سانتی‌گراد تا پایان قرن قرار می‌دهند که چرخه معیوب ایجاد می‌کند، زیرا دمای بالاتر، آب‌وهوای شدیدتر و آسیب بیشتری به برداشت محصول می‌آورد.

ناامنی غذایی نیز باری را بر دوش سیستم‌های پزشکی وارد می‌کند. این تحقیق پیش‌بینی کرد که یک رویکرد تجاری به شیوه معمول تا سال ۲۰۵۰ باعث کاهش وزن ۶۴۰ میلیون نفر می‌شود، در حالی که چاقی ۷۰ درصد افزایش می‌یابد.

گروه بین‌المللی محققان اظهار کردند تغییر مسیر سیستم غذایی از نظر سیاسی چالش برانگیز خواهد بود اما مزایای اقتصادی و رفاهی عظیمی را به همراه خواهد داشت.

یوهان راکستروم، از مؤسسه تحقیقات تأثیرات اقلیمی پوتسدام و یکی از محققان این تحقیق، گفت: سیستم جهانی غذا، آینده بشریت روی زمین را در دست دارد.

این تحقیق تغییر یارانه‌ها و مشوق‌های مالیاتی را از کشت‌های تک محصولی مخرب که به کودها، آفت‌کش‌ها و پاکسازی جنگل‌ها متکی است، پیشنهاد می‌کند. در عوض، مشوق‌های مالی باید به سمت مالکان خرد باشد که می‌توانند مزارع را به مخزن کربن با فضای بیشتری برای حیات وحش تبدیل کنند.

تغییر رژیم غذایی همراه با سرمایه‌گذاری در فناوری برای افزایش کارایی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای یکی دیگر از عناصر کلیدی است.

این گزارش می‌گوید با ناامنی غذایی کمتر، سوءتغذیه تا سال ۲۰۵۰ ریشه‌کن می‌شود، با ۱۷۴ میلیون مرگ زودرس کمتر و ۴۰۰ میلیون کارگر مزرعه می‌توانند درآمد کافی کسب کنند. تغییر پیشنهادی به محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح پیش از صنعتی شدن و نصف کردن جریان نیتروژن از کشاورزی کمک می‌کند.

به‌طور کلی، محققان هزینه‌های این تحول را بین ۰.۲ و ۰.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی در سال برآورد می‌کنند.

در تحقیقات اولیه، راکستروم و همکارانش دریافتند که غذا بزرگترین بخش اقتصاد است که مرزهای سیاره‌ای را زیر پا می‌گذارد. همچنین از نظر تأثیراقلیمی، محرک اصلی تغییر کاربری زمین و کاهش تنوع زیستی است و مسئول کاهش ۷۰ درصدی آب شیرین است.

این تحقیق هزینه‌های پنهان غذا، ازجمله تغییرات اقلیمی، سلامت انسان، تغذیه و منابع طبیعی را ۱۵ تریلیون دلار تخمین زد و مدل جدیدی را برای پیش‌بینی چگونگی توسعه این هزینه‌های پنهان در طول زمان، با توجه به توانایی بشر برای تغییر ایجاد کرد. محاسبات آنان با گزارش سال گذشته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد مطابقت داشت که هزینه‌های محصولات کشاورزی ثبت نشده را بیش از ۱۰ تریلیون دلار در جهان در سال ۲۰۲۰ برآورد کرد.

دکتر استیون لرد از مؤسسه تغییرات محیطی دانشگاه آکسفورد بیان کرد این تحلیل اولین محاسبه را در مورد فرصت‌های اقتصادی منطقه‌ای و جهانی در تغییر سیستم‌های غذایی نشان می‌دهد. اگرچه آسان نیست اما این تحول در مقیاس جهانی مقرون به صرفه است و انباشته شدن هزینه‌ها برای انجام هیچ کاری در آینده، خطر اقتصادی قابل توجهی را به همراه دارد.

مطالعات متعدد دیگری فواید سلامت و آب‌وهوایی تغییر به سمت رژیم غذایی گیاهی را نشان داده‌اند. گزارشی که سال گذشته توسط رصدخانه آب‌وهوا منتشر شد، اشاره می‌کند که صنعت گوشت گاو برزیل و جنگل‌زدایی مرتبط با آن، اکنون ردپای کربن بیشتری نسبت به تمام خودروها، کارخانه‌ها، دستگاه‌های تهویه مطبوع، وسایل برقی و سایر منابع انتشار گازهای گلخانه‌ای در ژاپن دارد.

تحقیق جدید در مورد گیاهخواری دستوری نیست اما راکستروم ابراز کرد اگر هزینه‌های پنهان بهداشتی و زیست محیطی لحاظ شود، تقاضا برای گوشت گاو و بیشتر گوشت‌های دیگر کاهش می‌یابد.

نیکلاس استرن، رئیس موسسه تحقیقاتی گرانتام در زمینه تغییرات آب‌وهوایی و محیط زیست در دانشکده اقتصاد لندن، از این تحقیق استقبال و اظهار کرد: متاسفانه اقتصاد سیستم غذایی امروزی غیرقابل اصلاح است. به اصطلاح هزینه‌های پنهان آن به سلامت ما آسیب می‌رساند و سیاره ما را تخریب و نابرابری‌های جهانی را بدتر می‌کند. تغییر روش‌های تولید و مصرف مواد غذایی برای مقابله با تغییرات اقلیم، حفاظت از تنوع زیستی و ساختن آینده‌ای بهتر حیاتی خواهد بود. زمان تغییرات اساسی فرا رسیده است.

کریستیانا فیگورس، دبیر اجرایی سابق کنوانسیون چارچوب سازمان ملل در مورد تغییرات آب‌وهوایی، بر ماهیت آینده نگر این گزارش تاکید کرد و نتایج این تحقیق ثابت می‌کند که واقعیتی متفاوت ممکن است و به ما نشان می‌دهد که برای تغییر سیستم غذایی چه چیزی لازم است. این فرصت باید توجه هر سیاستگذار را که می‌خواهد آینده سالم‌تری برای سیاره زمین و مردم تضمین کند، جلب کند.

سرویس خبری: کشاورزی

منبع: ایسنا

یک پژوهش جدید و جالب توجه ادعا کرده است که گوشت تولید شده در آزمایشگاه می‌تواند برای کره زمین بدتر از دامداری و کشتار سنتی حیوانات باشد.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از آی‌ای، نتایج یک پژوهش تکان‌دهنده جدید اینطور ادعا می‌کند که گوشت تولید شده در آزمایشگاه، معروف به گوشت مبتنی بر سلول‌های حیوانی یا به اختصار ACBM در واقع می‌تواند برای محیط زیست، بسیار مخرب‌تر از دامپروری سنتی باشد.

بر اساس تخمین‌های این پژوهش، اگر روش‌های فعلی برای عرضه گوشت آزمایشگاهی به بازار توسعه یابد، می‌تواند بین ۴ تا ۲۵ برابر بیشتر از پرورش و کشتار حیوانات به صورت سنتی کربن دی اکسید تولید کند.

در این پژوهش آمده است: میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری به طور خاص به ACBM اختصاص داده شده است؛ با این تفکر که این محصول، دوست‌دار محیط‌زیست‌تر از پرورش سنتی گوشت گاو خواهد بود. درست است که گوشت‌های آزمایشگاهی نیاز به زمین، آب و آنتی‌بیوتیک‌ها در دامداری را برطرف می‌کنند، اما با این حال، پژوهشگران دریافته‌اند که تبلیغات در مورد گوشت‌های آزمایشگاهی بر اساس تحلیل‌های ناقص در مورد انتشار کربن است.

افزایش سطح کربن دی اکسید با سوخت‌های فسیلی مورد نیاز طی فرآیندهای تصفیه که سلول‌های کشت شده را با مواد مغذی تامین می‌کند، مرتبط است. حذف اندوتوکسین‌ها هنگام تولید گوشت آزمایشگاهی بسیار مهم است، زیرا باکتری‌های موجود در محیط، این سموم را آزاد می‌کنند. حتی مقدار کمی از این سموم در محیط رشد می‌تواند مانع از تولید مثل سلول‌ها شود.

نویسندگان این پژوهش عنوان می‌کنند: کشت سلول‌های حیوانی به طور سنتی با اجزای محیط رشد صورت می‌گیرد که برای حذف یا کاهش اندوتوکسین تصفیه شده‌اند. استفاده از این روش‌های پالایش به طور قابل توجهی به هزینه‌های اقتصادی و زیست‌محیطی مرتبط با محصولات دارویی کمک می‌کند، زیرا هم مصرف انرژی و هم مصرف منابع دارند.

پژوهشگران با فرض استفاده مداوم از محیط‌های رشد بسیار تصفیه شده تخمین می‌زنند که هر کیلوگرم گوشت آزمایشگاهی ۲۴۶ کیلوگرم تا ۱۵۰۸ کیلوگرم کربن دی اکسید تولید می‌کند. بر اساس این ارقام، آنها محاسبه می‌کنند که پتانسیل گرمایش جهانی گوشت‌های آزمایشگاهی بین ۴ تا ۲۵ برابر بیشتر از پرورش سنتی گوشت گاو است.

مشکل دیگر این است که طبق این پژوهش، چندین گزارش در مورد تأثیر آب و هوایی ACBM بر فناوری‌های غیرواقعی تکیه می‌کنند که یا وجود ندارند یا عملکرد آنها غیرممکن است. نمونه‌ای از این موضوع، مطالعه‌ای است که انتشار کربن ACBM را از طریق استفاده از هیدرولیز سیانوباکتری به عنوان ماده اولیه برای سلول‌ها محاسبه کرده است. با این حال، پژوهشگران تجزیه و تحلیل فعلی خاطر نشان می‌کنند که این یک فناوری یا ماده اولیه فعلی یا عملی برای تکثیر سلول‌های حیوانی نیست.

این پژوهش این چنین نتیجه‌گیری می‌کند که اگر از یک محیط رشد بسیار تصفیه‌شده برای تولید ACBM استفاده شود، تأثیر زیست‌محیطی تولید کوتاه‌مدت ACBM احتمالاً بالاتر از میانگین تولید سنتی گوشت گاو خواهد بود.

نویسندگان راه‌حل ایجاد خطوط سلولی را پیشنهاد می‌کنند که می‌توانند مقادیر بیشتری از اندوتوکسین‌ها را تحمل کنند. این امر نیاز به فرآیندهای تصفیه انرژی‌بر را کاهش می‌دهد و در نهایت اثرات زیست محیطی گوشت‌های آزمایشگاهی را کاهش می‌دهد.

نتایج این پژوهش در مجله bioxriv منتشر شده است.

سرویس خبری: بین الملل

منبع: آی‌ای

شیوع پاندمی ویروس کرونا باعث شد امسال فروش گوشت بوفالوی هندی کاهش پیدا کند و قیمتها بالاتر رفته و فروش لطمه ببیند.

به گزارش ایسنا، اکثر کارخانه های گوشت در هند که دومین صادرکننده بزرگ گوشت گاو در جهان و تامین کننده اصلی بازار مالزی است، به دلیل مبارزه این کشور علیه شیوع ویروس کرونا تعطیل شده اند.

هند معمولا ماهانه بیش از ۱۰۰ هزار تن گوشت بوفالو می فروشد اما صادراتش در مارس به حدود ۴۰ هزار تن کاهش یافت. میزان فروش احتمالا در آوریل به دلیل اجرای قرنطینه سراسری در هند از این هم کمتر شده و حتی در ماه مه هم انتظار می رود به دلیل تداوم قرنطینه در بخشهایی از هند، میزان فروش پایینتر از سطح عادی بماند.

یکی از صادرکنندگان گوشت بوفالو در ایالت شمالی اوتار پرادش به رویترز گفت: در حال اوضاع اوضاع به نفع صنعت ما پیش نمی رود. با این که گوشت بوفالو غذاست اما از آنجا که برای صادرات است، ضروری به شمار نمی رود و تاکنون صادرکنندگان تلاش کرده اند ذخایری که در اختیار داشتند را صادر کنند.

قیمت عمده فروشی گوشت بوفالوی منجمد در مالزی در رمضان امسال نسبت به یک سال پیش ۱۵ تا ۲۰ درصد افزایش پیدا کرده است. حداکثر ۲۰ درصد از مصرف سالانه گوشت بوفالو در مالزی در ایام رمضان صورت می گیرد.

یک واردکننده در کوالالامپور در این باره گفت: مردم مالزی معمولا ماهانه حدود ۳۵۰ کانتینر گوشت وارداتی از هند را مصرف می کنند که اکنون به نصف کاهش پیدا کرده است.

کاهش تقاضای مصرف کنندگان عادی در ایام قرنطینه مالزی هم به تقاضای کلی برای واردات گوشت لطمه زده است.

طبق آمار وزارت کشاورزی آمریکا، هند در سال ۲۰۱۹ حدود ۱.۵ میلیون تن گوشت گاو صادر کرد که عمدتا بوفالو بودند و در مقابل، برزیل که بزرگترین صادرکننده گوشت گاو است، ۲.۳ میلیون تن گوشت گاو فروخت.

فقدان صادرات گوشت بوفالو در مالزی که برای ۷۰ درصد از وارداتش به هند متکی است و همچنین اندونزی که یک چهارم از وارداتش از هند است و بوفالو در آنجا به عنوان یک گوشت ارزان در میان اقشار کم درآمد محبوب است، به شدت ملموس است.

خریداران اندونزیایی که پیش از شیوع ویروس کرونا انتظار می رفت امسال ۱۷۰ هزار تن گوشت گاو هندی خریداری کنند به دنبال تامین نیازشان از کشورهای دیگری مانند برزیل و آرژانتین هستند. اما پاندمی بیماری کووید ۱۹ در جهان این اقدام را دشوار کرده است به خصوص که بزرگترین شرکتهای گوشت جهان شامل اسمیت فیلد فودز، کارگیل، JBS USA و تایسون فعالیت در حدود ۲۰ کشتارگاه و کارخانه گوشت در آمریکای شمالی را در پی بیماری کارکنانشان تعطیل کردند.

برزیل هم با پاندمی کرونا مواجه شده و شرکت گوشت BRF در اواخر آوریل در یک هاب صنعتی که حدود ۳۱۰۰ نفر در آن مشغول به کار هستند، ۱۸ مورد ابتلا به بیماری کووید ۱۹ را ثبت کرد.

بر اساس گزارش رویترز، عرضه کنندگان گوشت در هند مشتاق هستند تا بلافاصله پس از تسهیل محدودیتهای قرنطینه، فعالیتشان را ازسربگیرند اما به دلیل تدابیر فاصله گذاری اجتماعی تامین حیوانات به شکل معمول برای آنها ساده نخواهد بود.

سرویس خبری: بین الملل

مهر به نقل از راشاتودی نوشت: سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد(فائو) در تازه‌ترین گزارش خود اعلام کرد: قیمت جهانی مواد غذایی در ماه گذشته میلادی یعنی مارس، با کاهش روبرو شد؛ این در حالی است که قیمت مواد غذایی در ماه فوریه سال جاری میلادی هم، به بیشترین رقم در دو سال اخیر رسیده بود.

همچنین علت اصلی کاهش بهای جهانی مواد غذایی، به فراونی عرضه و انتظار بالای برداشت محصولات کشاورزی در تابستان برمی‌گردد.

فائو در گزارش خود آورده که شاخص قیمت جهانی مواد غذایی در ماه مارس، ۲.۸ درصد به نسبت ماه قبل از آن کاهش یافت؛ این در حالی است که همچنان شاخص قیمت مواد غذایی در ماه مارس به نسبت مشابه سال قبل، ۱۳ درصد بیشتر است.

همچنین در ماه گذشته میلادی، قیمت سبد غذایی غلات، دانه‌های روغنی، محصولات لبنی و شکر، کاهش تقریبا ۱۱ درصدی به نسبت ماه فوریه به خود گرفته است که کمترین روند نزولی از ماه(می) سال ۲۰۱۶ میلادی به بعد محسوب می‌شود.

البته قیمت گوشت به دلیل تقاضای بالا گوشت گاو در آسیا در ماه مارس ۷ دهم درصد افزایش نشان می‌دهد.

بر پایه این گزارش، قیمت روغن‌های گیاهی از قبیل روغن پالم و سویا هم در ماه گذشته میلادی، حاکی از کاهش ۶.۲ درصدی دارد و فائو پیش‌بینی کرد که تولید غلات جهانی در سال جاری میلادی، در حدود ۲.۶ میلیارد تن باشد که این رقم، فقط ۹ میلیون تن در مقایسه با رکورد برداشت سال ۲۰۱۶ میلادی کمتر است.