صنعت پسته ایران از دهه ۹۰ به دلیل بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب، مالکیت آشفته، مکانیزه‌‌ نبودن باغ‌ها، بهره‌وری پایین و قیمت تمام‌شده بالا رو به افول رفت و آمریکا به تدریج جای ایران را در بازارهای جهانی گرفت. این اظهاراتی است که از سوی محسن جلال‌پور، رئیس پیشین اتاق بازرگانی ایران و انجمن پسته، مطرح شد.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، در سال‌های اخیر مشکلات متعدد منجر به عقب افتادن ایران از رقبا در بازار پسته شده است. این وضعیت از  سال گذشته  به دلیل خشکسالی، سرمازدگی و گرمازدگی تشدید شده است؛ طوری‌که تولید و صادرات پسته در سال گذشته در ایران نصف شد. البته علاوه بر مشکلات تولید، موانع صادراتی نیز وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها سیاست رفع تعهد ارزی است‌.

بر اساس آمار گمرک در سال گذشته بیش از ۵۶ هزار و ۲۹۸ تن پسته و مغز پسته به ارزش بیش از ۴۰۵ میلیون و ۴۴ هزار دلار به ۵۷ کشور مختلف صادر شده است. این میزان نسبت به سال ۱۴۰۰ از نظر وزنی حدود ۵۸.۴ درصد و از نظر ارزش دلاری ۵۵.۷ درصد کاهش داشته است. این در حالی است که در بهترین حالت تا ۱.۵ میلیارد دلار صادرات پسته از ایران انجام شده است.

همچنین پایگاه خبری کمیسیون اروپا (یورواستات) اخیرا از صادرات ۶۷ میلیون یورویی پسته ایران به اتحادیه اروپا در ۹ ماه نخست ۲۰۲۳ خبر داده که این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش ۲۹ درصدی داشته است. ایران در مدت مشابه سال قبل ۹۵ میلیون یورو پسته به اروپا صادر کرده بود. از طرف دیگر صادرات پسته ایران به چین در در ۹ ماه نخست سال ۲۰۲۳ با کاهش ۵۹ درصدی نسبت به مدت مشابه سال قبل مواجه شده است.

به نظر می‌رسد یکی از دلایل اصلی این کاهش صادرات، شرایط اقلیمی و طبیعی یعنی خشکسالی، سرمازدگی و گرمازدگی باشد. البته فعالان این حوزه اما معتقدند که علاوه بر موانع تولید، موانع جدی در حوزه صادرات نیز وجود دارد که امکان تغییر آن‌ها و تسهیل شرایط صادرات وجود دارد.

با این حال، در صورت رفع موانع داخلی هم بازگشت ایران به دوران اوج خودر در بازار پسته و رتبه اول تولیدکننده و صادرکننده جهان، به‌دلیل سرمایه‌گذاری و تولید بالای آمریکا بعید به نظر می‌رسد.

در این رابطه محسن جلال‌پور، رئیس سابق انجمن پسته و رئیس اسبق اتاق بازرگانی ایران اظهار کرد: تقریبا در چهار دهه، یعنی از دهه ۱۳۵۰ تا ۱۳۸۰ ایران با فاصله زیاد، تولیدکننده و صادرکننده اول در صنعت پسته بود. پسته‌کاری از دهه ۴۰ در ایران آغاز شد و در دهه ۵۰ تنها کشوری که پسته قابل صادرات داشت، ایران بود. در دهه ۶۰  هم با حفر چاه‌های فراوان بدون مجوز یا با مجوزهای نادرست، صادرات پسته افزایش یافت و این وضعیت در دهه ۷۰ هم تکرار شد. در دهه ۸۰ درختانی که در دهه ۵۰ و ۶۰  کاشته شده بودند به بار نشستند و به همین دلیل این دهه، جزو پرمحصول‌ترین سال‌های تولید و صادرات پسته شد. اما با ورود به دهه ۹۰ ماجرا به‌طور کلی تغییر کرد. 

صنعت پسته در ایران چگونه تضعیف شد؟

جلال‌پور با بیان اینکه از دهه ۹۰ به دلیل بهره‌برداری بی‌رویه از منابع آب، مالکیت آشفته، مکانیزه‌‌ نبودن باغ‌ها، بهره‌وری پایین و قیمت تمام‌شده بالا، صنعت پسته کم‌کم تضعیف شد، تصریح کرد: در این شرایط آمریکایی‌ها که از دهه ۱۳۷۰  صنعت پسته را با کاشت تعداد زیادی نهال شروع کرده بودند، در دهه ۸۰ اولین محصولات خود را به بازارهای جهانی عرضه کردند و از اوایل دهه ۹۰ از ایران پیشی گرفتند. کار به جایی رسید که تولید پسته در آمریکا ۲۰ هزار تن از ایران بیشتر شد و ایران جایگاه اولین تولید کننده پسته را از دست داد و به جایگاه دوم رسید. البته با این توضیح که در آن زمان، ایران هنوز صادرکننده اول پسته جهان بود.

وی با بیان اینکه این روند ادامه پیدا کرد تا این‌که با تشدید تحریم‌ها، آمریکایی‌ها از سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ به بعد کم‌کم رتبه اول صادرکننده پسته جهان را هم از ایران گرفتند، گفت: به این ترتیب در زمینه تولید و صادرات پسته به مقام دوم و بعضی سال‌ها نیز به مقام سوم رسیدیم. امروز آمریکایی‌ها با تقریبا سه برابر تولید ایران، با فاصله زیادی رتبه اول تولید پسته در جهان را در اختیار دارند و ایران هم در حال حاضر رتبه دوم و ترکیه رتبه سوم را دارد. کشورهای اسپانیا، یونان، استرالیا و افغانستان هم در رده‌های بعدی قرار گرفته‌اند.

او افزود: در دو سال گذشته آمریکا ۶۳۰ هزار تن پسته تولید کرده، ایران حدود ۲۰۰ هزار تن و ترکیه نیز حدود ۱۸۰ تا ۲۰۰ هزار تن تولید داشته است. البته به این دلیل که در ترکیه، پوست تازه پسته را جدا نمی‌کنند، آمارها درست نیست، اما آمریکا و ایران پسته را فرآوری می‌کنند. البته امسال وضعیت عجیب و غریبی بر بازار حاکم است؛ حدود یک میلیون تن پسته در دنیا تولید شده و به جز سه کشور یاد شده، تولید پسته در سایر کشورها زیر ۱۰۰ هزار تن است. البته نزدیک به ۲۰۰ هزار تن پسته هم از سال گذشته در بازار مانده که عمدتا متعلق به آمریکا و ایران است.

افت ۳۵ تا ۴۰ درصدی قیمت پسته در بازار جهانی

از طرف دیگر به گفته این فعال اقتصادی، مصرف پسته در دنیا در بهترین سال‌ها ۷۰۰ هزار تا ۷۵۰ هزار تن و در بهترین حالت ۸۰۰ هزار تن است و این نگرانی وجود دارد که از این به بعد مصرف از تولید کمتر باشد و به همین دلیل هم امسال قیمت‌ها به یکباره ۳۵ تا ۴۰ درصد افت قیمت کرده است. دلیل این وضعیت، پیشی گرفتن عرضه از تقاضا در بازارهای جهانی است. این در حالی است که  هر سال ۱۹ درصد به تولید پسته اضافه می‌شود. البته مسیر پسته ایران برعکس است و هرچه تولید کشورهای دیگر بالا می‌رود، تولید ایران رو به کاستی می‌گذارد.

وی با بیان اینکه همچنان پسته ایران از نظر کیفیت بهتر از دیگر کشورهاست، توضیح داد: پسته ایران چهار مزیت اصلی دارد؛ مزیت اول طعم بهتر آن است. مزیت دوم میزان مغز نسبت به پوست است که برای پسته ایرانی حدود ۵۴ درصد و برای پسته آمریکایی کمتر از ۵۰ درصد است. مزیت سوم تنوع است که برای پسته ایرانی حدود ۱۸ مورد و برای آمریکا فقط یک مورد است. مزیت چهارم هم چرب بودن محصول است که قدرت برشته شدن پسته ایرانی را افزایش می‌دهد.

قیمت تمام‌شده پسته آمریکایی، دوسوم پسته ایرانی

به گفته جلال‌پور به دلیل مزیت‌های پسته ایرانی، با وجود تولید بالای پسته آمریکایی، باز هم پسته ایرانی مشتریان خاص خود را دارد. اما از جمله برتری‌های پسته آمریکا به ایران بهره‌وری بالاتر و قیمت تمام‌شده کمتر در تولید است؛ طوری‌که قیمت تمام‌شده پسته آمریکایی دوسوم قیمت تمام‌شده پسته ایرانی است. همچنین یکپارچه بودن املاک و باغ‌های پسته در آمریکا باعث شده روش مکانیزه و بهره‌وری بهتری از این فرآیند در ایران داشته باشد. این اتفاق هم به خاطر این رخ می‌دهد که پسته‌کاران آمریکا بازارهای بهتری در اختیار دارند، بهره پایین پول در آمریکا به آنها کمک کرده که سرمایه‌گذاری بهتری داشته باشند در نتیجه ثبات بیشتر به وجود آمده که می‌توانند قراردادهای بلند مدت حتی دو ساله برای فروش داشته باشند. این در حالی است که در ایران تولیدکنندگان برای یک ماه بعد هم نمی‌توانند برنامه‌ریزی کنند.

رئیس سابق انجمن پسته ایران همچنین در پاسخ به اینکه چه راهکاری برای پس گرفتن بازار پسته از آمریکا وجود دارد؟ خاطرنشان کرد: در واقع هیچ راهی وجود ندارد که ایران به رتبه اول برگردد، چراکه آمریکایی‌ها هر سال تولید خود را بیشتر می‌کنند و پیش‌بینی کرده‌اند که در سال‌های آینده تولید خود را به یک میلیون تن برسانند. اما تولید پسته ایران نه‌تنها بیشتر نمی‌شود که به دلیل بی‌آبی و مشکلات ناشی از کمبود آب و خرده‌مالکی، سال به سال در حال کمتر شدن است. در این شرایط راهکاری برای افزایش تولید وجود ندارد، اما می‌توانیم میزان پسته و باغ فعلی را حفظ کنیم و به دنبال بهره‌وری بیشتر، به ویژه در حوزه آب باشیم./تجارت نیوز

سرویس خبری: صنعت غذا

تورم باعث شده نرخ بازده حاصل از نگهداری دارایی‌ها بیش از بازده حاصل از ایجاد ارزش‌افزوده باشد. در چنین اقتصادی، انگیزه برای سرمایه‌گذاری در مسکن و مستغلات منطقی‌تر از تولید و کارآفرینی با همه گرفتاری‌هایش است.

صنعتگر
دلسوز و بزرگواری را می‌شناسم که از اواخر دهه ۴۰ تا امروز در کار تولید
بوده و سال‌های طولانی است که در این راه کمر خم کرده و فرد موفقی محسوب
می‌شود. گاهی حال و احوالی از هم می‌پرسیم و از زمانی که می‌شناسمش همواره
او را فردی ملی‌گرا و مؤمن و معتقد می‌دانم.

 اخیراً شنیدم قصد دارد خط تولیدش را متوقف و زمین کارخانه‌اش را واگذار
کند. پرس‌وجو کردم؛ بازنشستگی بهانه بود. گفته بود: «می‌خواهم خودم را
خلاص کنم.» گفته بود: «مدت‌هاست پول کارگران را از محل ساخت‌وساز و فروش
آپارتمان در تهران می‌پردازم و خیلی وقت است به این نتیجه رسیده‌ام که در
کشور ما، تولید خطاست.»
 دوستی که برایم خبر را آورد در وصفش گفت: ۵۰
سال عاشق کارش بوده و هر روز ساعت ۵ صبح از خانه بیرون می‌زده و ۱۰ شب به
خانه بر می‌گشته و غیر ممکن است بتواند از کارخانه‌اش دل بکند. خواستند من و
برخی دوستان پا در میانی کنیم که کارخانه را تعطیل نکند.
پرسیدم زمین
کارخانه‌اش کجاست؟ گفتند: فلان‌جاست که این روزها ارزش زیادی پیدا کرده.
یاد جمله آقای مهدی آگاه افتادم که گفته بود: «عمده شرکت‌های ما ورشکسته
هستند فقط زمینی که در آن واقع شده‌اند قیمت زیادی پیدا کرده است.»

 گفتم: دنبال دلیل نگردید؛ «زمان» و «زمین» بهترین انگیزه برای تعطیل کردن خط تولید آن کارخانه ایجاد کرده‌اند.
گفتند چطور؟
گفتم: متأسفانه در کشور ما عوامل و دلایل زیادی وجود دارد که انگیزه تولید
و سرمایه‌گذاری را از بین می‌برد و در مقابل انگیزه برای خرید و فروش و
نگهداری دارایی‌ها مثل املاک و مستغلات و ارز و طلا را افزایش می‌دهد.
زمانی که پیرمرد تصمیم گرفت کارخانه‌اش را احداث کند، سود و انگیزه تولید
در اقتصاد ایران بیشتر از خرید و فروش زمین و املاک بود، اما امروز انگیزه و
منفعت تعطیل کردن کارخانه و فروش زمین آن قوی‌تر است.

واضح است که گذر زمان باعث شده نظام فکری پیرمرد کارآفرین تغییر اساسی
کند. ارزش‌های ذهنی همه ما در طول زمان ثابت نمی‌ماند و انتخاب‌ها و
تصمیم‌های اقتصادی ما از دوره‌ای به دوره دیگر تغییر می‌کند. تصمیمی که در
یک دوره زمانی به عنوان بهترین انتخاب مطرح است؛ الزاماً در دوره‌های بعدی
بهترین نیست.

به همین دلیل است که اقتصاددانان نقش سیاستگذاری را در ایجاد انگیزه
برای فعالیت اقتصادی سالم بسیار مهم و اساسی می‌دانند. ساختار سیاسی خوب
ساختاری است که توان تنظیم و تدوین سازوکارهای مناسب برای فعالیت سالم
کارآفرینان را فراهم کند. درجه خوب بودن حکمرانی در کشورها در قانونگذاری
صحیح و سالم‌سازی فضای کسب‌وکار است و کشوری را می‌توان موفق دانست که
بتواند انگیزه‌های تولید را بالا ببرد.

به قول میلتون فریدمن «هنر سیاستگذار ایجاد فضایی است که در آن منفعت
ِافراد نادرست در انجام کار درست باشد. در غیر این صورت حتی افراد درست هم
کار خوب را انجام نخواهند داد.»

دهه چهل را دهه طلایی اقتصاد ایران می‌دانند و در تاریخ معاصر ایران
کمتر دوره‌ای شبیه این دوره می‌شناسیم. در فاصله سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۵۲
میانگین نرخ رشد اقتصادی ۱۱، ۲ درصد و میانگین سالانه نرخ تورم ۲، ۶ درصد
بوده است. علاوه بر آن، مهم‌ترین صنایع ایران در همین دوره پایه‌گذاری
شدند. دلیل موفقیت سیاستگذار این بود که با سیاستگذاری صحیح، ذی‌نفعان
واردات را به ذی‌نفعان تولید تبدیل کرد. برخلاف دوره حاضر که دولت‌های ما
ذی‌نفعان تولید را با سیاست‌های نادرست اقتصادی به ذی‌نفعان سفته بازی و
قماربازی تبدیل کرده‌اند.

 سیاستگذار را باید متوجه کرد به میزانی که اقتصاد به ثبات و پایداری نزدیک شود و محیط کسب و کار مساعد باشد، انگیزه برای سرمایه‌گذاری بلندمدت و تولید و ایجاد ارزش افزوده افزایش می‌یابد و به میزانی که اقتصاد در ورطه بی‌ثباتی و تله تورم مزمن گرفتار شود، انگیزه سرمایه‌گذاری و کارآفرینی از بین می‌رود. در حال حاضر تورم باعث شده نرخ بازده حاصل از نگهداری دارایی‌ها بیش از بازده حاصل از ایجاد ارزش افزوده باشد. در چنین اقتصادی، انگیزه برای سرمایه‌گذاری در مستغلات و خرید و فروش ملک و مسکن منطقی‌تر از تولید و کارآفرینی با همه گرفتاری‌هایش است.

رئیس انجمن پسته ایران یکی از مشکلات صادرات پسته را خرده فروشی آن دانست و گفت: برای رفع این مشکل صادرکنندگان می توانند مجموع پسته مورد نیاز خود را یکجا از بورس کالا خریداری و تامین کنند.

«محسن جلال پور»  در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا افزود: تلاش داریم پسته در بورس کالای ایران به شکل گسترده عرضه شود زیرا با این اقدام به طور حتم مشکل نقدینگی این صنعت نیز برطرف می شود.
وی اظهار داشت: به طور حتم عرضه پسته در بورس کالا به دلیل وجود نظارت ها از کیفیت بالاتری برخوردار است.
جلال پور یکی از مشکلات عرضه پسته در بورس کالا را به دلیل نوع محصول و آزمایش های سختگیرانه برشمرد و گفت: پسته برای ورود به بورس کالا مورد پنج نوع آزمایش مختلف فیزیکی (اونس و عیار)، شیمیایی (میزان آفلاتوکسنین)، میکروبی و باقیمانده سموم و کیفیت قرار می گیرد.
وی با بیان اینکه اکنون آفلاتوکسنین در پسته کاهش یافته است، گفت: پسته محصولی حساس و هزینه بر بوده و ممکن است آزمایشات نشان بدهد که این محصول آفلاتوکسین ندارد اما در یک نمونه گیری خود را نشان بدهد که همین امر مشکلاتی را در صادرات ایجاد می کند.
آفلاتوکسین نوعی قارچ بیماری زا به شمار می رود که قبل از برداشت پسته و در باغ آنها را آلوده می کند و باعث فساد مغز آن می شود؛ این قارچ برای انسان نیز خطرناک است.

** آغاز فعالیت صندوق پسته توسط بانک کشاورزی
جلال پور با بیان اینکه بانک کشاورزی صندوق پسته راه اندازی کرده که با دیگر صندوق های کالایی بورس متفاوت است، تصریح کرد: با تشکیل هرچه سریعتر صندوق پسته در کرمان به ثبات بازار این محصول در طول سال کمک می شود و تاکنون نیز با برگزاری جلسات متعدد تلاش شده تا با مدیریت و ایجاد تمهیدات لازم و دریافت نقدینگی از بانک ها تا حدودی مشکل تولید کنندگان پسته برطرف شود.
به گفته وی، طبق فرایند صندوق پسته، آورده فعالان اقتصادی به هر میزان به همان میزان مشابه بانک سرمایه گذاری می کند و تسهیلات خوبی می دهد.
وی یکی دیگر از تفاوت های صندوق پسته بورس کالا را با صندوق پسته در نوع معامله دانست و افزود: به طوری که در بورس کالا پسته توسط گواهی سپرده کالایی و در صندوق پسته خود پسته معامله می شود.
رئیس انجمن پسته ایران عرضه و تقاضا، کشش بازار، میزان تولید و قیمت ارز را از عوامل تاثیرگذار بر نرخ پسته عنوان کرد و گفت: به نظر می رسد امسال میزان تولید پسته مناسب باشد و نگرانی برای تامین بازار داخلی و خارجی وجود ندارد اما در نهایت محصول پسته کالای صادراتی است که به قیمت ارز بستگی دارد.
به گزارش ایرنا، سال گذشته بیش از ۱۷۰ هزار تن پسته در ایران تولید شد که از این میزان ۱۳۵ هزار تن به ارزش ۱٫۲ میلیارد دلار به بازارهای جهانی صادر شده است.
پیش بینی می شود تولید پسته امسال حدود ۲۳۵ هزارتن باشد که بیش از ۱۵۰ هزارتن آن به ارزش ۱٫۵ میلیارد دلار صادر شود.
رئیس انجمن پسته ایران پیش از این به ایرنا گفته بود صادرات پسته کشور در نیمه دوم امسال رونق می گیرد. پیش بینی می شود ایران امسال با تولید حدود ۲۳۵ هزارتن پسته بتواند حجم صادرات خود را افزایش دهد و بدین ترتیب رکورد تولید پسته از سال ۱۳۹۰ زده خواهد شد.
انجمن پسته ایران در سال ۱۳۸۴ راه اندازی شده است.

رئیس انجمن پسته ایران بااعلام اینکه صادرات پسته کشور در نیمه دوم امسال رونق می گیرد، پیش بینی کرد امسال ۱۵۰ هزار تن پسته به ارزش یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار صادرشود.

‘محسن جلال پور’ در گفت و گو با خبرنگار اقتصادی ایرنا درباره وضعیت تولید و صادرات پسته کشور گفت: پیش بینی می شود ایران امسال با تولید حدود ۲۳۵ هزارتن پسته می تواند حجم صادرات را افزایش دهد و بدین ترتیب رکورد تولید پسته از سال ۱۳۹۰ زده خواهد شد.
وی گفت: سال گذشته بخش عمده پسته تولیدی ایران به بازارهای هدف صادر شد و نیمه اول امسال به دلیل نبود پسته اندکی حجم صادرات کاهش یافت که در نیمه دوم امسال رونق می یابد.
وی افزود: سال گذشته بیش از ۱۷۰ هزارتن پسته در کشور تولید شد که بخش عمده آن به دلیل عرضه نشدن پسته امریکا، به بازارهای جهانی صادر شد.
وی میزان صادرات پسته کشور در سال گذشته را ۱۳۵ هزارتن به ارزش یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار اعلام کرد.
رئیس انجمن پسته ایران افزود: سال گذشته امریکایی ها به دلیل داشتن حجم بالای تولید پسته به میزان ۴۳۰ هزارتن با
مشکل برداشت محصول و طولانی شدن زمان برداشت مواجه شدند که همین امر باعث شد نتوانند این محصول را به موقع به بازار عرضه کنند.
جلال پور گفت: بنابراین با وجود کمبود تولید پسته در کشور، ایران اقدام به صادرات گسترده پسته در سال گذشته کرد و در ماه های مهر، آبان و آذرماه رکورد صادرات پسته ایران نسبت به سال های گذشته شکسته شد.
رئیس انجمن پسته ایران با اشاره به کاهش تولید پسته کشور در شش ماه نخست امسال افزود: در نیمه اول امسال ایران با پنج هزار تن پسته به طور عملی پسته ای برای صادرات نداشت.
این فعال بخش خصوصی با بیان اینکه پسته جدید امسال از ۲۰ روز تا یک ماه آینده به بازار جهانی عرضه می شود، افزود: پسته یک محصول کشاورزی دارای سال آور (تولید بیشتر) و سال ناآور (تولید کم) است که به نظر می رسد امسال محصول ما در سال آور قرار داشته باشد.
جلال پور گفت: برآوردها نیز نشان می دهد امسال امریکا در سال ناآور پسته قرار دارد بنابراین حجم تولید به میزان ۲۷۰ هزارتن می رسد که شاهد کاهش صادرات محصول آمریکا خواهیم بود.
جلال پور افزود: از سال ۲۰۱۲ تاکنون امریکا با بیشترین حجم تولید رتبه اول و ایران رتبه دوم تولید پسته جهان را به خود اختصاص داده ، این درحالیست که ایران با صادرات بخش عمده محصولات خود رتبه اول صادرات پسته را در جهان دارد.
به گفته وی، ایران سالانه ۸۵ درصد پسته تولیدی و امریکا نزدیک ۵۰ درصد پسته تولیدی خود را به بازارهای جهانی عرضه می کنند.
به گزارش ایرنا، پسته ایران اکنون در بیش از ۱۹ استان کشور تولید می شود که استان کرمان بیشترین قدمت را در تولید این محصول دارد.
انجمن پسته ایران در سال ۱۳۸۴ راه اندازی شد.

غلامحسین شافعی در رقابتی نزدیک  با مسعود خوانساری با چهار رای بیشتر به عنوان رییس جدید اتاق بازرگانی ایران انتخاب شد.

در جریان انتخابات رییس جدید اتاق بازرگانی ایران از مجموع ۳۹۷ رای اخذ شده غلامحسین شافعی ۱۹۸ رای و مسعود خوانساری ۱۹۴ رای کسب کردند. به این ترتیب غلامحسین شافعی با چهار رای بیشتر به عنوان رییس اتاق بازرگانی ایران انتخاب شد.

همچنین از مجموع آراء چهار نفر از اعضای هیات نمایندگان رای ندادند و پنج رای هم به عنوان رای مخدوش از سوی برگزارکنندگان تشخیص داده شد.

شافعی پیش از محسن جلال‌پور، رییس اتاق بازرگانی ایران بود و اکنون به عنوان دومین بار به عنوان رییس اتاق انتخاب شده است.

گفتنی است محسن جلال‌پور پس از ۱۴ ماه ریاست در اتاق بازرگانی ایران، به دلیل بیماری از ادامه ریاست استعفا داد و  مراسم انتخاب رییس جدید اتاق بازرگانی ایران با دو کاندیدا  (مسعود خوانساری و غلامحسین شافعی) برگزار شد.

هیات رئیسه اتاق بازرگانی ایران به دنبال استعفای محسن جلال پور از ریاست اتاق ایران با انتشار اطلاعیه اعلام کرده است که استعفای وی را به رسم امانت تا بهبودی و سلامت کامل محفوظ نگه خواهد داشت و در این مدت عهده دار وظایف اتاق بازرگانی خواهند بود.

کاش گروه های سیاسی در این شرایط حساس درک می کردند برجام برای رونق بخشی اقتصاد ایران یک فرصت است و باید غنیمت شمردش!

برجام هم یک ساله شد. فصل دیگری از داستان پرماجرای ما با غرب ورق خورد و اکنون زمان آن رسیده است که ببینیم عایدی ما از این فصل چه بوده است.
زمان زود می گذرد. از روزی که مشعوف توافق شدیم تا امروز بارها به این فکر کرده ام که چرا وقت ما صرف دعوای خوبی و بدی برجام شد؛ به جای اینکه تلاش کنیم عایدی بیشتری از باز شدن فضا داشته باشیم.
اینجا و آنجا گفته ام که ‘امتیاز ۵ یا ۹۵ برجام مهم نیست. مهم، فرصت طلبی و سهم خواهی ما از هر امکان ایجاد شده پس از برجام است’.
امروز اما وقتی به یکسال گذشته نگاه می کنم می بینم جدا از امتیاز برجام، در بخش اقتصاد حتی از ۵ امتیاز فضای پسابرجام نیز بهره برداری نکرده ایم.
اگر باور داشته باشیم امروز مشکل اصلی کشور، مساله اقتصاد است و اگر بپذیریم خروج از رکود و رونق تولید و ایجاد اشتغال، هدف اصلی سیاستگذار است، آنگاه مفهوم زمان برای ما اهمیت بیشتری پیدا می کند.
برای اشتغال به رونق نیاز داریم و برای رونق به امید و انگیزه. برجام می توانست موتور محرک انتظارات باشد و بذر امید و انگیزه در جامعه بکارد که کاشت؛ اما تاکنون چه کرده ایم؟
اتاق ها در ایران و تشکل های بخش خصوصی با درک این واقعیت، از همان روزهای آغازین امضای برجام، احساس کردند وظیفه اصلی شان استفاده حداکثری از این فضا برای حل معضلات موجود و رونق بخشی به اقتصاد و حرکت به سوی افزایش اشتغال است و به همین جهت بدون نگاه به دیگر جوانب برجام، تلاش کردند در جامعه امید و انگیزه بیافرینند. در نشست ها و دیدارهای داخلی و خارجی سعی کردیم انتظارها را تعدیل کنیم و با تکیه بر ظرفیت های واقعی برجام، امید و انگیزه بیافرینیم.
نگاه ما این بود که برجام می تواند موتور محرک انگیزه آفرینی در دو سوی عرضه و تقاضا باشد و در سایه امنیت و آرامش برجام می شود سرمایه گذاری را تقویت کرد و تولید و بازار گشایی را هدف گرفت. تکاپوی ما همین بود و بس.
اکنون روی سخنم با مخالفان برجام است؛ همان ها که در یک سال گذشته تا توانستند بذر ناامیدی در جامعه پراکندند.
کاش می دانستند نقش آنها در مخالفت با برجام چه صدمه ای به امید در فضای کسب و کار زد! کاش گروه های سیاسی در این شرایط حساس درک می کردند برجام برای رونق بخشی اقتصاد ایران یک فرصت است و باید غنیمت شمردش! کاش یک سال، اختلاف های سیاسی کنار گذاشته می شد و همه حواس ها به سوی منافع ملی می رفت.
………………………………………………………………….
* رییس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران