در نشست رئیس اتاق ایران با هیات رئیسه کمیسیون صنایع غذایی مطرح شد؛ سیاست‌گذاری صنعت غذا با تکیه‌بر ظرفیت فعالان حوزه انجام شود
|
در نشست هیات رئیسه کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران با رئیس اتاق ایران، بی‌توجهی تصمیم‌گیران کشور به نظرات تخصصی فعالان اقتصادی در حوزه غذا و صنایع تبدیلی مورد انتقاد قرار گرفت.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، بی‌توجهی به نظرات کارشناسی تولیدکنندگان غذای کشور پیش از سیاست‌گذاری، مهم‌ترین موضوعی بود که در نشست رئیس اتاق ایران با هیات رئیسه کمیسیون صنایع غذایی مورد توجه قرار گرفت. به باور فعالان صنعت غذا، تصمیم‌گیران کشور باید طبق قانون بهبود مسترم محیط کسب‌وکار پیش از اینکه برای یک موضوع تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری کنند باید دیدگاه‌ها و دغدغه‌های بخش خصوصی را بشنوند و مورد توجه قرار دهند.
به گفته آنها اجرای این قانون و رعایت آن در بخش تأمین کالاهای اساسی، اهمیت دوچندان دارد و برای همین اتاق ایران باید با رایزنی‌های خود، دستگاه‌های مختلف را به کسب نظرات بخش خصوصی ترغیب کند.
در این جلسه ابوالحسن خلیلی، رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران تصریح کرد: توسعه و رشد صنعت غذا قبل از اینکه در چارچوب یک صنعت دیده شود، به دلیل ارتباط مستقیم با معیشت مردم به عنوان یک تکلیف برای دولت، مطرح است برای همین نباید در روند سیاست‌گذاری در این حوزه، کم‌کاری اتفاق افتد. در این بین بهره‌گرفتن از دیدگاه‌های مشورتی بخش خصوصی که در میدان عمل قرار دارد و از نزدیک چالش‌ها و فرصت‌ها را شناسایی می‌کند، بسیار مؤثر است.
این فعال اقتصادی ادامه داد: جایگاه بخش خصوصی در تنظیم بازار را نمی‌توان نادیده گرفت، برای همین باید تلاش کنیم تا نمایندگان بخش خصوصی در روند تصمیم‌گیری نقش‌آفرین باشند.
او خاطرنشان کرد: اتاق ایران درباره حذف ارز ترجیحی و پایان دادن به رانت ناشی از آن، باید با توان بیشتر و صدای بلندتر اقدام کند.
محسن امینی، نایب‌رئیس کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران نیز بر ارتقای جایگاه بخش خصوصی و حضور پررنگ‌تر نمایندگان اتاق در جلسات مجلس و دولت، تأکید کرد.
او همچنین از افزایش نرخ بهره تسهیلات بانکی برای تولیدکنندگان انتقاد و با توجه به وضعیت رکودی حاکم بر بازار از یک طرف و مشکل نقدینگی که صنایع با آن مواجه هستند، بازپرداخت تسهیلات را با این نرخ، غیرممکن ارزیابی کرد.
در ادامه محمدرضا مرتضوی، عضو کمیسیون صنایع غذایی و رئیس کانون انجمن‌های صنایع غذایی ایران تأکید کرد: کمیسیون صنایع غذایی اتاق ایران که اعضای آن فعالان صنعت غذای کشور هستند، اتاق فکری است که باید مورد توجه دولت و نهادهای تصمیم‌ساز باشد. چنین ظرفیتی نباید نادیده گرفته شود.
به اعتقاد این فعال اقتصادی نمایندگان دولت به هنگام صحبت، از بخش خصوصی حمایت و از او به عنوان یک ظرفیت بی‌بدیل یاد می‌کنند؛ اما متأسفانه وقتی به مرحله عمل می‌رسیم، بخش خصوصی را فراموش می‌کنند؛ این رویکرد باید تغییر کند و به همت اتاق ایران نیاز دارد.
در این بین، صمد حسن‌زاده، رئیس اتاق ایران با نگاهی به وضعیت صنعت غذای ایران و حضور برندهای بزرگ در این حوزه گفت: خوشبختانه صنایع غذایی ایران در طول سالهای اخیر بسیار رشد کرده و ایجاد واحدهای بزرگ صنعتی با برندهای شناخته شده، موجب شده تا واحدهای کوچک نیز خود را با شرایط تطبیق دهند و رشد کنند.
به باور رئیس اتاق ایران اگر امنیت در کنار اقتصاد قرار بگیرد، کسب‌وکارها بزرگ می‌شوند، بنابراین دولت باید در کنار توجه و حمایت از فعالان بخش خصوصی، امنیت لازم را برای آنها مهیا کند. اتاق ایران با همین رویکرد، دوره دهم را آغاز کرده و رسیدن به این اهداف را در برنامه کاری خود قرار داده است./اتاق بازرگانی ایران
سود ۱۰ تریلیون دلاری سالانه با حرکت به سمت سیستم‌های غذایی پایدار
|
بر اساس جامع‌ترین تحقیق اقتصادی، تغییر به سمت سیستم غذایی جهانی پایدارتر می‌تواند تا ۱۰ تریلیون دلار (۷.۹ تریلیون پوند) در سال سود ایجاد کند، سلامت انسان را بهبود بخشد و بحران اقلیمی را کاهش دهد.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از ایسنا؛ محققان دریافتند که سیستم‌های غذایی موجود به‌دلیل هزینه‌های پنهان زیست‌محیطی و پزشکی، ارزش بیشتری از آنچه را ایجاد می‌کنند از بین می‌برند، در واقع، وام گرفتن از آینده برای کسب سود امروز است.
سیستم‌های غذایی یک سوم از انتشار گازهای گلخانه‌ای جهانی را ایجاد می‌کنند و جهان را در مسیر گرمایش ۲.۷ درجه سانتی‌گراد تا پایان قرن قرار می‌دهند که چرخه معیوب ایجاد می‌کند، زیرا دمای بالاتر، آب‌وهوای شدیدتر و آسیب بیشتری به برداشت محصول می‌آورد.
ناامنی غذایی نیز باری را بر دوش سیستم‌های پزشکی وارد می‌کند. این تحقیق پیش‌بینی کرد که یک رویکرد تجاری به شیوه معمول تا سال ۲۰۵۰ باعث کاهش وزن ۶۴۰ میلیون نفر می‌شود، در حالی که چاقی ۷۰ درصد افزایش می‌یابد.
گروه بین‌المللی محققان اظهار کردند تغییر مسیر سیستم غذایی از نظر سیاسی چالش برانگیز خواهد بود اما مزایای اقتصادی و رفاهی عظیمی را به همراه خواهد داشت.
یوهان راکستروم، از مؤسسه تحقیقات تأثیرات اقلیمی پوتسدام و یکی از محققان این تحقیق، گفت: سیستم جهانی غذا، آینده بشریت روی زمین را در دست دارد.
این تحقیق تغییر یارانه‌ها و مشوق‌های مالیاتی را از کشت‌های تک محصولی مخرب که به کودها، آفت‌کش‌ها و پاکسازی جنگل‌ها متکی است، پیشنهاد می‌کند. در عوض، مشوق‌های مالی باید به سمت مالکان خرد باشد که می‌توانند مزارع را به مخزن کربن با فضای بیشتری برای حیات وحش تبدیل کنند.
تغییر رژیم غذایی همراه با سرمایه‌گذاری در فناوری برای افزایش کارایی و کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای یکی دیگر از عناصر کلیدی است.
این گزارش می‌گوید با ناامنی غذایی کمتر، سوءتغذیه تا سال ۲۰۵۰ ریشه‌کن می‌شود، با ۱۷۴ میلیون مرگ زودرس کمتر و ۴۰۰ میلیون کارگر مزرعه می‌توانند درآمد کافی کسب کنند. تغییر پیشنهادی به محدود کردن گرمایش جهانی به ۱.۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح پیش از صنعتی شدن و نصف کردن جریان نیتروژن از کشاورزی کمک می‌کند.
به‌طور کلی، محققان هزینه‌های این تحول را بین ۰.۲ و ۰.۴ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی در سال برآورد می‌کنند.
در تحقیقات اولیه، راکستروم و همکارانش دریافتند که غذا بزرگترین بخش اقتصاد است که مرزهای سیاره‌ای را زیر پا می‌گذارد. همچنین از نظر تأثیراقلیمی، محرک اصلی تغییر کاربری زمین و کاهش تنوع زیستی است و مسئول کاهش ۷۰ درصدی آب شیرین است.
این تحقیق هزینه‌های پنهان غذا، ازجمله تغییرات اقلیمی، سلامت انسان، تغذیه و منابع طبیعی را ۱۵ تریلیون دلار تخمین زد و مدل جدیدی را برای پیش‌بینی چگونگی توسعه این هزینه‌های پنهان در طول زمان، با توجه به توانایی بشر برای تغییر ایجاد کرد. محاسبات آنان با گزارش سال گذشته سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد مطابقت داشت که هزینه‌های محصولات کشاورزی ثبت نشده را بیش از ۱۰ تریلیون دلار در جهان در سال ۲۰۲۰ برآورد کرد.
دکتر استیون لرد از مؤسسه تغییرات محیطی دانشگاه آکسفورد بیان کرد این تحلیل اولین محاسبه را در مورد فرصت‌های اقتصادی منطقه‌ای و جهانی در تغییر سیستم‌های غذایی نشان می‌دهد. اگرچه آسان نیست اما این تحول در مقیاس جهانی مقرون به صرفه است و انباشته شدن هزینه‌ها برای انجام هیچ کاری در آینده، خطر اقتصادی قابل توجهی را به همراه دارد.
مطالعات متعدد دیگری فواید سلامت و آب‌وهوایی تغییر به سمت رژیم غذایی گیاهی را نشان داده‌اند. گزارشی که سال گذشته توسط رصدخانه آب‌وهوا منتشر شد، اشاره می‌کند که صنعت گوشت گاو برزیل و جنگل‌زدایی مرتبط با آن، اکنون ردپای کربن بیشتری نسبت به تمام خودروها، کارخانه‌ها، دستگاه‌های تهویه مطبوع، وسایل برقی و سایر منابع انتشار گازهای گلخانه‌ای در ژاپن دارد.
تحقیق جدید در مورد گیاهخواری دستوری نیست اما راکستروم ابراز کرد اگر هزینه‌های پنهان بهداشتی و زیست محیطی لحاظ شود، تقاضا برای گوشت گاو و بیشتر گوشت‌های دیگر کاهش می‌یابد.
نیکلاس استرن، رئیس موسسه تحقیقاتی گرانتام در زمینه تغییرات آب‌وهوایی و محیط زیست در دانشکده اقتصاد لندن، از این تحقیق استقبال و اظهار کرد: متاسفانه اقتصاد سیستم غذایی امروزی غیرقابل اصلاح است. به اصطلاح هزینه‌های پنهان آن به سلامت ما آسیب می‌رساند و سیاره ما را تخریب و نابرابری‌های جهانی را بدتر می‌کند. تغییر روش‌های تولید و مصرف مواد غذایی برای مقابله با تغییرات اقلیم، حفاظت از تنوع زیستی و ساختن آینده‌ای بهتر حیاتی خواهد بود. زمان تغییرات اساسی فرا رسیده است.
کریستیانا فیگورس، دبیر اجرایی سابق کنوانسیون چارچوب سازمان ملل در مورد تغییرات آب‌وهوایی، بر ماهیت آینده نگر این گزارش تاکید کرد و نتایج این تحقیق ثابت می‌کند که واقعیتی متفاوت ممکن است و به ما نشان می‌دهد که برای تغییر سیستم غذایی چه چیزی لازم است. این فرصت باید توجه هر سیاستگذار را که می‌خواهد آینده سالم‌تری برای سیاره زمین و مردم تضمین کند، جلب کند.
۸ اختراع کشاورزی که جهان را به طور اساسی تغییر داد
|
نوآوری‌های کشاورزی از گاوآهن گرفته تا تراکتورها و ارگانیسم‌های اصلاح شده ژنتیکی، هزاران سال است که زندگی ما را تغییر و شکل داده‌اند. در این گزارش به هشت نوآوری در کشاورزی که جهان را متحول کردند می‌پردازیم.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از ایسنا، از آنجا که جمعیت جهان در حال عبور کردن از مرز هشت میلیارد نفر است، اطمینان از اینکه همه به اندازه کافی غذا بخورند، حیاتی است. برای این منظور، پیشرفت در کشاورزی یکی از کلیدهای بقای مستمر ما به عنوان یک گونه است، همانطور که برای هزاران سال اینطور بوده است. نوآوری‌ها در کشاورزی به مردم این امکان را داده که در سراسر جهان با کارایی و حجم بیشتری به غذا دسترسی داشته باشند.
به نقل از آی‌ای، طبق گزارش آژانس خدمات کشاورزی وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا USDA، یک کشاورز در دهه ۱۹۶۰ به طور متوسط برای ۲۵ نفر غذا تهیه می‌کرد، در حالی که یک کشاورز آمریکایی امروزی به بیش از ۱۵۵ نفر در سراسر جهان غذا می‌رساند. این افزایش تا حد زیادی به دلیل تحقیقات و فناوری‌های جدیدی است که توانسته‌اند تولید را تقویت کنند.
اکنون نگاهی به اختراعات کشاورزی با بیشترین تاثیر می‌اندازیم.
۱. گاوآهن
یکی از تاثیرگذارترین اختراعات تاریخ کشاورزی، گاوآهن است که برای شخم زدن خاک قبل از کاشت گیاه یا بذر استفاده می‌شود. پیش از موتورهای احتراقی، گاوآهن‌ها را حیواناتی مثل گاو یا اسب می‌کشیدند، اما امروزه تراکتورها این کار را انجام می‌دهند.
شخم زدن خاک را برگردانده و آن را نرم می‌کند تا کاشت سریعتر انجام شود. همچنین مواد مغذی را در خاک توزیع می‌کند.
از نظر تاریخی، گاوآهن به هزاران سال پیش برمی‌گردد. پیش از گاوآهن، خاک را با چوب‌های حفاری دستی شخم می‌زدند. اولین شواهد مربوط به شخم زدن در مکانی در جمهوری چک یافت شد که قدمت آن به سده ۳۵ تا ۳۸ پیش از میلاد باز می‌گردد.
مصریان باستان نمونه اولیه گاوآهن بزرگی را که توسط حیوانات کشیده می‌شد ساختند.
۲. کود
کود ماده‌ای است که برای تامین مواد مغذی به خاک اضافه می‌شود یا مستقیما به گیاهان اعمال می‌شود. تاریخچه کود به احتمال زیاد به زمانی دورتر از گاوآهن‌ها باز می‌گردد. کشاورزان حدود ۸۰۰۰ سال پیش محصولات خود را با کود بارور می‌کردند. خاکستر چوب از نظر تاریخی یک کود محبوب بود، در حالی که در رشته کوه‌های آند از فضولات پرندگان دریایی یا خفاش استفاده می‌شد.
کود تجاری، ترکیبی از نیتروژن، فسفات و پتاس است که در اواخر دهه ۱۸۸۰ به وجود آمد و امروزه تقریبا به طور جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یک دستاورد کلیدی در توسعه کود نیتروژن مصنوعی، فرآیند هابر-بوش(Haber-Bosch ) بود.
این فرآیند توسط شیمیدانان آلمانی فریتز هابر و کارل بوش که هر دو برای کار خود برنده جایزه نوبل شدند، ایجاد شد. در این فرآیند از ترکیب نیتروژن و هیدروژن برای تولید آمونیاک که عنصر اصلی کودهای مبتنی بر نیتروژن است، استفاده می‌شود.
میزان رکوردشکنانه ۲۰۰ میلیون تن کود در سراسر جهان در سال ۲۰۲۰ استفاده شد. چرا کود تا این اندازه محبوب است؟ زیرا به کشاورزان کمک می‌کند تا بازده محصول بالایی داشته باشند و به آنها اجازه می‌دهد هر سال از زمینی یکسان برای کشت محصولات بیشتر استفاده کنند.
چنین استفاده گسترده‌ای از مواد شیمیایی نگرانی‌های جدی زیست محیطی را نیز برانگیخته است. نیترات‌ها اغلب آب‌های زیرزمینی را آلوده می‌کنند، به محیط زیست آسیب می‌رسانند و خطراتی برای سلامتی ایجاد می‌کنند. با کشاورزی فشرده، مواد مغذی زمین را نیز از بین می‌برند و آن را بدون کودهای شیمیایی غیرقابل استفاده می‌کند.
۳. خرمن کوب
خرمن کوب یک دستگاه مکانیکی است که جداسازی دانه‌ها از کاه را بسیار آسان‌تر و سریعتر می‌کند. اولین خرمنکوب در حدود سال ۱۷۷۸ توسط مهندس مکانیک اندرو میکل از اسکاتلند اختراع شد. خرمن کوب در طول زمان شاهد پیشرفتهای متعددی بوده است.
برادران آمریکایی هیرام و جان پیتس در سال ۱۸۳۰ یک جداکننده خرمنکوبی ساختند که در نهایت اسب‌ها به آن نیرو می‌دادند. همانطور که خرمن کوب‌ها در قرن نوزدهم گسترده شدند، تولید غلات به دلیل کاهش نیروی کار مورد نیاز، به شدت افزایش یافت.
۴. پنبه پاک‌کن
انقلاب صنعتی رونق عمده‌ای به کشاورزی داد. پنبه پاکن که بین سالهای ۱۷۹۳ و ۱۷۹۴ توسط الی ویتنی آمریکایی اختراع شد، انقلابی در صنعت پنبه بود.
این دستگاه به طور چشمگیری سرعت جداسازی دانه‌های پنبه از الیاف را افزایش داد. پنبه پاکن با استفاده از یک ردیف چرخ با دندانه‌های اره مانند، می‌توانست ۱۰۰۰ پوند (۴۵۳ کیلوگرم) پنبه را تمیز کند، در مدت زمان مشابه یک فرد این زمان را صرف تمیز کردن پنج پوند(دو کیلوگرم) پنبه با دست می‌کرد.
این امر منجر به کاهش قابل توجه قیمت پارچه‌های پنبه‌ای شد و رشد پنبه را بسیار سودآور کرد و در نتیجه تقاضای بیشتری برای نیروی کار در جنوب آمریکا ایجاد شد.
پنبه پاکن مانند یک غربال یا صافی عمل می‌کند و از یک طبل چوبی با مجموعه‌ای قلاب تشکیل شده که الیاف پنبه را به دام انداخته و آنها را از داخل یک توری ریز عبور می‌دهند. این فرآیند دانه‌ها را نگه می‌دارد. برخی از پنبه پاک‌کن‌ها با میل‌لنگ دستی کار می‌کردند، در حالی که اسب‌ها می‌توانستند برخی دیگر را راه بیاندازند و پس از آن این دستگاه‌ها توسط موتورهای بخار کار می‌کردند.
۵. دروگر
دستگاه دیگری که کارهایی را که قبلا با دست انجام می‌شد مکانیزه کرد دستگاه درو بود که هدف آن برداشت دانه‌های ریز بود. آنها ابتدا در حدود سال ۱۸۰۰ در بریتانیا ظاهر شدند اما ظهور موفقیت آمیزی نداشتند.
اولین نسخه محبوب آنها در سال ۱۸۳۱ در ایالات متحده توسط سایروس مک کورمیک ۲۲ ساله ایجاد شد. این باعث شد تا برداشت از مزارع بزرگ بسیار سریعتر شود.
۶. کمباین
کمباین، همانطور که از نامش پیداست، چهار عملیات برداشت را به طور همزمان ترکیب می‌کند: درو، خرمن کوبی، کاشت، و بوجاری که عمل دمیدن هوا در دانه‌ها برای خلاص شدن از شر اضافات است.
اولین کمباین در سال ۱۸۳۵ ساخته شد و مخترع آمریکایی هیرام مور به عنوان دارنده حق امتیاز اولین کمباین موفق شناخته می‌شود.
اولین کمباین جهان مانند کمباین‌های بزرگ امروزی، سر پهنی با تیغه‌هایی داشت که می‌توانست ساقه‌های گیاه را برش دهد. ساقه‌ها به دستگاه خرمنکوبی وارد می‌شدند که دانه‌ها را از کاه و سایر مواد جدا می‌کرد.
در حالی که کمباین‌های اولیه توسط گروه‌هایی متشکل از ۲۰ اسب و کمتر کشیده می‌شدند، در سال ۱۸۸۶، این ماشین‌ها خودکار شدند. مدل‌های جدید می‌توانند ۱۰۰ هکتار در روز برداشت کنند، فرآیندی که پیش از این چندین روز زمان می‌برد.
۷. تراکتور
اختراع تراکتور در کارآمدتر کردن کشاورزی بسیار مهم بود. قبل از تراکتورسازی، کشاورزان مجبور بودند برای کار در مزارع به نیروی خود یا حیواناتی مانند گاو، قاطر و اسب تکیه کنند.
مخترع بریتانیایی ریچارد ترویتیک در اوایل سال ۱۸۱۲ تراکتورهایی با پیشرانه بخار را اختراع کرد. تراکتورهای بنزینی در اواسط تا اواخر دهه ۱۸۹۰ توسعه یافتند و تراکتور جان فرولیچ (John Froehlich) در سال ۱۸۹۲ به عنوان اولین تراکتور قابل کار با موتور احتراق داخلی مورد استقبال قرار گرفت.
تراکتور همه منظوره فارمال در سال ۱۹۲۴، اولین تراکتوری بود که می‌توانست دروگرها و سایر تجهیزات را برای کاشت و کشت محصولات به همراه خود بکشد. این ماشین بسیار محبوب بود و با تقاضای فوق‌العاده بالا باعث هیاهویی در صنعت تراکتورسازی شد.
۸. ارگانیسم‌های اصلاح شده ژنتیکی (GMOs)
در حالی که اکثر اختراعات موجود در این لیست یا مربوط به دوران باستان هستند یا انقلاب صنعتی، یکی از مهم‌ترین و بحث برانگیزترین شیوه‌های کشاورزی که اکنون به آن می‌پردازیم نسبتا جدید است و آن ارگانیسم‌های اصلاح شده ژنتیکی (GMOs) هستند.
توسعه ارگانیسم‌های اصلاح شده ژنتیکی را می‌توان به شیوه‌های باستانی مانند اصلاح نژاد انتخابی و اصلاح نژادهای متقابل برای ایجاد صفات مطلوب در گیاهان و حیوانات دنبال کرد. با این حال، این نوع رویکرد عموما زمان زیادی می‌برد و محدودیتی برای آنچه می‌تواند به دست آورد وجود دارد.
اولین گیاه اصلاح شده ژنتیکی(GMP) یک سویه توتون مقاوم به آنتی بیوتیک بود که در سال ۱۹۸۳ توسعه یافت. در سال ۱۹۹۴، یک گوجه فرنگی با تاخیر در رسیدن اولین محصول تغییر یافته ژنتیکی بود که به صورت تجاری عرضه شد.
پس از آن کدو، دانه‌های سویا، پنبه، ذرت، پاپایا، سیب زمینی و کانولا دستکاری شده ژنتیکی ایجاد شدند. با وجود نگرانی‌های قابل توجه در مورد فرار ژن‌ها از محصولات اصلاح شده ژنتیکی فهرست غذاهای اصلاح شده همچنان در حال رشد است.
در سال ۲۰۱۷، اولین ماهی قزل آلا ی اصلاح شده با رشدی سریع به صورت تجاری فروخته شد. اگرچه در ابتدا در سال ۱۹۸۹ ایجاد شده بود.
چرا اصلاح ژنتیکی انجام می‌دهیم؟ ارگانیسم‌ها را می‌توان برای رشد سریعتر تا رسیدن به بلوغ، تولید محصول بیشتر، تولید ضایعات کمتر، تهیه مواد مغذی خاص و مقاومت بهتر در برابر آفات و بیماری‌ها اصلاح کرد.
با این حال، از آنجایی که این ارگانیسم‌ها ثبت اختراع می‌شوند و اغلب به گونه‌ای ایجاد می‌شوند که در برابر آفت کش‌های خاصی که توسط شرکت‌های مشابه فروخته می‌شوند مقاوم باشند، اغلب کشاورزان را در دام سیستم نیاز به خرید بذر و آفت کش‌ها از شرکتی یکسان می‌اندازند.
این روش منتقدان زیادی نیز دارد. نگرانی‌هایی در مورد اثرات طولانی مدت این غذاها بر سلامتی وجود دارد، اما نگرانی‌های بیشتری در مورد تأثیر ژن‌های اصلاح شده بر جمعیت‌های وحشی ایجاد شده است زیرا گیاهان و حیوانات اطلاح شده ضعیف‌تر از نسخه‌های اصلی هستند.
همچنین نگرانی هایی در مورد محتوای غذایی این گیاهان اصلاح شده و تاثیر آنها بر مقاومت آنتی بیوتیکی و افزایش آلرژی وجود دارد.
یک مزرعه عمودی سرپوشیده با فناوری پیشرفته می‌تواند تولید غذا را متحول کند. پلنتی، یک شرکت مستقر در سانفرانسیسکو، سرپرستی یک مزرعه رباتیک با فناوری بالا را بر عهده دارد.
کشاورزی عمودی شامل کشت محصولات در برج‌های روی هم قرار گرفته در داخل خانه است در حالی که ربات‌های پیشرفته وظایف کاشت بذر تا برداشت محصول را انجام می‌دهند و انجام فرآیندهای خودکار و کارآمد را تضمین می‌کنند.
چه فناوری پیشرفتهای در مزرعه پلنتی وجود دارد؟
این مزرعه سرپوشیده از محیطی کاملا کنترل‌شده استفاده می‌کند، از جمله سیستم‌های روشنایی ال‌ای‌دی(LED) سفارشی که نور خورشید را شبیه‌سازی می‌کنند تا رشد، طعم و بافت گیاه را بهینه کنند و مصرف انرژی را به حداقل برسانند.
مدیریت آب در اینجا ضروری است زیرا استفاده از سیستم‌های آبیاری مخصوص گیاهان به طور قابل توجهی مصرف آب را در مقایسه با کشاورزی معمولی کاهش می‌دهد. این مزرعه شامل اقدامات کنترل کیفیت نیز می‌شود و ربات‌های مجهز به هوش مصنوعی بدون نیاز به شستشو یا آفت‌کش، محصولات برتر را بررسی می‌کنند.
هدف این نوآوری‌ها ایجاد انقلابی در تولید مواد غذایی از طریق افزایش بازده، حفظ منابع و ارائه محصولات تازه و با کیفیت بالا در تمام طول سال است. در این مزرعه سبزی‌های برگ‌دار پرورش می‌یابد.
هدف دستیابی به بازدهی بسیار بالاتر، مصرف حداقلی آب یعنی فقط ۱۰ درصد از آنچه یک مزرعه سنتی به آن نیاز دارد، عدم استفاده از آفت کش‌ها و پتانسیل تکثیر در مکان‌های مختلف است که انقلابی در تولید مواد غذایی ایجاد می‌کند.
این تاسیسات در روز ۱۸ مه سال ۲۰۲۳ افتتاح شدند. این ابتکار همچنین به چالش‌های پیش روی کشاورزی سنتی، مانند از دست دادن زیستگاه، کاهش زمین‌های قابل کشت و افزایش تقاضا برای غذا به دلیل رشد جمعیت می‌پردازد و به دنبال ارائه یک جایگزین پایدار و کارآمد برای روش‌های کشاورزی مرسوم، کاهش مصرف آب، حذف آفت‌کش‌ها و آزادسازی بالقوه زمین‌های کشاورزی برای احیای اکولوژیکی است.
این شرکت از فرآیندهای خودکار برای هر مرحله از تولید، از کاشت بذر تا حمل و نقل استفاده می‌کند.
این مزرعه رباتیک از محیط‌های کنترل شده، سیستم‌های روشنایی ال‌ای‌دی اختصاصی که نور خورشید را شبیه‌سازی می‌کند و شرایط بهینه برای رشد گیاهان استفاده می‌کند. با درک و دستکاری فیزیولوژی گیاهی بدون اصلاح ژنتیکی، پلنتی می‌تواند کیفیت‌هایی مانند طعم، بافت و محتوای مواد غذایی را در محصولات افزایش دهد.
بی‌بی‌سی عملکرد ربات را اینگونه توصیف می‌کند: یک دسته از بازوهای رباتیک سفید، که هر کدام یک ردیف انبر دارند، گیاهان و شاخه‌های آنها را از سینی‌هایشان بیرون می‌آورند. به طور هماهنگ، بازوها می‌چرخند و گیاهان را به حفره‌هایی با فاصله یکسان در امتداد یک بخش باریک ۱۰ متری(۳۲ فوت) منتقل می‌کنند.
رئیس سازمان شیلات مطرح کرد: مکران بهترین ظرفیت برای تولید شیلات
|
حسین حسینی حوزه سواحل مکران را درون‌زاترین و مردمی ترین ظرفیت در حوزه شیلات برشمرد و تصریح کرد: در این منطقه با استفاده از دریا، کرانه، پس کرانه و فراپس کرانه می‌توان به اهداف اقتصاد کلان توسعه دریامحور برای امنیت غذایی کشور دست یافت.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از ایسنا، سید حسین حسینی در هفتمین کنگره بین المللی «تحقیقات شیلات و آبزیان» که در مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) وزارت جهاد کشاورزی مستقر در استان البرز برگزار شد، با اشاره به اینکه شیلات یکی از پویاترین بخش‌های کشاورزی کشور طی چند دهه گذشته است، اظهار کرد: در سند ۱۰ ساله امنیت غذایی کشور بخش شیلات با تولید ۲.۶ میلیون تن انواع آبزیان نقش آفرینی خواهد کرد.
وی گفت: برای تحقق اهداف توسعه شیلات بهره گیری از دانش و فناوری روز ضروری است که اگر این صنعت را به صورت پازل‌های پیش تولید، تولید و پس از تولید نبینیم، قطعا با مشکل مواجه خواهیم شد.
حسینی با بیان اینکه مسئولیت تامین امنیت غذایی در اسناد بالادستی بر عهده وزارت جهاد کشاورزی است، افزود: در تحقق این سند بعضی از ماموریت‌ها برای این وزارتخانه دیده شده ولی ماموریت ما در شیلات دو چندان است.
معاون وزیر جهاد کشاورزی حوزه سواحل مکران را درون زاترین و مردمی ترین ظرفیت در حوزه شیلات برشمرد و تصریح کرد: در این منطقه با استفاده از دریا، کرانه، پس کرانه و فراپس کرانه می‌توان به اهداف اقتصاد کلان توسعه دریامحور برای امنیت غذایی کشور دست یافت.
وی گفت: شیلات در ایجاد تمدن، جمعیت و تولید غذا در این منطقه بسیار حائز اهمیت بوده و نقش آفرینی موثر داشته و نقش اول این مجموعه را بازی می‌کند.
وی با بیان اینکه رسیدن به هدف سند امنیت غذایی الزاماتی دارد، افزود: در این مسیر نمی‌توانیم در هیچ تحول و رشدی اقدام کنیم مگر اینکه بر پایه دانش و دانش بنیان کردن شیلات یا شیلات دانش بنیان باشد که سرفصل تمام برنامه‌های ماست.
حسینی ادامه داد: اگر بخواهیم کاری در حوزه پایداری و امنیت غذایی انجام دهیم تا از برنامه ۲۰۵۰ فائو که بشر را از قحطی آبزیان نجات می‌دهد دور نشویم، راهی جز دانش بنیان کردن این بخش نداریم.
رئیس سازمان شیلات ایران به هدفمند کردن بحث‌های تحقیقاتی بر اساس نیاز صنعت در بخش‌های مختلف تاکید کرد و افزود: باید طبق برنامه زمان بندی شده و همچنین مساله محور کار کنیم و نیازهای واقعی این بخش را بشناسیم و بر مبنای آن برنامه ریزی کنیم.
معاون پژوهش، فناوری و انتقال یافته‌های موسسه تحقیقات علوم دامی کشور گفت: بخش کشاورزی تامین کننده ۷۸ درصد مواد غذایی کشور است.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از ایسنا، نادر اسدزاده در مراسم نکوداشت هفته پژوهش که در موسسه تحقیقات علوم دامی کشور مستقر در کرج برگزار شد، اظهار کرد: بخش کشاورزی با برخورداری از ۱۱.۶ درصد تولید ناخالص داخلی، ۱۹ درصد اشتغال و ۴۰ درصد صادرات غیرنفتی، تامین کننده حدود ۷۸ درصد مواد غذایی کشور بوده و جایگاه والایی در اقتصاد ملی کشور دارد.
نادر اسدزاده با بیان اینکه هر کشاورز در ایران مسئول تامین غذای حدود ۲۰ نفر است، افزود: بخش دامپروری بعد از زراعت دومین زیرحوزه در کشاورزی است که این زیربخش سهم ۱۸ درصدی در ارزش افزوده بخش کشاورزی دارد.
وی به سهم ۱۵.۵ میلیون تنی تولیدات دامی کشور اشاره کرد و اظهار کرد: در ایران حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار راس گاو اصیل وجود دارد و بالغ بر ۹۰ هزار و ۹۰۵ هزار تن گوشت قرمز تولید می‌شود. مصرف سرانه در این بخش هم ۱۱.۱ کیلوگرم است.
اسدزاده گفت: این موسسه به عنوان تنها موسسه ملی و مرجع در امر تحقیقات دام طیور و زنبور عسل در کشور در اجرای طرح های تحقیقاتی است که نقشی راهبردی و هدایت گونه دارد.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی مصوب کردند با گرفتن عوارض از صادرات محصولات آب بر، تولیدات کشا ورزی را روی کالاهای اساسی متمرکز کنند.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از فارس، نمایندگان مجلس شورای اسلامی مصوب کردند تا از این به بعد عوارض از صادرات محصولات کشاورزی پرآب‌بر بگیرند، هدف این است که از کشت بیش از اندازه و صادرات آن به کشورهای دیگر جلوگیری شود.
سالانه ۱۲۵ میلیون تن محصولات کشاورزی در کشور تولید می شود که از نظر وزنی نسبت به جمعیت ۸۵ میلیون نفری رقم بالایی است اما در عین حال بسیاری از محصولات اساسی را وارد می کنیم، کشت محصولات آب بر مانند صیفی و سبزی، هندوانه و خربزه هم همواره مورد انتقاد کارشناسان بوده است. کشور صادر کننده عمده این محصولات آب‌بر به کشورهای منطقه است.
با صادرات این محصولات آب بر در واقع آب را به کشورهای دیگر می‌فرستیم، صادرات آب مجازی یکی از مسائلی است که کشورها به دنبال کنترل آن هستند، کارشناسان می گویند که بخشی از آب کشورها به دلیل عدم کنترل نوع محصول صادراتی از مرزها خارج می شود، بسیاری از کشورها تلاش می کنند که توازنی بین نوع محصول صادراتی ایجاد شود تا آب مجازی از کشورشان خارج نشود. حتی برخی تلاش می کنند که این موازنه را برعکس کنند و آب مجازی وارد کنند.
پایگاه اطلاع ر سانی وزارت جهاد کشاورزی اعلام کرد: نمایندگان مجلس شورای اسلامی مصوب کردند تا ضمن اخذ عوارض از صادرات محصولات کشاورزی پرآب‌بر، درآمد آن صرف احیای قنوات، افزایش بهره‌وری آب، محصولات کشاورزی و نیز احداث پروژه‌های آبخیزداری شود.
نمایندگان مجلس در جریان بررسی جزییات لایحه برنامه هفتم توسعه، با بند (ت) ماده ۳۸ اصلاحی این لایحه با ۱۵۵ رأی موافق، ۱۰ رأی مخالف و ۱۵ رأی ممتنع از مجموع ۲۱۶ نماینده حاضر در صحن موافقت کردند.
بر اساس بند (ت) ماده ۳۸ لایحه مذکور؛ طی سالهای اجرای این قانون به منظور تقویت و حفظ منابع آبی کشور، وزارت امور اقتصاد و دارایی (گمرک جمهوری اسلامی ایران) موظف است، سالانه نیم درصد (۰.۵%) از ارزش محصولات کشاورزی و غذایی پرآب‌بر صادراتی خلاف الگوی کشت را اخذ و هر سال نیم درصد (۰.۵%) به این عوارض اضافه کند تا در پایان سال پنجم میزان آن به دو و نیم درصد (۲.۵%) برسد و درآمد حاصل از عوارض فوق را به ردیف مربوط درآمدی نزد خزانه‌داری کل کشور واریز کند.
هفتاد درصد (۷۰ %) درآمد حاصل از اجرای این جز به منظور احیای قنوات، افزایش بهره‌وری آب و محصولات کشاورزی، اجرای پروژه‌های آبخیزداری و الگوی کشت در اختیار وزارت جهاد کشاورزی و سی درصد (۳۰%) مابقی به منظور نصب شمارشگر (کنتور)های هوشمند چاه‌های آب کشاورزی در اختیار وزارت نیرو قرار می‌گیرد. فهرست محصولات کشاورزی و غذایی مشمول این جزء، به صورت سالانه توسط وزارت جهاد کشاورزی در ابتدای هرسال تهیه و ابلاغ می‌شود.
بر اساس مطالعات سازمان خواروبار کشاورزی ملل متحد، آب یکی از چالش های بزرگ تولید غذا در آینده است، افزایش روز افزون جمعیت، تقاضا برای غذا و در کنار اینها موانع تولیدات کشاورزی نظیر تغییرات آب و هوایی و گرم شدن کره زمین، اهمیت آب و تولید غذا را بیشتر کرده است.
رویترز امروز به نقل از مرکز پژوهشی کوپرنیک اعلام کرد: که امسال گرمترین سال در ۱۲۵ هزار سال گذشته خواهد شد.
فائو هم اعلام کرده که گرم شدن زمین عملکرد بذور کشاورزی را تا ۵۰ درصد کاهش می دهد.
خیام نکویی با اشاره به اهمیت امنیت غذایی پایدار در جهان گفت: امنیت غذایی نه تنها در کشور ما بلکه در دنیا نقطه اتکای راهبردی برای امنیت ملی است و هر کشوری که بتواند غذای مردمش را تامین کند و به پایداری برساند، به آن دست یافته است.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، از وزارت جهاد کشاورزی، سید مجتبی خیام نکویی با تاکید بر اهمیت پایش سلامت محصولات کشاورزی تصریح کرد: با تولید غذای سالم مبتنی برکیفیت و سلامت، به ثبات و پایداری دست خواهیم یافت.
رییس سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی با اشاره به اینکه تولید غذا به یک مسئله سیاسی تبدیل شده است، گفت: مبنای فروش غذا، مبنای سیاسی است و کشورهایی که بیشترین تولید کننده غذا باشند از آن به عنوان یک ابزار برای تسلط بر کشورهای دیگر استفاده می‌کنند.
وی با اعلام اینکه بر اساس طبقه بندی جهانی سه طبقه‌بندی شرایط مطلوب، متوسط و ناامن برای امنیت غذایی ترسیم شده است، خاطرنشان کرد: وضعیت کشور ما در امنیت غذایی متوسط بوده و زمانی در شرایط مطلوب قرار خواهد گرفت که علاوه بر بعد کمی و کیفی، بهبود و دسترسی اقتصادی جهت خرید غذا و سلامت محصولات کشاورزی را نیز تامین کند.
وی ظهور و افول تمدن‌ها را مرتبط با مساله امنیت غذایی دانست و گفت: در تاریخ هزار سال گذشته ظهور و افول تمدن‌ها در اثر آب و غذا بوده و بسیاری از مهاجرت‌ها و سقوط تمدن‌ها به دلیل نبود آب کافی برای تولید غذا اتفاق افتاده است.
خیام نکویی با تاکید بر فرمایشات مقام معظم رهبری در خصوص امنیت غذایی، خاطرنشان کرد: در نگاه رهبری دو مسئله رسیدن به خودکفایی در تامین غذای مردم کشور و حاکمیت اقتدارغذایی در منطقه مورد اهمیت است.
وی کشور ایران را از نظر جمعیت هجدهمین کشور پرجمعیت جهان دانست و گفت: پیشینه کشاورزی ایران با قدمت ۷ هزار سال پیش در سرزمین فلات، نشان دهنده تاریخ کهن امنیت غذایی در کشور ایران است.
رییس سازمان تات، با اظهار امیدواری از رشد ۵ برابری تولید بخش کشاورزی خاطرنشان کرد: در بخش کشاورزی چهار و نیم میلیون بهره‌بردار که ۱۸ درصد شاغلین این بخش را به خود اختصاص داده‌اند، فعال است.
وی افزود: به طور متوسط سالی ۶ میلیارد دلار صادرات از بخش کشاورزی به کشور اختصاص می‌یابد، که از این رقم ۱۷ درصد از درآمدهای غیرنفتی است.
در نشست علمی تخصصی مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری مطرح شد: امنیت غذایی در اکثر کشورهای جهان معادل امنیت ملی است و امنیت غذایی به منزله تأمین غذای سالم، کافی و مقوی برای همه افراد است.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از مهر؛ در نشست علمی تخصصی مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری گفته شد که تنش آب یکی از مهم‌ترین مسائل امروز در دنیا است، فعالیت کشاورزی مهم‌ترین نوع فعالیت در بحث آمایش سرزمین است، امروزه در جهان ازیک‌طرف با افزایش مصرف و از طرفی با کمبود منابع مواجه هستیم، امنیت غذایی در اکثر کشورهای جهان معادل امنیت ملی است، امنیت غذایی یعنی تأمین غذای سالم، کافی و مقوی برای همه افراد.
در این نشست که با عنوان ” حکمرانی آمایش محور؛ سه‌گانه امنیت آب و غذا و معیشت کشاورز” و با حضور سید جعفر حسینی، رئیس امور آمایش سرزمین و توسعه منطقه‌ای سازمان برنامه‌وبودجه کشور به‌عنوان مدیر علمی، اسکندر زند، استاد مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور و معاون پیشین وزارت جهاد کشاورزی و آرمین توحیدی، سرپرست گروه کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست دانشکده حکمرانی دانشگاه تهران به‌عنوان سخنران به ایراد نقطه‌نظرات خود پرداختند.
در ابتدای نشست سید جعفر حسینی، رئیس امور آمایش سرزمین و توسعه منطقه‌ای سازمان برنامه‌وبودجه کشور به‌عنوان مدیر علمی نشست، آمایش را توزیع بهینه جمعیت و فعالیت در عرصه جغرافیا دانست و گفت: مهم‌ترین نوع فعالیت در بحث آمایش سرزمین موضوع فعالیت کشاورزی است، که هم اکنون حدود ۱۸ درصد از اشتغال کشور در بخش کشاورزی و حدود ۲۰ درصد از ارزش‌افزوده کشور در اقتصاد و همچنین حدود ۱۷ درصد از صادرات غیرنفتی از بخش کشاورزی حاصل می‌شود و در بیشتر استان‌ها بخش کشاورزی همگام بخش صنعت در حال فعالیت است و این امر میزان اهمیت و پر رنگی بخش کشاورزی را نشان می‌دهد. لذا در طی سالهای اخیر مسئله امنیت غذایی در قالب واژگانی همچون اشتغال پایدار، مهاجرت به روستاها، اشتغال روستایی و خرید تضمینی کالاهای اساسی پیگیری شده است.
رئیس امور آمایش سرزمین و توسعه منطقه‌ای سازمان برنامه‌وبودجه کشور در ادامه افزود: امروزه ما با موضوع تنش آبی مواجه هستیم و در تأسیس پروژه‌های جدید و یا تخصیص منابع به سایر پروژه‌های از پیش موجود اولویت اول با پروژه‌های آب و تأمین آب شرب است.
سید جعفر حسینی ادامه داد: اولین نکته در مورد تأمین آب این است که حدود ۷۵ درصد از آب باید در بخش کشاورزی قرار بگیرد تا بتواند امنیت غذایی ما را تأمین کند؛ بنابراین ما باید چه به لحاظ سیاسی و چه به جهت ساختاری به موضوع امنیت غذایی توجه کنیم و در تأمین کالاهای اساسی به خودکفایی برسیم و بتوانیم نیازهای خود را در بحث امنیت غذایی تأمین کنیم چرا که از یک طرف با افزایش مصرف و از طرفی با کمبود منابع مواجه هستیم.
در ادامه نشست اسکندر زند، استاد مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور و معاون پیشین وزارت جهاد کشاورزی، به ارائه سخنان خود در مورد موضوع نشست پرداخت و ضمن اشاره به این که امنیت غذایی در اکثر کشورهای جهان معادل امنیت ملی است گفت: بر اساس پیش بینی‌ها در جهان در سال ۲۰۵۰ بیش از ۹ میلیارد نفر به غذا نیاز خواهند داشت و این در حالی است که ما در دنیا علاوه بر نیاز به غذای سالم با کمبود منابع مواجه هستیم و در ۵۰ سال آینده باید به اندازه کل قدمت کره زمین غذا تولید کنیم.
اسکندر زند در ادامه به مفهوم امنیت غذایی اشاره کرد و گفت: امروزه منظور از امنیت غذایی تأمین غذا نیست؛ بلکه منظور از امنیت غذایی تأمین غذای سالم، کافی و مقوّی برای همه مردم است. ارکان امنیت غذایی فراهمی در سطح ملی، دسترسی فیزیکی و اقتصادی در سطح خانواده و کمیت و کیفیت مصرف در سطح فردی را شامل می‌شود که در نهایت کل ارکان امنیت غذایی باید دارای ثبات در کوتاه‌مدت و پایداری در بلندمدت باشد.
استاد مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور در ادامه نشست به چالش‌های جهانی امنیت غذایی اشاره کرد و گفت: مواردی همچون تاب‌آوری، تغییر اقلیم، هزینه‌های واقعی تولید، عدم وجود برابری و عدالت در مصرف غذا، عدم استفاده از فناوری‌های نوآورانه و.. از مهم‌ترین چالش‌های موضوع امنیت غذایی هستند. لذا مبانی تفکر در بحث امنیت غذایی در کشور باید به‌صورت تفکر سیستمی باشد؛ یعنی در سیستم غذایی و کشاورزی باید هر چیزی در سر جای خود باشد. در تفکر سیستمی موضوع امنیت غذایی مهم‌ترین مسئله است و در اولویت قرار دارد و اولویت‌های بعدی به ترتیب سیستم غذا، سیستم کشاورزی و در آخر ارزش‌ها، راهبردها و سیاست‌ها را شامل می‌شود.
وی در ادامه به بیان ۸ مرحله از روند توسعه زنجیره غذا پرداخت و گفت: این ۸ مرحله شامل؛ مرحله پیش از تولید، تولید، برداشت، فراوری، توزیع، خرده فروشی، مصرف و مدیریت ضایعات است که انواع سیستم غذایی را به وجود می‌آورد. ما در جهان ۴ نوع سیستم غذایی داریم که سیستم روستایی و سنتی، سیستم صنعتی و یکپارچه، سیستم پیشرفته و رسمی و سیستم در حال ظهور و متنوع از انواع سیستم‌های غذایی موجود در دنیا هستند.
اسکندر زند در توضیح چگونگی سیستم امنیت غذایی خاطرنشان کرد: پویایی جمعیت شهرنشینی، رشد اقتصادی، وابستگی متقابل کشورها، بی‌ثباتی ژئوپلیتیک، نابرابری‌ها، فقر شهری و روستایی، افزایش قیمت غذا به‌عنوان پیشران‌های این سیستم و مواردی چون بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی، پایداری اجتماعی، تأثیر بر اقلیم، تأثیر بر عوامل بیماری‌زا، تأثیر بر تنوع زیستی و تأثیر بر عوامل محیط زیستی به‌عنوان پیامدهای سیستم امنیت غذایی هستند.
در ادامه نشست آرمین توحیدی، سرپرست گروه کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست دانشکده حکمرانی دانشگاه تهران ، در ابتدای سخنان خود به بیانات امامین انقلاب اسلامی در مورد مسئله کشاورزی اشاره کرد و به ارائه تعریف مفهوم آمایش سرزمین پرداخت و گفت: آمایش سرزمین که به انگلیسی Land use planning یا Spatial planning خوانده می‌شود. ارزیابی نظام‌مند عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و… به‌منظور یافتن راهی برای تشویق و کمک به جامعه بهره‌برداران در انتخاب گزینه‌هایی مناسب برای افزایش و پایداری توان سرزمینی در جهت برآورد نیازهای جامعه است. معمولاً این کار برای ارتقای نتایج اجتماعی و زیست‌محیطی مطلوب‌تر و همچنین استفاده کارآمدتر از منابع انجام می‌شود.
آرمین توحیدی در ادامه به تعریف کشاورزی معیشتی پرداخت و گفت: کشاورزی معیشتی یک کشاورزی پایدار است که در آن کشاورز یا مصرف‌کننده برای تأمین نیازهای خود و خانواده خود محصولات غذایی را پرورش می‌دهد در کشاورزی معیشتی تولید با هدف بقا صورت می‌گیرد و بیشتر مربوط به نیازهای محلی یا دادوستد ناچیز مازاد است. مزرعه معیشتی معمولی می‌تواند طیف گسترده‌ای از محصولات کشاورزی و حیوانی موردنیاز خانواده برای تغذیه و پوشاک در طول سال را شامل می‌شود.
استاد دانشگاه تهران در تعریف موضوع امنیت غذایی به تعاریف متعددی که سازمان‌های بین‌المللی برای تعریف آن آورده‌اند اشاره کرد و گفت: کامل‌ترین تعریف امنیت غذایی از طرف سازمان خوار و بار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در سال ۱۹۸۴ آورده شده است که در آن امنیت غذایی به معنی اطمینان از اینکه همه مردم در همه اوقات به غذاهای اصلی مورد نیاز خود دسترسی فیزیکی و اقتصادی داشته باشند تعریف شده است.
توحیدی در تعریف امنیت آب گفت: امنیت آب یعنی اطمینان از وجود آبی باکیفیت و کمیت مناسب جهت سلامت، معیشت و تولید. زیرا جهانِ دارای امنیت آب باعث کاهش فقر ارتقای آموزش و بالابردن استانداردهای سطح زندگی می‌شود و در نهایت جهان دارای امنیت آب جهانی است که در آن کیفیت زندگی برای همه اقشار مردم بهبود میابد.
وی ادامه داد: کمبود منابع آب شیرین یکی از بزرگترین مسائلی است که جهانِ درحال‌توسعه به‌صورت روزافزون با آن مواجه است؛ زیرا که رشد جمعیت، توسعه صنعتی و پیدایش وسیع فناوری‌های نوین جهان را تغییر می‌دهد و افزایش تقاضای آب برای مصارف شهری، کشاورزی و صنعتی رقابت بر سر تخصیص منابع محدود آب را بین مناطق مختلف و بین انواع مصرف‌کنندگان تشدید می‌کند، در مقابل تقاضا برای انرژی نیز در سرتاسر منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا رشد چشمگیری دارد و تقاضا برای انرژی نه‌تنها با افزایش جمعیت بلکه متأثر از صنایع متقاضی انرژی و سبک زندگی‌ها دستخوش تغییر است، بخش اعظمی از تولید غذای مردم دنیا به تولید محصولات کشاورزی وابسته بوده و کشاورزی مهم‌ترین مصرف‌کننده آب و انرژی است که به طور مجازی عرضه‌کننده آب و انرژی نیز محسوب می‌شود، در نتیجه باید تعادل و توازنی بین جریان برداشت و بهره‌برداری از منابع تولید و میزان بهره‌وری ایجاد شود.
آرمین توحیدی در توضیح مفهوم حاکمیت غذایی خاطرنشان کرد: حاکمیت غذایی مفهومی است که حق کنترل مکانیزم و سیاست‌های تولید، توزیع و مصرف مواد به خودِ تولیدکننده‌ها و مصرف‌کنندگان تعلق دارد. به‌عبارت‌دیگر حاکمیت غذایی حق انسان‌ها را در تولید و مصرف غذای سالم و سازگار بافرهنگ بومی خود با استفاده از روش‌های پایدار به رسمیت می‌شناسد و بر حق انتخاب غذا و سیستم‌های کشاورزی محلی تأکید می‌کند.
در انتهای نشست سایر کارشناسان و صاحب‌نظران حاضر در نشست به بیان نقطه‌نظرات و سوالات خود پرداختند.
شایان‌ذکر است این نشست؛ روز سه‌شنبه ۲۵ مهر ماه سال ۱۴۰۲ به همت مرکز پژوهش‌های توسعه و آینده‌نگری با همکاری دانشکده حکمرانی دانشگاه تهران، دبیرخانه دائمی کنفرانس حکمرانی دانش‌مبنا و امور آمایش سرزمین و توسعه منطقه‌ای سازمان برنامه و بودجه کشور به‌صورت حضوری و مجازی با مشارکت مراکز دانشگاهی، پژوهشی و دستگاه‌های اجرایی و علمی کشور برگزار شد.
دبیر ستاد توسعه اقتصاد دانش بنیان گفت: علی رغم محدودیت های تغییر اقلیم تا سال ۲۰۵۰ باید ۷۰ درصد بر آمار تولید غذای کشور افزوده شود.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ کاظم خاوازی، دبیر توسعه اقتصاد دانش بنیان در دومین رویداد فناوری های نوین کشاورزی به مشکلات تغییر اقلیم و محدودیت‌هایی تامین غذا ناشی از این پدیده اشاره کرد و گفت: تا سال ۲۰۵۰ جهان باید ۷۰ درصد غذای اضافه تولید کند، درحالیکه تغییرات اقلیم محدودیت‌های زیادی را برای تولید ایجاد کرده است.
او افزود: کشور ما هر دهه ۹میلی‌متر میزان بارندگی کاهش می‌یابد و ۳ دهم درجه هم دما افزایش می‌یابد که نتیجه آن کاهش تولیدات کشاورزی است، بااین‌حال هیچ برنامه‌ای برای مقابله با آن تهیه نشده است.
معاونت علمی و فناوری ریاست جمهور ادامه داد: تغییرات اقلیم به حدی بخش کشاورزی را تحت تأثیر قرار داده که پسته سیرجان و کرمان اکنون در اردبیل و ارومیه کشت می‌شود که بی توجهی به این موضوع، اتفاقات ناگواری را به همراه خواهد داشت.براین اساس از موسسات تحقیقاتی درخواست داریم که برنامه کشتی را برای محصولات کشاورزی تدوین کنند چراکه اکنون کشاورزان با تاریخ‌های کشت جدیدی مواجه هستند.
او با بیان اینکه در کوتاه مدت عملکرد محصولات کشاوزری ۲۵ درصد کاهش می‌یابد، گفت: تا سال ۲۰۸۰، ۵۰ درصد افت عملکرد محصولات کشاورزی را داریم و از طرفی مشکلات حکمرانی بر آب هم با پدیده تغییر اقلیم گره خورده است که براین اساس ۱۴۰ میلیارد متر مکعب آب در سال به طبیعت بدهکار هستیم که به عبارت دیگر سالانه ۲.۵ میلیارد متر مکعب این بدهی بیشتر می شود چراکه با پمپاژ آب از زیر زمین بدهکاری ما به طبیعت سال به سال افزون‌تر می‌شود.
دبیر توسعه اقتصاد دانش بنیان در باره غفلت در بخش خاک هم اشاره کرد و گفت: طبق آمار وزارت جهاد کشاورزی سالانه ۱۰هزار هکتار از اراضی کشاورزی تغییر کاربری قانونی می‌شود و این خود به هدر دادن منابع تولید است.
او با بیان اینکه تا ۵۰سال آینده ضرباتی در خاک به دلیل شوری یا استفاده بیش از حد از کودها وارد شده است، گفت: اهمیت خاک در تولید به حدی است که مقام معظم رهبری بارها آن را در جلسات خود مهم‌تر از آب عنوان کرده است.
خاوازی گفت: اگر در سال ۱۹۶۴ تا ۲۰۰۴ انقلابی در بخش کشاورزی ایجاد شد و با اصلاح بذر و نژادهای جدید تحول در بخش کشاورزی و غذا ایجاد شد، اکنون هم شرکت‌های دانش بنیان و یا سیستم‌های پیشرفته کشاورزی از پهپاد گرفته تا سنسورهای تعیین میزان مصرف آب و تأثیر انرژی هسته‌ای در بخش کشاورزی، می‌توان به چالش‌های امنیت غذایی در آینده فائق آمد.
او با بیان اینکه هیچ محدودیتی از نظر علمی در بخش کشاورزی کشور وجود ندارد، گفت: بخش دولتی باید حمایت‌های خود را بیشتر کند؛ چراکه بحران غذایی در آینده جدی و از همین الان باید به فکر باشیم.
