موضوع واردات سم آماده مصرف هم برای خودش داستان‌هایی دارد؛ با وجود اینکه طی سالیان گذشته، ظرفیت‌های تولید سموم باکیفیت در کشور به مراتب بیشتر از نیاز داخلی ایجاد شده است، اما هر بار عده‌ای با باز کردن راه واردات سموم آماده مصرف آن هم با ارزهای ارزان دولتی، نیمایی و… سعی در متوقف کردن تولید داخلی این نهاده‌های ضروری دارند.
به گزارش پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی(اگروفودنیوز)، به نقل از ایلنا؛ در حال حاضر نیز مشخص نیست با چه توجیهاتی، واردات سموم آماده مصرف را به گروه کالایی ۲۱ برده‌اند و با استفاده از ارزان‌ترین ارز ممکن، به‌راحتی ثبت سفارش و تخصیص ارز آن انجام می‌شود.
این در شرایطی است که تولیدکنندگان داخلی به‌جز در مورد تکنیکال (ماده موثره)، بقیه مواد و نهاده‌های تولید از قبیل کارتن، برچسب، حلال، ظرف و … را باید با دلار آزاد تهیه و محصول خود را تولید نمایند.
وقتی وارد کننده‌ای، بدون هیچ گونه اشتغال‌زایی، دفتر و دستک، هزینه‌های کارخانه، کارگر، پرسنل، درگیری با ادارات مختلف و هزار و یک مشکل دیگر که تولید کنندگان با آن مواجهند، یک کالای مشابه تولید داخل را وارد کشور می‌کند، سوال اینجا است که در چنین شرایطی تولید کننده داخلی که بیشتر هزینه‌های خود را با ارز آزاد انجام می‌دهد، چگونه می‌تواند با این کالا رقابت نماید؟!
در حالیکه قیمت مصرف کننده هم که روی محصول وارداتی درج نشده و به هر قیمتی که بخواهند آن را می‌فروشند؛ آیا معنی حمایت از تولید داخلی این است؟!
متاسفانه مسئولان امر، بدون کمترین توجهی به منافع تولید کننده داخلی، راه صدور مجوز واردات سموم آماده مصرف را باز کرده‌اند و شرکت‌های زیادی از این طریق مجوز واردات گرفته‌اند؛ به‌طوری که طبق برخی شنیده‌ها، حدود ۲۵۰ شرکت مختلف مجوز واردات سم آماده مصرف را اخذ کرده‌اند که اگر هر کدام از آنها فقط یک کانتینر سم وارد کند، چه مقدار بزرگی خواهد شد.
کار به جایی رسیده که برخی از تولیدکنندگان شناخته شده و خوشنام سموم داخلی در گفت‌وگو با نگارنده، عنوان می‌کردند که اجناس تولیدی روی دست‌شان مانده است و ۶ ماهه هم نمی‌توانند بفروشند!
آیا جز این است که دولت با این رویه، از جیب مملکت به کارگر و تولیدکننده خارجی یارانه می‌دهد و تولیدکنندگان داخلی را نیز به ورطه نابودی می‌کشاند؟! آن هم در مورد کالایی که تولیدکنندگان داخلی به راحتی توان تولید و تامین آن را بسیار بیشتر از مقدار نیاز کشور دارند.
البته ذکر این نکته ضروری است که در این میان اگر سمومی وجود داشته باشد که مشابه آن را تولیدکنندگان داخلی نتوانند تولید کنند، همچنین سموم کم‌خطر و بی‌خطری که در داخل کشور تولید نمی‌شود را می‌توان در چارچوب قواعد منطقی وارد کرد؛ اما چه لزومی دارد که سمومی که در داخل کشور با کیفیت مناسب و با نظارت‌های دقیق و کارشناسی تولید شده را کنار گذاشت و سموم مشابه آن را که هیچ نظارتی هم بر تولیدش وجود ندارد را به این شکل وارد کرد؟!
اگر هم به هر دلیلی تصمیمی به واردات سموم خارجی است، نباید به گونه‌ای انجام شود که شرایط رقابتی به نفع محصول خارجی باشد.
در شرایطی که سموم وارداتی آماده مصرف، در گروه ۲۱ کالایی قرار گرفته و به راحتی ارزان‌ترین ارز را دریافت می‌کند، اما بیش از ۷۰ درصد هزینه تمام شده تولید محصول داخلی با ارز آزاد و گران‌قیمت انجام شده و هزینه تولید آن را بالا می‌برد، تولید داخلی، امکان رقابت با محصول وارداتی را نخواهد داشت.
در واقع دولت با این عملکرد غیرمنطقی به تولیدکننده خارجی اعم از کارگر، کارخانه‌دار، تولید کننده کارتن و غیره و ذلک و حتی آب ( چون بخشی از سم آماده مصرف ممکن است آب باشد) یارانه می‌دهد و بدتر از آن تولید داخلی را زمین‌گیر می‌کند.
در این میان لازم است که وزارت جهاد کشاورزی، سازمان حفظ نباتات و دیگر نهادهای متولی به این موضوع توجه داشته باشند و مشکل را از دیگر وزارتخانهها و نهادهای مرتبط با این موضوع پیگیری کنند.
حداقل واردات سموم آماده مصرف در گروه کالایی ۲۶-۲۲ قرار گیرد تا شرایط برابر رقابتی برای محصولات تولید داخل نیز فراهم شود و حمایت بیشتر از تولید داخل هم پیش‌کش!
طبق گفته فعالان تولید سم، حتی تعرفه گمرکی واردات تکنیکال (مواد موثره سم) با سموم آماده مصرف در یک ردیف قرار دارد.
چرا باید کالایی که مشابه آن در داخل کشور تولید می‌شود، به این شکل وارد می‌شود؟!
سرویس خبری: کشاورزی
منبع: ایلنا
