حمل‌ونقل کانتینری ستون فقرات تجارت جهانی است که مسوولیت حمل‌ونقل اکثر کالا‌ها و مواد خام بین کشور‌ها را بر عهده دارد. مسیر‌های حمل‌ونقل نقش مهمی در این فرآیند دارند و شریان‌هایی را فراهم می‌کنند که مراکز تولیدی، تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان را به هم متصل می‌کنند.

کانال انگلیسی شلوغ‌ترین مسیر کشتیرانی در جهان است که روزانه بیش از ۴۰۰ کشتی ترانزیت می‌کند. این کانال دریای شمال و اقیانوس اطلس را به هم متصل کرده و یک پیوند حیاتی بین بریتانیا و اروپا ایجاد می‌کند. این یک مسیر تجاری ضروری برای کالا‌هایی مانند غذا، سوخت و محصولات تولیدی است که با بیش از ۱۶ میلیون مسافر و ۵ میلیون کامیون هر سال از طریق این کانال تردد می‌کنند.

تنگه مالاکا، واقع‌بین اندونزی، مالزی و سنگاپور، دومین خط کشتیرانی پرتردد در جهان است، با بیش از ۸۴۰۰۰ ترانزیت کشتی در سال ۲۰۲۰. این مسیر آبی به طول ۵۵۰ مایل، مسیر اصلی تجاری بین آسیا و اروپا است، با کالا‌هایی از چین، ژاپن، کره‌جنوبی و سایر کشور‌های آسیایی که به خاورمیانه و اروپا می‌روند. این تنگه همچنین یک مجرای اصلی برای حمل‌ونقل نفت است، با تانکر‌هایی که نفت خام را از خاورمیانه به آسیا و فراتر از آن حمل می‌کنند.

تاثیر تنش‌هاى دریای سیاه بر بازار گندم

از طرفی ایجاد تنش در دریای سرخ موجب شد تا بازار جهانی با افزایش قیمت گندم روبه‌رو شود؛ اتفاقی که از حدود دوماه پیش شروع شد و حال شاهد نمایان شدن اثرات آن در بازار غلات جهان هستیم. دریای سیاه در میانه کشورهای ترکیه، بلغارستان، رومانی، اوکراین، روسیه و گرجستان قرار گرفته است و جنگ روسیه و اوکراین و عدم تمدید قرارداد غلات دریای سیاه از سوی روسیه تنش‌های این منطقه را وارد مرحله جدیدی کرد و موجب شد تا شاهد ناامنی در بازار جهانی باشیم. با افزایش تنش در دریای سیاه روسیه برای اینکه بتواند همچنان بازار غلات دنیا را در دست داشته باشد عوارض صادراتی گندم و ذرت را برای تاریخ ٢۴ الى ٣٠ ژانویه کاهش داد و در مقابل عوارض صادراتی جو را افزایشی کرد. براساس اعلام وزارت کشاورزی روسیه عوارض صادرات گندم در بازه زمانی اعلام‌شده ۵۸۸/۳ روبل و ذرت ۶۴۴ روبل و افزایش عوارض صادراتى جو ١۶٩ روبل خواهد بود. با توجه به افزایش تنش‌ها در حوزه دریاى سیاه، نگرانی‌ها در مورد مسائل و تنش‌هاى نظامى بر مسیر دریای سرخ وجود دار؛ نگرانی‌‌هایی که موجب شد تا طى هفته گذشته، حدود ۵/۱ میلیون تن گندم در این بازار فروخته شود که بیشتر به مقاصد حوزه مدیترانه ارسال خواهد شد.

روند خرید گندم از سوی مصر

تقاضاى بازار گندم، حضور مصر و برگزارى مناقصات پى‌در‌پى توسط اداره تامین غلات مصر (GASC) در هفته‌هاى گذشته قابل توجه است. آمارها نشان می‌دهد واردات گندم مصر در سال ٢٠٢٣ بیش از یک میلیون تن افزایش یافته که این امر به کاهش قیمت جهانی پس از درگیری روسیه و اوکراین نسبت داده شد. مصر در سال ٢٠٢٣ حدود ۸۸/۱۰ میلیون تن گندم وارد کرد که ۷/۱۴ درصد نسبت به سال ٢٠٢٢ افزایش داشت که عمدتا به خریدهاى دولت (GASC) با افزایش ۲۶ درصد بازمی‌گردد.

تاثیر ناآرامی‌های دریای سرخ بر زنجیره تامین مواد غذایی

تنش‌های دریای سرخ در حال نمایان کردن تاثیرات خود و ایجاد اختلال در حمل‌ونقل محصولات مختلف است؛ از قهوه گرفته تا میوه‌جات.

به نوشته بلومبرگ، این موضوع خطر توقف کاهش قیمت مواد غذایی را به همراه دارد که پیش از این باعث آسوده‌خاطر شدن بخشی از مصرف‌کنندگان شده بود. در حاضر، کشتی‌های مملو از مواد غذایی در میان کشتی‌هایی قرار دارند که از ورود به دریای سرخ خودداری می‌کنند و در عوض به مسیر دورتر و پرهزینه‌‌تر قاره آفریقا روی آورده‌اند.
بر خلاف گاز، نفت و کالاهای مشابه که تحت تاثیر اختلال در کشتیرانی در دریای سرخ قرار گرفته‌اند، مسیرهای دریایی طولانی‌تر با خطر فاسد شدن مواد غذایی و غیرقابل فروش شدن آنها همراه است و همین موضوع، افراد فعال در صنعت مواد غذایی را وحشت‌‌زده کرده است.

صادرکنندگان ایتالیایی از این موضوع نگران هستند که صادرات کیوی و مرکبات آنها با مشکل مواجه شود، چراکه امکان فاسد شدن آنها در مسیرهای طولانی‌تر حمل‌ونقل،‌ افزایش پیدا می‌کند. قیمت زنجبیل چین در حال افزایش است و برخی محموله‌های قهوه قاره آفریقا با تاخیر کوتاهی به مقصد رسید‌ه‌اند، کشتی‌های حامل غلات هم از ورود به کانال سوئز خودداری کرده‌اند و یک کشتی حامل دام زنده که به خاورمیانه عازم شده بود، مسیر خود را تغییر داده است. با وجود اینکه تاثیرات اختلال در کشتیرانی دریای سرخ تاکنون محدود بوده، این اتفاق یادآور این موضوع است که زنجیره‌های تامین مواد غذایی تا چه اندازه شکننده هستند. اگر اختلال در کشتیرانی این منطقه وخیم‌تر شود، این فرآیند می‌تواند به توقف کامل کاهش قیمت مواد غذایی منجر شود که پیش از این باعث شده قیمت‌ اقلام سوپرمارکتی در کشورهای مختلف کاهش پیدا کند. مدیر شرکت «یورو فروتس»، یک صادرکننده بزرگ انگور در هند اعلام کرده: «همه در این شرایط بازنده هستند.» شرکت یادشده معمولا کشتی‌های خود را از طریق دریای سرخ به اروپا اعزام می‌کند، اما اکنون با جایگزین شدن مسیر دریای سرخ با مسیر قاره آفریقا، هزینه‌ حمل‌ونقل بیش از چهار برابر افزایش یافته و زمان ارسال محموله‌ها نیز دو برابر شده است.

مدیر یورو فروتس اعلام کرده: «این اتفاق به این معنی است که کیفیت انگور افت خواهد کرد و بیشتر واردکنندگان اروپایی با خرید گران‌تر انگورهای هند موافقت کرده‌اند که این به معنای بالا رفتن قیمت برای مشتریان نهایی است.»
اتحادیه اروپا برای تامین یک‌هفتم از انگورهای رومیزی خود به هند متکی است و این وابستگی در ماه‌های مارس و آوریل به بیش از ۳۵ درصد افزایش پیدا می‌کند.

صادرکنندگان ایتالیایی که حدود ۴/۴ میلیارد از تولیدات کشاورزی خود را به آسیا می‌فروشند، نگران این موضوع هستند که انتخاب مسیر قاره آفریقا به کیفیت و تازه ماندن محصولات کشاورزی آسیب بزند و قیمت میوه‌هایی مانند سیب، کیوی و مرکبات را افزایش دهد. در این میان گوشت هم با مشکلات مشابهی روبه‌رو است و محموله‌های گوشت گاومیش هند که عازم شمال آفریقا هستند، با تاخیر تحویل مواجه شده‌اند.

نگرانی‌های گسترده‌تر

مشکلات کشتیرانی نگرانی قابل توجهی برای صادرات اروپا از جمله محصولات لبنی از این قاره و واردات چای، ادویه و گوشت مرغ به قاره سبز است، با این حال‌ گستره تاثیرات اختلال در مسیر دریای سرخ بر صادرات و واردات مواد غذایی‌ هنوز مشخص نیست.

طبق اطلاعات شرکت کپلر، کشتی‌های حامل حدود ۶/۱ میلیون تن غلات که به سوی کانال سوئز در حرکت بودند، در هفته‌های اخیر به مسیرهای دیگر روی آورده‌اند. مقصد نهایی عمده این غلات، چین و کشورهای جنوب ‌شرق آسیاست.
از دسامبر،‌ قیمت زنجبیل‌های تازه در انگلستان و در یکی از بازارهای اصلی لندن، حدود ۳۰ درصد جهش پیدا کرده است. بیشتر زنجبیل‌ها از چین وارد می‌شوند و تامین‌کنندگان برای جبران هزینه‌ سفرهای طولانی‌تر دریایی، در حال افزایش قیمت‌های خود هستند. کشورهایی مانند اوگاندا و ویتنام، سهم بزرگی از نیاز قاره اروپا به قهوه را تامین می‌کنند و دریای سرخ یک منطقه حیاتی برای این تجارت است. در حالی که مواد غذایی فاسدشدنی اغلب با کشتی‌های کانتینری جابه‌جا می‌شوند، برخی شرکت‌ها در حال روی آوردن به کشتی‌های فله‌بر برای صادرات قهوه هستند. این اتفاق باعث می‌شود مدیریت این محموله‌ها در بنادر دشوارتر شود و به علت قرار گرفتن در معرض نور خورشید و سایر عوامل، امکان کاهش کیفیت این محصولات بیشتر می‌شود.

یکی دیگر از محصولاتی که تحت تاثیر اختلال در کشتیرانی دریای سرخ قرار گرفته، نمک صورتی هیمالیا است که در پاکستان تولید می‌شود. طبق اعلام یکی از تامین‌کنندگان پاکستانی این محصول، تعداد مشتریان کاهش یافته است، چراکه حاضر نیستند هزینه‌های حمل‌ونقل بالاتری پرداخت کنند. هزینه انتقال یک کانتینر از آسیا به اروپا با افزایش چهار برابری همراه شده است./جهان صنعت

سرویس خبری: بین الملل

بر اساس بررسی یک موسسه بین المللی وضعیت تامین غذا در ایران بهتر از ۹۶ کشور جهان است و نمره ایران نسبت به سال گذشته یک واحد و نسبت به دو دهه گذشته وضعیت ۱۰۰ درصد رشد یافته است.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از فارس، بر اساس شاخص جهانی گرسنگی که موسسه کانسرن ورلدواید برای سال ۲۰۲۲ منتشر کرده است، ایران در این شاخص بین ۱۲۵ کشور جهان جایگاه ۲۹ دارد مفهوم آن این است که ایران از ۹۶ کشور جهان وضعیت تامین غذای بهتری دارد.

نمره ایران از نظر شاخص گرسنگی جهانی امسال ۶٫۵ است که نسبت به سال گذشته که ۵٫۵ بود یک واحد بهبود یافته است و رنگ سبز را برای این نمره برای ایران در نظر گرفته‌اند که نشانه وضعیت عادی است.

بر این اساس به هر کشور نمره‌ای از ۱ تا ۵۰ داده می‌شود که هر چه نمره کشوری در شاخص گرسنگی جهانی بیشتر باشد نشان دهنده وضع بدتر مردم آن کشور از نظر گرسنگی است.

در این شاخص به نمره کمتر از ۹٫۹ رنگ سبز(عادی)، بین ۱۰ تا ۱۹ رنگ سبزروشن(متعادل) ، ۲۰ تا ۳۴٫۹ رنگ زرد(مرحله جدی)، بین ۳۵ تا ۴۹٫۹ رنگ نارنجی(هشدار) و بیش از ۵۰  (فوق العاده خطر) در نظر گرفته شده است. جایگاه ایران در این ترکیب رنگی سبز یعنی عادی است.

شاخص گرسنگی جهانی بر پایه چهار مولفه تعریف شده است که عبارت‌اند از درصدی از جمعیت که به کالری کافی دسترسی ندارند، درصد کودکان زیر پنج سال که وزنی کمتر از حد معمول دارند، درصد کودکان زیر پنج سال که کمتر از حد معمول قد دارند و درصد کودکانی که قبل از پنج سالگی می‌میرند.

در این رده بندی کشورها بین ۵ تا ۴۹٫۹ نمره داده شده اند هر چه نمره ها بیشتر شود یعنی از نظر تامین غذا شرایط سخت تری دارند در این رتبه بندی ایران از ۲۸ کشور وضعیت بدتری دارد که ۱۲ کشور آنها نمره ۵ یعنی شرایط یکسانی دارند و از ۹۶ کشور جهان وضعیت مطلوبتری دارد. از جمله ایران از کشورهای عربستان آرژانتین، الجزایر، مولداوی، مکزیک، مراکش، لبنان، اردن، تایلند، مصر، آفریقای جنوبی، عمان، عراق، اندونزی، پاکستان و هند.وضعیت به مراتب بهتری از نظر تامین غذا دا رد.

علاوه بر آن شاخص گرسنگی در ایران طی دو دهه گذشته تقریبا نصف شده است و روند آن از سال ۲۰۰۰ تاکنون نزولی بوده است.

همانطور که ملاحظه می شود شاخص گرسنگی ایران در سال ۲۰۰۰ نمره ۱۳٫۷ بوده و این رقم در سال ۲۰۲۲ به ۶٫۵ کاهش یافته است یعنی وضعیت تامین غذا به مراتب بهتر شده است.

*کاهش سوء تغذیه جمعیت

همانطور که در  نمودار دیده می شود در دو دهه گذشته سهم جمعیت دارای سوء تغذیه در بین بزرگسالان و نیز کودکان زیر ۵ سال به شدت کاهش یافته است.

موسسه غیردولتی «کانسرن ورلدواید» یک سازمان بشردوستانه بین المللی،  شاخص گرسنگی جهانی را تعریف کرده و با استفاده از این شاخص وضعیت کشورهای در حال توسعه را از نظر گرسنگی و سوءتغذیه بررسی می کند.

سرویس خبری: صنعت غذا

منبع: فارس

کارشناسان هشدار می‌دهند در ماه‌های آینده شاهد افزایش بی‌سابقه تعداد گرسنگی‌ها و سوءتغذیه‌ها در فقیرترین کشورها خواهیم بود و محدودیت‌های صادراتی، اختلال و کمبود عرضه جهانی غذا به دنبال آن خواهد آمد و همه کشورهای جهان را متأثر خواهد کرد.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، پایگاه خبری پرایم فید نوشت: شاید این که بگوییم سیستم غذایی دنیا در معرض خطر قرار دارد کمی اغراق‌آمیز به نظر برسد. اما باید توجه داشت که چندین سال است هر روز ۲۰ هزار نفر در دنیا به خاطر گرسنگی و سوءتغذیه از دنیا می‌روند.

فائو سه عامل برای بروز بحران غذایی برشمرده است که عبارتند از فجایع طبیعی یا زیست محیطی، درگیری‌ها و بحران‌های اقتصادی. یعنی اگر هر یک از این سه عامل در جهان وجود داشته باشد ممکن است با بحران غذایی و تشدید گرسنگی و سوءتغذیه مواجه شویم. اکنون این هر سه عامل با هم ظهور و بروز پیدا کرده‌اند.

خشکسالی در بسیاری مناطق جهان تولید محصولات کشاورزی را کاهش داده، جنگ اوکراین شبکه‌های توزیع را مختل کرده و شیوع کرونا رشد و رونق تولید را تحت‌الشعاع قرار داده است.

 نگاهی به بازار مواد غذایی نشان می‌دهد شبکه‌های حمل‌ونقل، فرآیندهای تولید و فرآوری غذا و روابط میان کشورها و تجارت مواد غذایی در جهان در حال تضعیف است.

جهانی شدن، نظام‌های غذایی ملی را که صرفاً بر تأمین نیازهای غذایی داخلی تمرکز داشتند به یک شبکه گسترده تأمین غذای جهانی تبدیل کرده است. شبکه‌ای که بر اساس منطق تولید، توزیع و مصرف جهانی عمل می‌کند و کاری به نیازهای داخلی هر کشور ندارد.

تمرکز سرمایه منجر به آن شده است که چهار یا پنج تولیدکننده یا شبکه بزرگ توزیع، بازار همه محصولات مهم غذایی برای اکثریت جمعیت جهان را در دست داشته باشند. این شبکه شبه انحصاری برای به حداکثر رساندن سود خود گاها از تکنیک ایجاد کمبود مصنوعی و بر هم زدن تعادل میان عرضه و تقاضا استفاده می‌کند. کمبود آزاردهنده شیرخشک در آمریکا که اکنون شاهدش هستیم نمونه خوبی از این مسئله است.

درواقع جهانی شدن به پارادوکسی خطرناک تبدیل شده است. درحالی که شبکه تولید و توزیع غذا بیش از پیش ماهیت جهانی پیدا کرده و بیش از گذشته متمرکز شده است تولید، توزیع و مصرف در معرض تهدید قرار گرفته است چراکه کوچک‌ترین تکانه می‌تواند بندهای این شبکه را از هم بگسلد و تولید و توزیع مواد غذایی را متوقف یا مختل کند.

از سوی دیگر سرمایه‌داران بزرگ با سلطه خود بر جریان تولید و توزیع غذا، فرآیند تولید و توزیع مواد غذایی را از اساس تغییر داده و تکنولوژی را به جزو لاینفک آن تبدیل کرده‌اند. اگرچه با این کار تولید افزایش قابل ملاحظه‌ای یافته است اما تولید سنتی را نابود کرده و به دلیل سرمایه بر بودن تکنولوژی افراد چندانی نمی‌توانند وارد این حوزه شوند. این مسئله به انحصار دامن زده است و پایداری تولید و عرضه را تهدید کرده و همچنین راه‌های جایگزین را به نابودی کشانده است.

رشد فوق‌العاده تجارت جهانی غذا باعث شده است صنعت غذایی یکی از بهترین صنایع برای سرمایه‌گذاری و کسب سود شناخته شود و سرمایه‌داران بزرگ با ورود خود در این صنعت،‌ تکنیک بازی با قیمت‌ها را نیز به این صنعت آورده‌اند و با بالا و پایین کردن قیمت‌ها کسب سود می‌کنند.

برخلاف آن چه شاید اعتقاد داشته باشید، قیمت چهار یا پنج ماده غذایی که اساس رژیم غذایی اکثریت جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند بر نظام عرضه و تقاضا متکی نیست بلکه با تغییر و تحولات در نظام مالی جهان بالا و پایین می‌شود. سفته‌بازی در بازارهای مالی سیگنال‌های غلط در مورد عرضه و تقاضا در بازار مواد غذایی می‌فرستد و می‌تواند باعث بروز کمبود مواد غذایی یا حتی قحطی شود و یا برعکس فراوانی و عرضه بیش از اندازه را منجر شود.

آن‌هایی که سال‌ها سیستم جهانی شده تولید و عرضه غذا را تحلیل و بررسی کرده‌اند هشدار می‌دهند این سیستم به طور کلی در حال فروپاشی است و به سمت بی‌نظمی و عدم تعادل پیش می‌رود. ناترازی ها و عدم تعادل‌های محلی نیز اوضاع را وخیم‌تر کرده است. این در حالی است که مکانیسم‌های اصلاحی و جایگزین نیز ضعیف و یا نابود شده‌اند.

اگر نشانه‌ها و علائم این بی‌نظمی تأیید شود باید گفت در ماه‌های آینده شاهد افزایش بی‌سابقه تعداد گرسنگی‌ها و سوءتغذیه‌ها در فقیرترین کشورها خواهیم بود. اما این همه مشکل نخواهد بود. محدودیت‌های صادراتی، اختلال و کمبود عرضه جهانی غذا به دنبال آن خواهد آمد و همه کشورهای جهان را متأثر خواهد کرد. اگر اقدامات اضطراری و عاجل برای تضمین امنیت غذایی کره زمین انجام نگیرد اگر حق زندگی و حیات تک تک ساکنان زمین بر حرص و خودخواهی عده‌ای معدود مقدم شمرده نشود آنگاه خیلی زود شاهد کمبود شدید مواد غذایی در جهان خواهیم بود.

سرویس خبری: بین الملل

منبع: پرایم فید

یک متخصص تغذیه و رژیم درمانی درباره کمبود مواد مغذی و ویتامین‌هایی که باعث گرسنگی بیش از حد می‌شوند، توضیحاتی داد.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ نرگس جوزدانی، متخصص تغذیه و رژیم درمانی اظهار کرد: ماده غذایی خاصی وجود ندارد که به راحتی باعث کاهش وزن شود، اما  برخی مواد غذایی وجود دارد که با مصرف آن‌ها می‌توانیم گرسنگی را کنترل کنیم.

او ادامه داد: مصرف پروتئین‌ها از منابع لبنیات، حبوبات، انواع گوشت و تخم مرغ مواد غذایی هستند که به کنترل گرسنگی کمک می‌کند و ارزش غذایی بسیار زیادی دارند.

این متخصص تغذیه و رژیم درمانی گفت: نکته بسیار مهم در کنترل گرسنگی تامین ویتامین D به میزان کافی است. این ویتامین منبع غذایی خاصی برای کنترل گرسنگی ندارد، اما بسیاری از مواد غذایی مانند لبنیات و غلات آماده مصرف  با ویتامین D غنی شده اند اما نمی‌توان گفت که منبع ویتامین D هستند؛ بنابراین اگر فردی کمبود ویتامین D داشته باشد یا میزان این ویتامین در بدنش کم باشد تمایل به خوردن غذا در او افزایش پیدا می‌کند.

او افزود: پس مصرف مکمل ویتامین D طبق شیوه نامه‌های درمانی کشور که ۵۰ هزار واحد ویتامین در ماه است، توصیه می‌شود.

جوزدانی بیان کرد: کم خونی یکی دیگر از عوامل گرسنگی‌های بیش از حد در افراد است. این اتفاق بیشتر در خانم‌ها مشاهده می‌شود. کم خونی فقر آهن که بر اثر مصرف ناکافی پروتئین‌ها و منابع غنی از آهن مانند انواع گوشت ها ایجاد می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد گرسنگی و به هم خوردن رژیم غذایی فرد شود.

او ادامه داد: به طور کلی کمبود هر یک از مواد مغذی و ویتامین‌های مورد نیاز بدن باعث ایجاد گرسنگی‌های بیش از حد و عدم کنترل این گرسنگی‌ها می‌شود، در این شرایط فرد به طور مداوم به سمت مصرف این مواد غذایی می‌رود تا بتواند ماده غذایی و ویتامینی که کمبود دارد را جبران کند.

جوزدانی گفت: متاسفانه مصرف سیب و سبزیجات در رژیم غذایی افراد بسیار پایین است. سبزیجات به دلیل داشتن منبع فیبر می‌تواند به هضم و جذب غذا کمک کند، این روند آرام‌تر اتفاق می‌افتد و طبیعتا مقدار قند خون، مدت زمان بیشتری در بدن بالا بماند.

او بیان کرد: هر عاملی که باعث کاهش و افزایش سریع قند خون شود از عوامل مهم در تشدید گرسنگی فرد است و روند کاهش وزن، دیرتر اتفاق می‌افتد.

جوزدانی ادامه داد: بنابراین فیبر‌ها در انواع سبزیجات و غلات سبوس دار، مواد غذایی هستند که روند گرسنگی را در فرد کند‌تر می‌کند.

او افزود: فعالیت‌های بدنی که متاسفانه در بین افراد بسیار کم شده است با تاثیر بر میزان ترشح انسولین در بدن و افزایش استفاده از مواد مغذی، به کاهش وزن راحتتر کمک می‌کند.

سرویس خبری: تغذیه و سلامت

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

 بانک جهانی هشدار داد که حدود ۷۰ درصد از جمعیت ۳۰ میلیونی یمن با کمبود شدید مواد غذایی مواجهند و در خطر گرسنگی قرار دارند.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از خبرگزاری «روسیا الیوم» بانک جهانی با انتشار گزارشی در وب سایت خود اعلام کرد که بیش از ۶ سال درگیری در یمن باعث شده است که حداقل ۲۴.۱ میلیون نفر از جمله ۱۲.۳ میلیون کودک و ۳.۷ میلیون نفر که در اثر جنگ آواره شده اند  به کمک بشردوستانه نیاز داشته باشند.

این گزارش بین المللی تأکید کرد که این درگیری منجر به نابودی اقتصاد یمن شد، زیرا تولید ناخالص داخلی  از سال ۲۰۱۵ به نصف کاهش یافته و بیش از ۸۰ درصد از کل جمعیت را زیر خط فقر قرار داده است.

در آغاز ماه ژوئن گذشته، بانک جهانی خسارت های زیرساختی یمن را در نتیجه جنگ حدود ۸ و نیم میلیارد دلار تخمین زد.

در گزارش اخیر این بانک آمده است که خسارات وارده به ۱۶ شهر بزرگ یمن در نتیجه جنگ، بین ۶.۹ تا ۸.۵ میلیارد دلار آمریکا متغیر است.

سازمان های کمک رسانی بین المللی و سازمان های ملل متحد هشدار داده اند که اقتصاد یمن در آستانه فروپاشی است.

عربستان از فروردین ۹۴ در قالب ائتلافی از چند کشور غربی و عربی و با کمک آمریکا به بهانه بازگرداندن «عبدربه منصور هادی» رییس جمهوری مستعفی و فراری این کشور به قدرت، حملات گسترده‌ای را علیه یمن -فقیرترین کشور عربی- آغاز کرد.

بر اثر این تجاوز، تاکنون هزاران یمنی کشته شده‌اند و بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، قحطی در این کشور به بزرگ‌ترین فاجعه انسانی در جهان تبدیل شده است.

سرویس خبری: بین الملل

اعتیاد غذایی یک مفهوم مهم و بحث‌برانگیز به شمار می‌رود که نظر بسیاری از جوامع علمی را به خود جلب کرده است.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از مدیکال نیوز تودی، اعتیاد غذایی همچنان یک موضوع قابل بحث در جامعه علمی است. این مفهوم، بخشی از نگرانی‌های است که در مورد افزایش میزان چاقی در سراسر جهان وجود دارد. در این گزارش، به این سوال می‌پردازیم که آیا اعتیاد غذایی حقیقت دارد یا خیر.

اعتیاد غذایی، مفهومی است که پژوهشگران از آن برای توصیف عادت‌های غذایی اجباری در انسان استفاده می‌کنند که ممکن است مشابه رفتارهای ناشی از اعتیاد باشند.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که برخی افراد ممکن است بیش از دیگران، گرفتار اعتیاد به غذاهای خوش طعم شوند؛ یعنی غذاهایی که چربی و قند زیادی دارند.

سایر پژوهش‌ها نشان می‌دهند افرادی که ممکن است اعتیاد به غذا را تجربه کنند، رفتارهایی را نشان می‌دهند که مشابه رفتار افراد مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد است.

هیچ تعریف جهانی که از نظر بالینی پذیرفته شده باشد، در مورد اعتیاد غذایی وجود ندارد و اعتیاد غذایی در فهرست بیماری‌ها قرار نگرفته است. در هر حال پژوهشگران، برخی رفتارها را شناسایی کرده‌اند که ممکن است با این مفهوم مرتبط باشند.

*پرخوری اجباری حتی در صورت عدم وجود گرسنگی

*دشواری در کنترل مصرف غذا

*پرخوری و الگوی غذایی بی‌نظم

در مورد اعتیاد غذایی چه می‌دانیم؟

پژوهش‌هایی که در سال‌های ۲۰۰۹، ۲۰۱۱، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ منتشر شده‌اند، نشان می‌دهند که غذاهای خوش طعم و حتی به طور کلی همه غذاها، بخش‌های مشابهی از مغز را تحریک می‌کنند و فعالیت عصبی مشابه مواد مخدر را دارند.

“هیپوکامپ”(Hippocampus)، “هسته دم‌دار”(Caudate) و “اینسولار”(Insula)، سه ناحیه از مغز هستند که به گفته پژوهشگران، در این رابطه نقش دارند.

غذاها و مواد غیرقانونی، هر دو به ترشح هورمون‌هایی مانند دوپامین و مخدرهایی می‌انجامند که بدن آنها را به صورت طبیعی تولید می‌کند.

این هورمون‌ها، بخشی از “سامانه پاداش” یا “Mesolimbic Circuit” در مغز هستند که مسئولیت انگیزه، خواستن، میل و ولع را بر عهده دارد.

حتی برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که انتظار غذا به جای مصرف کردن آن می‌تواند اعتیاد غذایی را به همراه داشته باشد. این رفتار جستجوگرانه است که افراد مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد به آن دچار می‌شوند. این رفتار موجب می‌شود که شخص چیزی را که دوست ندارد نیز بخواهد؛ به شرطی که به تحریک مراکز لذت در مغز او منجر شود. برای نمونه، شخص ممکن است به یک نوشیدنی شیرین تمایل داشته باشد زیرا به دلیل ترشح دوپامین، به داشتن حس خوب منجر می‌شود؛ نه این که از نوشیدن آن لذت ببرد.

مفهوم اعتیاد غذایی، توجه بسیاری از جوامع علمی را به خود جلب کرده است. برخی آن را یک عامل بالقوه چاقی و برخی دیگر آن را نشانه اضافه وزن می‌دانند.

چرا اعتیاد غذایی، مفهومی بحث‌برانگیز است؟

به رغم انجام شدن پژوهش‌های کنونی، اعتیاد غذایی همچنان یک موضوع بحث‌برانگیز در جامعه علمی به شمار می‌رود.

برخی از اختلافات مطرح شده، به شرح زیر هستند.

۱.غذا در برابر مواد مخدر

بسیاری از پژوهش‌هایی که استدلال می‌کنند اعتیاد به غذا یک پدیده واقعی است، بر شباهت‌های میان ولع غذایی و ولع برای مصرف مواد مخدر متمرکز هستند.

در هر حال مفهوم اعتیاد غذایی، این سوال مهم را ایجاد می‌کند که اگر غذاها می‌توانند اعتیادآور باشند، آیا برای ما مضر هستند؟

اگرچه هم غذاها و هم داروها، به تحریک سامانه پاداش و مرکز لذت در مغز می‌پردازند اما غذاها همان اثر داروها را در مغز اعمال نمی‌کنند.

همچنین مردم، غذاها را بسیار منظم و در ترکیبات پیچیده مصرف می‌کنند. این موضوع، تعیین مرز میان استفاده و سوءاستفاده را دشوار می‌سازد.

۲. کدام ماده غذایی، مخدر است؟

نه تنها طبقه‌بندی سوءاستفاده از غذاها دشوار است، بلکه پژوهشگران هنوز مشخص نکرده‌اند که کدام ماده مغذی یا ترکیبی از مواد مغذی، به اعتیاد غذایی منجر می‌شود.

پژوهشی که روی موش‌ها انجام شده است، نشان می‌دهد که یک رژیم غذایی سرشار از چربی و قند که به بسیاری از غذاهای فرآوری شده شباهت دارد، می‌تواند به بروز رفتارهایی مشابه اعتیاد منجر شود.

برای مشخص کردن مواد غذایی مشکل‌ساز باید پژوهش‌های دقیق‌تر و طولانی‌تری در مورد انسان صورت بگیرند.

۳. چاقی، غذاهای خوش طعم و اعتیاد غذایی

برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهند که اعتیاد غذایی، یکی از دلایل احتمالی چاقی است و مدل اعتیاد غذایی نیز بر اضافه‌وزن یا چاقی به عنوان یک معیار بالینی تاکید دارد.

برخی از پژوهشگران نیز اعتیاد غذایی را با برخی از انواع اختلالات خوردن به ویژه “اختلال پرخوری افراطی”(BED) مرتبط دانسته‌اند.

با وجود این، یک پژوهش نشان داد که تعداد قابل توجهی از افراد مبتلا به اختلال پرخوری افراطی، چاق نیستند و بیشتر افراد مبتلا به چاقی، نشانه‌های اختلال خوردن یا اعتیاد غذایی را تجربه نمی‌کنند.

به همین دلیل، بسیاری از پژوهشگران باور دارند که این مقیاس نمی‌تواند اعتیاد غذایی را مشخص کند و برای تشخیص اختلالات خوردن مناسب است.

به علاوه، خوش طعم بودن غذا لزوما عامل مصرف بیش از اندازه غذا و بروز چاقی نیست زیرا حتی غذایی که چربی و قند بالایی نداشته باشد نیز می‌تواند باب میل مصرف‌کننده باشد.

۴. رژیم غذایی مخرب

بسیاری از راهبردهای کاهش وزن، موفقیت کمی دارند و رژیم‌های متداول کاهش وزن می‌توانند مخرب باشند.

تغییر دادن رژیم های غذایی و محدود کردن غذا می‌تواند به بروز اعتیاد غذایی منجر شود.

چگونه غذا خوردن ناخواسته را متوقف کنیم؟

صرف نظر از وجود اعتیاد غذایی یا اختلال خوردن یا تمایل ساده به مصرف غذا، ممکن است که افرادی بخواهند چنین اختلالاتی را متوقف کنند.

افرادی که برای مصرف مواد غذایی به کمک نیاز دارند، می‌توانند از یک متخصص تغذیه راهنمایی بگیرند. توصیه‌های متخصص تغذیه در کنار روش‌های درمانی می‌تواند به چنین افرادی در مدیریت سلامتی کمک کند.

اصلاح محیط

نشانه‌های محیطی که بینایی، بویایی و حتی شکل ظاهری مواد غذایی است، ممکن است هوس‌های غذایی را برانگیزد.

افراد می‌توانند محیط خود را با ایجاد برخی از محدودیت‌ها تنظیم کنند.

*مقادیر کافی غذا را برای وعده‌های غذایی تقسیم کنید و سپس باقیمانده غذا را دور از چشم خود نگه دارید.

*دور نشستن از میز خوراکی‌ها و تمرکز بر جنبه‌های اجتماعی تعامل و گفت و گوی انسان‌ها به جای تمرکز بر غذاها

*قرار دادن غذاهای مقوی در مکان‌های قابل مشاهده برای یادآوری و تشویق به داشتن تغذیه سالم؛ برای نمونه قرار دادن میوه‌ها در یک کاسه یا بشقاب و گذاشتن آن روی پیشخوان آشپزخانه

*افزایش مصرف غذاهای کامل و سبزیجات نسبت به غذاهای فرآوری شده

تغییرات کوچک در بلندمدت

مقاومت کردن در برابر آزمایش رژیم‌هایی که نتیجه سریعی را در کوتاه مدت به همراه دارند، بسیار مهم است زیرا بیشتر وزن افرادی که رژیم لاغری دارند، طی پنج سال دوباره بازمی‌گردد.

این افراد به جای پیروی از رژیم‌های غذایی کوتاه مدت، باید برای تغییرات غذایی تدریجی اما پایدار و همچنین سبک زندگی سالم مانند داشتن ورزش منظم برنامه‌ریزی کنند.

چاقی یک مشکل پیچیده است که رژیم‌های سریع نمی‌توانند آن را حل کنند.

سرویس خبری: تغذیه و سلامت

سازمان ملل متحد هشدار داد بر اساس آخرین مرور منطقه‌ای درباره امنیت غذایی و تغذیه کشورهای عربی و شمال آفریقا، بیش از ۵۱ میلیون نفر از گرسنگی رنج می‌برند که تا سیستم غذایی آنها اصلاح نشود، امکان صفر کردن گرسنگی بسیار سخت است.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از فارس، مطالعات سازمان ملل نشان می‌دهد که گرسنگی در منطقه عربی همچنان در حال افزایش است و این مسئله مانع بزرگی برای دستیابی به دستور کار ۲۰۳۰ توسعه پایدار و به صفر رساندن گرسنگی در جهان به شمار می‌رود.

بر اساس این گزارش آخرین مرور منطقه‌ای درباره امنیت غذایی و تغذیه در خاور نزدیک و آفریقای شمالی ، برآورد می‌کند که بیش از ۵۱ میلیون نفر در منطقه از گرسنگی رنج می‌برند.

تشدید رژیم غذایی نامناسب بین کشورها عربی

بر اساس این گزارش ، سوء تغذیه، اضافه وزن و چاقی و کمبود ریز مغذی‌ها (که اغلب به رژیم های غذایی نامناسب مربوط می شود) همچنان با سرعت نگران کننده ای در منطقه عرب به ویژه در میان کودکان در سن مدرسه و بزرگسالان رو به افزایش است.

این گزارش حاکی از آن است که ۲۲٫۵ درصد کودکان زیر ۵ سال دچار کوتاهی رشد بودند ، ۹٫۲ درصد ضعیف و ۹٫۹ درصد از افراد دارای اضافه وزن بودند. منطقه عرب همچنین در سال ۲۰۱۹ با ۲۷ درصد از افراد بزرگسال چاق در رده دوم چاقی بزرگسالان در جهان قرار گرفت.

سیستم‌های غذایی آسیب پذیر یک نگرانی جدی در منطقه عرب است

عبدالحکیم ال وائر” دستیار مدیرکل و نماینده منطقه‌ای فائو در خاور نزدیک و آفریقای شمالی ضمن اظهار نظر در مورد آخرین گزارش گفت: «درگیری ها و بحران های طولانی مدت همچنان عامل اصلی وضعیت گرسنگی تحقیرآمیز هستند. همچنین وضعیت با سیستم های غذایی منطقه که قادر به ارائه غذای مقرون به صرفه ، متنوع ، ایمن و مقوی نیست به همه وخیم تر می‌شود.»

الوائر افزود: “رشد و مهاجرت جمعیت ، افزایش وابستگی به واردات مواد غذایی ، کمبود آب و تهدید تغییرات آب و هوایی همچنین خسارات سنگینی را بر سیستم های غذایی منطقه وارد می‌کند و آسیب پذیری آن را افزایش می‌دهد.»

دینا صالح ، مدیر منطقه ای از بخش خاور نزدیک ، آفریقای شمالی و اروپا ، در صندوق بین المللی توسعه کشاورزی تاکید کرد: “اطمینان از سیستم های غذایی انعطاف پذیر نه تنها برای پیشرفت برنامه به صفر رساندن گرسنگی بلکه برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار ضروری است. در شرایط وابستگی به واردات، رشد جمعیت و جابجایی ، تهدیدهای زیادی برای انعطاف پذیری سیستم های غذایی ملی و محلی به یک سیستم وارد می‌شود.

رژیم‌های غذایی سالم برای پایان دادن به گرسنگی سوء تغذیه

 امسال ، گزارش سازمان ملل توجه خود را بر انعطاف پذیری سیستم های غذایی متمرکز کرده است. انعطاف پذیری برای بهبود امنیت غذایی و وضعیت تغذیه در منطقه و اطمینان از اینکه سیستم های غذایی منطقه قادر به مقاومت در برابر شوک ها و استرس ها، مانند بیماری همه گیر COVID-19 ، باشند. همچنین این گزارش شامل تجزیه و تحلیل عمیق الگوی غذایی فعلی و هزینه های رژیم های غذایی برای افراد ، جامعه و کره زمین است.

«رولا دشتی» ، دبیر اجرایی ، ESCWA ، تأکید کرد: COVID-19 سیستم های غذایی شکننده امنیت غذایی در منطقه عرب را تضعیف می کند ، در حالی که تعداد افراد دارای سوء تغذیه بیش از ۵۰ میلیون نفر است. زمان آن رسیده که اقدام فوری انجام دهیم تا سیاست های اقتصادی اجتماعی ، استراتژی های سیستم غذایی و روش های اقتصادی تغییر یابد. نفوذ فن آوری ، برای دستیابی به پایداری و فراگیر شدن آنها ، و اطمینان از دسترسی به مواد غذایی و رژیم های غذایی سالم برای همه ضروری است.

 براساس این گزارش ، رشد روز افزون شهرنشینی، آزادسازی بازارها و تغییرات جمعیتی ، اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی به تغییر تدریجی در نحوه تغذیه جمعیت منطقه عرب کمک کرده است.

 نرخ ارز ناپایدار و قیمتهای بالا بسیاری از کشورهای منطقه را تحت تأثیر قرار می دهد، اکنون بسیار مهمتر است که به آسیب پذیرترین افراد کمک کند تا مواد غذایی خود را افزایش دهند، درآمدزایی کنند و در برابر این شوک های متعدد از مقاومت بیشتری برخوردار شوند.

کورین فلیشر، مدیر منطقه‌ای WFP برای خاورمیانه و شمال آفریقا می گوید: سالهای گذشته نشان داده است چگونه فروپاشی اقتصادی و درگیری‌ها تهدید جدی برای مردم باشد که حتی برای تامین نان روزانه‌شان هم عاجز باشند.

الگوهای جدید مصرف و دور شدن از رژیم غذایی سالم ، رژیم های سنتی ، فصلی و متنوع  غنی از غلات ، میوه ها و سبزیجات بر مشکلات تغذیه ای در منطقه و همچنین بار بیماریها و عوامل خطر مرتبط با آنها تأثیر می‌گذارند.

«تد چایبان»، مدیر منطقه ای یونیسف در خاورمیانه و شمال آفریقا گفت: علیرغم اهمیت تنوع غذایی برای رشد جسمی و شناختی کودکان ، غذاهای متنوع و مغذی در حال حاضر برای همه قابل دسترسی نیست. درگیری ها و بی ثباتی سیاسی به نابرابری در دسترسی به رژیم های غذایی سالم در داخل و بین کشورهای منطقه کمک کرده است.

 وی افزود: «بسیاری از کشورهای منطقه هنوز کوتاهی قد یا اضافه وزن در کودکان دارند و  این امر نیاز به  رژیمهای غذایی ، خدمات و روش های تغذیه کودکان در انواع مختلف نیاز دارد».

 دکتر احمد المانداری ، مدیر منطقه‌ای WHO در مدیترانه شرقی گفت: “WHO استراتژی در مورد تغذیه برای منطقه تهیه کرده است که شامل ایجاد سیستم های غذایی پایدار و انعطاف پذیر است.”

 وی افزود: «این استراتژی تعهدی از سوی کشورها برای ارائه چشم انداز ما در مورد سلامتی برای همه از طریق اقدامات مربوط به تغذیه برای دستیابی به امنیت غذایی ، پایان دادن به انواع سوء تغذیه و بهبود تغذیه در طول دوره زندگی تا سال ۲۰۳۰ است.»

 تقویت انعطاف پذیری و تحول در سیستم غذایی منطقه برای آینده بهتر غذا

 در بررسی منطقه امنیت غذایی و تغذیه برای خاور نزدیک و آفریقای شمالی، سیستم‌های غذایی پایدار و مقاوم برای تأمین اینکه مردم منطقه و نسل های آینده غذای سالم می‌خورند، اساسی است.

 این گزارش با تاکید بر اینکه نحوه تولید و مصرف غذا به پایداری محیط زیست کمک می‌کند از کشورها می‌خواهد سیستم‌های غذایی خود را تغییر دهند، تا ظرفیت برای ارائه رژیم غذایی سالم برای همه افزایش یابد.

بنابراین سازمان ملل متحد تاکید می‌کند که در وهله نخست کشورهای منطقه رژیم غذایی خود را اصلاح کنند که امروزه غفلت از آن منجر به  سوء تغذیه، اضافه وزن و چاقی و کمبود ریز مغذی ها شده و با سرعت نگران کننده‌ای در منطقه عرب به ویژه در میان کودکان مدرسه‌ای و بزرگسالان رو به افزایش است.

در گام دوم باید سیاستگذاران برنامه های تولید و مصرف را به نحوی سیاستگذاری کنند که در هر دو مورد سیستم پایداری ایجاد شود و باتوجه به محدودیت آب و منابع در این کشورها ضرورت آن دو چندان است.

در گام بعدی دوری از درگیری ها و بی ثباتی های سیاسی است که به نابرابری در دسترسی به رژیم‌های غذایی سالم در داخل و بین کشورهای منطقه کمک کرده است.

سازمان ملل متحد تاکید می کند تا این اصلاحات اساسی در کشورهای عربی صورت نگیرد برنامه های سازمان ملل متحد درباره رفع گرسنگی در جهان را که تا سال ۲۰۳۰ طراحی کرده است، را نیز مانع خواهد شد.

سرویس خبری: بین الملل

منبع: فارس

بر اساس گزارش‌های جهانی، جنگ، تغییرات آب و هوایی و ویروس کرونا سه عامل تشدید گرسنگی در جهان که سال ۲۰۲۱ تعداد ۱۴۲ میلیون نفر را به قحطی خواهد کشید.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی (اگروفودنیوز)، به نقل از «کاماندیریم»، در حالی که سازمان ملل متحد پیش بینی کرده بود تا سال ۲۰۳۰ گرسنگی در جهان ریشه کن شود اما جدیدترین گزارش جهانی حاکی است که در سال گذشته تعداد گرسنگان جهان ۲۰ میلیون نفر افزایش یافته است. جنگ، تغییرات آب و هوایی و شیوع ویروس کرونا عاملان افزایش این گرسنگی بوده است. همچنین ۱۵۵ میلیون نفر در ۵۵ کشور جهان با گرسنگی شدیدی مواجه هستند که از ناامنی شدید غذایی رنج می‌برند.

این گزارش مشترک، سازمان خواروبار کشاورزی ملل متحد، اتحادیه اروپا و برنامه غذای جهان(WFP) است.

*افزایش گرسنگان جهان به بیشترین تعداد ۵ سال گذشته

بر اساس این گزارش، بیماری پاندمی کووید 19 جنگ و درگیری‌ها و تغییرات آب و هوایی شرایط وخیمی را برای اکثر کشورهایی که در برابر تأمین امنیت غذایی آسیب پذیر هستند، ایجاد کرده است که ۱۵۵ میلیون نفر در ۵۵ کشور جهان در شرایط سخت ناامنی غذایی به سر می‌برند و میزان گرسنگان به بیشترین میزان ۵ سال گذشته رسیده است.

بر اساس توافق «شبکه جهانی برای مقابله با بحران غذایی» و اقدامات بشردوستانه برای جلوگیری از گرسنگی انجام می‌شود، اتحادیه اروپا، سازمان خوار و بار جهانی (فائو) و برنامه غذایی جهانی (WFP) یافته‌های خود را در قالب گزارش جهانی ۲۰۲۱ در زمینه بحران غذایی منتشر کردند.

*بشر فاتح سیارات از سیر کردن شکم خود عاجز مانده

در این گزارش، سازمان خوار و بار جهانی اعلام کرد: بشر اکنون می‌تواند به هدایت‌گر پهپادها باشد و حتی  با ترکیب مولکول ها در دورترین سیاره‌ از جمله مریخ اکسیژن تولید کند اما با این وجود هنوز در کره زمین ۱۵۵ میلیون نفر در بدترین وضعیت گرسنگی به سر می‌برند. این تضاد واقعا حیرت‌آور است و به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست.

فائو در ادامه می‌گوید: همکاران ما گزارش سالانه بحران غذایی را از سال ۲۰۱۷ منتشر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، اما گزارش امسال حاکی از وخیم‌ترین ناامنی غذایی در جهان است.

این گزارش حاکی است که تعداد گرسنگان جهان نسبت به سال ۲۰۲۰ به میزان 20 میلیون نفر افزایش یافته است.

*برنامه سازمان ملل متحد برای ریشه کنی گرسنگی عملی نمی شود

فائو در ادامه می‌نویسد: برنامه‌ریزی برای ریشه‌کنی گرسنگی تا پایان سال ۲۰۳۰ که پیش از این برنامه ریزی شده بود به نظر می‌رسد قابل دسترس نخواهد بود؛ چراکه در همین گزارش آمده است ۱۳۳ هزار نفر در بورکینافاسو، سودان جنوبی و یمن در فاجعه‌بارترین وضعیت غذایی به سر می‌برند که نیاز به اقدام فوری دارند در غیر این صورت مرگ گسترده و فروپاشی خانواده‌ها را شاهد خواهیم بود.

*وضعیت وخیم تغذیه کودکان

علاوه بر این وضعیت زندگی کودکان بسیار آسیب‌پذیر و سوء تغذیه شدیدی دارند. در ۵۵ کشوری که بحران غذایی شدید دارند تقریبا ۱۶ میلیون کودک زیر ۵ سال دچار سوء تغذیه هستند و ۷۵٫۲ میلیون کودک زیر ۵ سال به دلیل کمبود مواد غذایی رشد مناسب ندارند. هر چند این شرایط وخیم و دردناک است اما در صورت همکاری و حمایت‌های مالی می‌توان این وضعیت را بهبود بخشید و امنیت غذایی را برای آنها به ارمغان آورد.

رئیس فائو می‌گوید: در حالی که جوامع بشری و بین المللی خود را برای اجلاس غذای ملل متحد در ماه سپتامبر آماده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند، مفاد این گزارشات می‌تواند راهنما و راهکاری برای مقابله با بحران گرسنگی در جهان باشد.

وی می‌گوید: امروزه به بخش کشاورزی باید در قالب بازرگانی نگاه شود. علاوه بر این باید سیستم‌های پیش‌آگاهانه در بخش کشاورزی توسعه یابد تا هر خطر و بحرانی پیشاپیش به آنها هشدار داده شود تا قبل از این که شرایط به بحران غذایی کشیده شود، اقدامات پیشگیرانه و آگاهانه برای مقابله انجام دهند.

هنری تافور، مدیر اجرایی بنیاد کودکان ملل متحد هم معتقد است: وضعیت گرسنگی به شدت نگران‌کننده است. بیماری کووید 19 که قرنطینه خانگی و شوک‌های شدید اقتصادی و اجتماعی را باعث شده تغذیه کودکان را به شدت وخیم کرده است.

وی با بیان اینکه در شبکه‌های مجازی هر کسی گزارش امسال غذا را بسیار اسفناک و آسیب‌پذیر برای کودکان توصیف می‌کند، می‌گوید: این کودکان به عنوان عضو جامعه باید در اولویت باشند برای این کار لازم است که در زمینه سیستم‌های اطلاعاتی سرمایه‌گذاری کنیم تا با جمع آوری داده ها، نقاط آسیب‌پذیر همه گروه‌های جامعه را شناسایی کنیم. این اطلاعات برای از بین بردن گرسنگی و تأمین امنیت غذایی به ویژه کودکان و خانواده‌های آنها ضروری است.

وی با بیان اینکه علاوه بر خبرهای ناخوشایندی از وضعیت امنیت غذایی، چشم‌انداز هم بسیار ناامیدکننده است، گفت: تداوم کمبود غذایی تهدیدی است که در برخی از کشورها بحران غذایی را تشدید خواهد کرد.

*بحران غذایی مانند کوه یخی است که کامل دیده نمی شود

در ادامه این گزارش دیوید بیسلی، مدیر برنامه‌‌های غذایی جهانی هم می‌گوید: متأسفانه گزارش امسال غذای جهانی تنها تکه‌ای از کوه یخی است که در اقیانوس دیده می‌شود و بسیاری از ماجرا هنوز پنهان است.

بر اساس پیش بینی این گزارش چالش‌ها و جنگ‌ها همچنان پیشران بحران غذایی در سال ۲۰۲۱ خواهد بود. مشکلات اقتصادی حاصل از بیماری کووید 19 بحران غذایی را به ویژه در کشورهای با اقتصاد شکننده‌ تشدید خواهد کرد و پیش بینی می شود که ۱۴۲ میلیون نفر در ۴۰ کشور مورد بررسی در بحران غذایی، شرایط اضطراری یا قحطی خواهند بود.

این گزارش می‌نویسد: بیشترین ناامنی غذایی در کشورهایی که به دلیل جنگ‌ها و درگیری‌ها دسترسی کمتری به بخش کشاورزی دارند، ایجاد خواهند شد که بسیاری از مردم بی‌خانمان می‌شوند و در این میان تنها کمک‌های بشردوستانه است که می‌تواند آنها را نجات دهد.

شبکه جهانی علیه بحران غذایی هم می‌نویسد: در حالی که کمک‌های بشردوستانه به شدت نیاز است، اما برای مقابله با بحران غذایی که روز به روز در حال افزایش است، کافی نیست و برای پاسخ به این بحران‌ها نیازمند صلح و امنیت و نیز انتقال سیستم غذایی جهانی به کشورها هستیم.

شبکه جهانی علیه بحران غذایی در ادامه می‌نویسد:ما باید از این فرصت استفاده کنیم و تعداد افرادی که توسط کمک‌های بشردوستانه زندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند را کمتر کنیم و همواره به دنبال جامعه عاری از جنگ و به فکر توسعه و امنیت غذایی باشیم.

بر اساس گزارش سازمان ملل متحد سال‌هاست که یک میلیارد نفر شب‌ها گرسنه می‌خوابند. قبل از شیوع ویروس کرونا اعلام شد که نسبت به سال‌های قبل تعداد گرسنگان کمتر شده است، اما پس از شیوع ویروس کرونا که بیش از یک سال است در کل دنیا سایه افکنده، گزارشات جدید حاکی از افزایش تعداد گرسنگان است که تنها در سال گذشته ۲۰ میلیون نفر بیشتر شده است.

بر اساس این گزارش، اگرچه در سال‌های گذشته سازمان‌های بین المللی شعارهای زیادی برای کاهش فقر داده‌اند، اما بیشتر درگیر کارهای سیاسی شده‌ و از وظایف اصلی خود بازمانده اند. مثلاً صندوق بین المللی پول که با اعتبار کشورهای ایجاد شده تا در شرایط بحران به آنها کمک کند، اما تحت نفوذ آمریکا به ایران تسهیلات نداد در حالی که درخواست ایران در چارچوب مقررات این نهاد بین المللی بود، این اتفاقات بارها در سال‌های گذشته رخ داده که نهادهای بین المللی عادلانه در باره کشورها عمل نمی‌کنند.

سرویس خبری: بین الملل

طبق گزارش شبکه جهانی مبارزه علیه بحران‌های غذایی، حدود ۲۰ میلیون نفر در سال گذشته میلادی به جمع افرادی که در بحران غذایی به سر می‌برند اضافه شده و تعداد کل این افراد به ۱۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان رسیده است.

 به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی (اگروفودنیوز)، به نقل از راشاتودی، طبق گزارش شبکه جهانی مبارزه علیه بحران‌های غذایی (GNAFC)، تعداد افرادی که در جهان با ناامنی شدید غذایی روبرو هستند و نیاز به کمک‌های فوری غذایی دارند، در ۲۰۲۰ به بالاترین رقم طی ۵ سال گذشته رسیده است.

 این آژانس بشردوستانه که توسط اتحادیه اروپا و سازمان ملل تاسیس شده اعلام کرد شرایط از ۲۰۱۷ رو به وخامت بوده است. حدود ۲۰ میلیون نفر در سال گذشته میلادی به جمع افرادی که در بحران غذایی به سر می‌برند اضافه شده و تعداد کل این افراد به ۱۵۵ میلیون نفر در ۵۵ کشور و قلمروی دنیا رسیده است.

 در گزارش این آژانس آمده است:«یک سال پس از اعلام همه‌گیری ویروس کرونا، دورنمای ۲۰۲۱ و سال‌های پس از آن تیره و تار است. درگیری‌ها، محدودیت‌های مربوط به بحران کرونا و تاثیر آن بر اقتصاد کشورها و ادامه تهدید شرایط بد جوی همچنان بر بحران‌های غذایی می‌افزاید».

طبق تحقیقات این آژانس، حدود ۱۳۳ هزار نفر در ۲۰۲۰ در سطح فاجعه‌بار ناامنی غذایی قرار داشتند. در بورکینافاسو، سودان جنوبی و یمن اقدامات فوری جهت جلوگیری از مرگ و میرهای گسترده و فروپاشی زندگی مردم نیاز است.

 حداقل ۲۸ میلیون نفر دیگر در ۳۸ کشور جهان در ۲۰۲۰ با شرایط اضطراری ناامنی غذایی روبه‌رو بودند یعنی یک قدم تا قحطی‌زدگی.

 39 کشور و قلمروی جهان طی ۵ سالی که این آژانس گزارش سالانه از ناامنی غذایی منتشر می‌کند، با بحران‌های غذایی مواجه بوده‌اند. آسیا ۶۳ درصد از کل افرادی را که در جهان در بحران غذایی به سر می‌برند، در خود جای داده است. این رقم در ۲۰۱۹ برابر با ۵۴ درصد بود.

 حداقل ۴۰ درصد از جمعیت افغانستان، هاییتی، سودان جنوبی، سوریه، یمن و زیمباوه در ۲۰۲۰ در بحران غذایی به سر می‌بردند.

سرویس خبری: بین الملل

پژوهشگران “دانشگاه هاروارد” در بررسی جدید خود به ارزیابی این موضوع پرداخته‌اند که چه روندی موجب جذب شدن موش‌های گرسنه به بوی غذا می‌شود.

به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی (اگروفودنیوز)، به نقل از نوروساینس‌نیوز، حیوانات از حس بویایی خود برای یافتن غذا، بوییدن جفت و احساس خطر استفاده می‌کنند. هنگامی که یک حیوان گرسنه، غذا یا جفت را بو می‌کشد، چه چیزی شام را به یک گزینه جذاب‌تر تبدیل می‌کند؟ دقیقا چه چیزی در مورد بوی غذا وجود دارد که می‌گوید مرا انتخاب کن؟

بررسی پژوهشگران “مدرسه پزشکی هاروارد”(HMS)، نوروبیولوژی ورای جذب غذا و نحوه توجه موش‌های زنده نسبت به یک ماده دیگر را نشان می‌دهد. پژوهشگران در این پروژه، مسیری را شناسایی کردند که باعث جذب شدن به بوی غذا می‌شود.

این گروه پژوهشی در بررسی‌های خود، بر یک مولکول سیگنال‌دهنده موسوم به “neuropeptide-Y” یا “NPY” تمرکز کردند که در ناحیه تالاموس مغز وجود دارد و طیفی از عملکردهای فیزیولوژیک را انجام می‌دهد.

“استفان لیبرلز”(Stephen Liberles)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این پژوهش نشان می‌دهد که نورون‌های خاص به واسطه انتشار یک انتقال‌دهنده عصبی موسوم به NPY در تالاموس، به حالت گرسنگی گوش می‌دهند.

تصمیم‌گیری میان غذا و عشق

“نورا هوریو”(Nao Horio)، از پژوهشگران این پروژه گفت: هم بوی غذا و هم فرومون‌های جنسی برای موش‌ها جذاب هستند اما با چرخه‌های فیزیولوژیکی متفاوتی ارتباط دارند. این موضوع نشان می‌دهد که بوها، مدارهای عصبی موازی را که براساس نیازهای فیزیولوژیکی شکل گرفته‌اند، فعال می‌کنند.

هوریو برای تعیین دقیق مسیری که به موش‌ها توانایی می‌دهد تا براساس نیاز تصمیم‌گیری کنند، آزمایشی انجام داد. او برای شروع، موش‌ها را در محفظه‌ای قرار داد که دو درگاه بو داشت؛ یکی از آنها بوی غذا و دیگری فرومون‌های جنس مخالف را منتشر می‌کرد. هوریو، زمانی که موش برای توقف در هر درگاه سپری کرده بود، یادداشت کرد. زمان توقف بیشتر، ترجیح دادن منبع بو را نشان می‌داد.

پژوهشگران دریافتند که بوی غذا و فرومون‌ها برای موش‌های تغذیه شده، به صورت مشابهی جذاب هستند اما موش‌های گرسنه علاقه زیادی به بوی غذا دارند. موش‌های تغذیه شده که پیشتر در نزدیکی جنس مخالف قرار گرفته بودند، ترجیح خود را در مورد فرومون‌های جنسی نشان دادند؛ در حالی که موش‌های گرسنه این کار را نکردند. چرا گرسنگی، انتخاب را تغییر داد؟

واضح‌سازی شیمی جذب مواد غذایی

نورون‌های موجود در هیپوتالاموس، مولکولی موسوم به “AGRP” را منتشر می‌کنند. این نورون‌ها محرک میل به غذا هستند.

پژوهشگران برای بررسی نورون‌های ترشح‌کننده AGRP، از روش موسوم به “اپتوژنتیک”(Optogenetics) که به آنها امکان می‌دهد تا نورون‌ها را با استفاده از نور، فعال و غیرفعال کنند. آزمایش‌ها نشان داد که فعال‌سازی نورون‌های ترشح‌کننده AGRP، موش‌ها را به بررسی بوی مواد غذایی سوق می‌دهد.

نورون‌های ترشح‌کننده AGRP، شاخه‌هایی دارند که گسترش می‌یابند؛ به همین دلیل این سوال برای پژوهشگران ایجاد شد که کدام یک از نواحی مغز در این فرآیند تحریک می‌شوند. آزمایش‌های بیشتر نشان داد که چندین پایانه نورونی AGRP در سراسر مغز فعال شده‌اند اما فقط پایانه‌های واقع در تالاموس، ترجیح دادن بوی غذا را تغییر دادند.

پس از این آزمایش، موش‌هایی که گرسنه نبودند نیز به سوی غذا جذب شدند. برعکس، خاموش کردن انتشار AGRP در این ناحیه از تالاموس، جذب شدن به بوی غذا را در موش‌های گرسنه کاهش داد.

لیبرلز گفت: این پژوهش موجب شد تا ما به این باور برسیم که تحریک مداوم نورون‌های منتشرکننده AGRP، جذب شدن به بوی غذا به واسطه سیگنال‌دهی نورون‌ها را افزایش می‌دهد.

مانع نهایی، درک این موضوع بود که آیا سه انتقال‌دهنده عصبی AGRP، NPY و GABA، برای جذب بوی مرتبط با گرسنگی مورد نیاز هستند و در صورت مثبت بودن پاسخ، کدام یک از آنها مورد نیاز است.

لیبرلز و هوریو برای فهمیدن این موضوع، آزمایش‌ها را با سه گروه از موش‌ها تکرار کردند. همه موش‌ها از نظر ژنتیکی اصلاح شدند تا فاقد این انتقال‌دهنده‌های عصبی باشند.

موش‌های گرسنه فاقد AGRP و GABA، همچنان جذب بوی غذا شدند اما موش‌های گرسنه فاقد NPY چه در حالت سیری و چه در حالت گرسنگی، بیش از بوی غذا به سوی فرومون‌ها جذب شدند.

علاوه بر این، موش‌های فاقد گیرنده خاص NPY موسوم به NPY5R، جذب شدن ناشی از گرسنگی به بوی غذا را از دست دادند.

موش‌های فاقد NPY پس از قرار گرفتن در نزدیکی جفت، بیش از غذا به سوی فرومون‌ها جذب شدند. این یافته‌ها نشان می‌دهند که مکانیسم‌های دیگری به غیر از NPY نیز در تحریک واکنش بویایی نسبت به فرومون‌ها نقش دارند.

این پژوهش نشان می‌دهد که حالت گرسنگی، سیگنال‌دهی پیچیده‌ای را آغاز می‌کند که با اشتهاآور کردن بوی مواد غذایی، حیوانات را به سوی تغذیه سوق می‌دهد و غذا را به گزینه جذاب‌تری در مقایسه با سایر گزینه‌ها تبدیل می‌کند.

پژوهش‌های آینده، نحوه عملکرد NPY را در برخی از مدارهای بویایی و این که حیوانات چگونه یاد می‌گیرند غذاها را با بوی خاصی مرتبط سازند، مورد بررسی قرار خواهند داد.

این پژوهش، در مجله “Nature” به چاپ رسید.

سرویس خبری: علمی و تغذیه و سلامت