دکتر بتول عربسرخی
دکتری شیمی و عضو کمیسیون فنی متناظر بر ایزو TC34 سازمان ملی استاندارد
تقریبا ۱۱ سال از دستهبندی کالاهای آسیبرسان میگذرد و بخشی از تولیدات صنایع غذایی در این دسته با هدف حمایت از مصوبات سازمان بهداشت جهانی (WHO) قرار داده شدهاند. اما لازمه اینکه بررسی کنیم چه کالاهایی در صنایع غذایی آسیبرسان (Harmful Food) هستند یا در دستهبندیهای دیگری میگنجند مراجعه به بیان همان تعاریف، از طرف سازمان بهداشت جهانی و منابع معتبر علمی است.
غذای سالم/ ایمن:
غذایی است که توسط باکتریهای بالقوه مضر، انگلها، ویروسها، سموم، مواد شیمیایی و/یا رادیونوکلئیدها آلوده نشده است.
مواد غذایی ناایمن یا آسیب رسان:
”حاوی باکتریها، ویروسها، انگلها یا مواد شیمیایی مضر است که باعث ایجاد بیش از ۲۰۰ بیماری، از اسهال گرفته تا سرطان میشود. همچنین یک چرخه معیوب از بیماری و سوءتغذیه ایجاد میکند، به ویژه بر نوزادان، کودکان خردسال، سالمندان و بیماران تأثیر میگذارد.”
در ادامه چند نمونه از آسیبهای غذایی، آورده شده است:
باکتریها
سالمونلا، کمپیلوباکتر و اشرشیاکلی انتروهموراژیک برخی از شایع ترین پاتوژنهای غذایی هستند که سالانه میلیونها نفر را تحت تاثیر پیامدهای شدید و کشنده قرار دهند. غذاهایی که بیشتر در شیوع سالمونلوز نقش دارند عبارتند از تخم مرغ، مرغ و سایر محصولات با منشاء حیوانی. موارد ناشی از کمپیلوباکتر از طریق غذا عمدتاً توسط شیر خام، مرغ خام یا نیم پز و آب آشامیدنی ایجاد میشود. اشرشیاکلی انتروهموراژیک اغلب با شیر غیرپاستوریزه، گوشت نیمپز و میوهها و سبزیجات تازه آلوده همراه است.
عفونت لیستریا میتواند منجر به سقط جنین در زنان باردار یا مرگ نوزادان تازه متولد شده شود. آنها در زمره جدیترین عفونتهای ناشی از غذا به حساب میآیند. لیستریا در محصولات لبنی غیرپاستوریزه و غذاهای آماده مختلف یافت میشود و میتواند در دمای یخچال رشد کند.
ویبریوکلرا میتواند افراد را از طریق آب یا غذا، آلوده کند که به سرعت منجر به کم آبی شدید و احتمالاً مرگ می شود. سبزیجات خام و انواع مختلف غذاهای دریایی خام یا نیم پز در شیوع وبا نقش دارند.
ضد میکروبیها مانند آنتی بیوتیکها، برای درمان عفونتهای ناشی از باکتریها از جمله پاتوژنهای غذایی ضروری هستند. با این حال، استفاده بیش از حد از آنها در دامپزشکی و پزشکی، با ظهور و گسترش باکتریهای مقاوم مرتبط است و درمان بیماریهای عفونی را در حیوانات و انسان بیاثر میکند.
ویروسها
ویروس هپاتیت A همچنین میتواند از طریق غذا منتقل شود و میتواند باعث بیماری کبدی طولانی مدت شود و معمولاً از طریق غذاهای دریایی خام یا نیم پز یا محصولات خام آلوده، پخش میشود.
انگلها
برخی از انگلها مانند ترماتودهای منتقله از ماهی تنها از طریق غذا منتقل میشوند. سایرین، برای مثال کرمهای نواری مانند Echinococcus spp یا Taenia spp، ممکن است افراد را از طریق غذا یا تماس مستقیم با حیوانات آلوده کنند. سایر انگل ها مانند آسکاریس، کریپتوسپوریدیوم، انتامبا هیستولیتیکا یا ژیاردیا از طریق آب یا خاک وارد زنجیره غذایی می شوند و می توانند محصولات تازه را آلوده کنند.
پریونها
پریونها، عوامل عفونی متشکل از پروتئین، منحصر به فرد هستند که با اشکال خاصی از بیماریهای عصبی مرتبط هستند. انسفالوپاتی اسفنجی شکل گاوی (BSE) یا به اصطلاح بیماری جنون گاوی یک بیماری پریونی در گاو است که با نوع بیماری کروتزفلد-جاکوب (vCJD) در انسان مرتبط است. مصرف فرآوردههای گوشتی حاوی مواد خطرناک خاص، مانند بافت مغز، محتملترین راه انتقال عامل پریون به انسان است.
مواد شیمیایی
بیشترین نگرانی برای سلامتی، سموم طبیعی و آلایندههای محیطی است. سموم طبیعی شامل مایکوتوکسین ها، بیوتوکسین های دریایی، گلیکوزیدهای سیانوژنیک و سموم موجود در قارچهای سمی هستند. غذاهای اصلی مانند ذرت یا غلات میتوانند حاوی سطوح بالایی از مایکوتوکسینها مانند آفلاتوکسین و اکراتوکسین باشند که توسط کپک روی غلات تولید میشوند. قرار گرفتن در معرض طولانی مدت میتواند بر سیستم ایمنی و رشد طبیعی تأثیر بگذارد یا باعث سرطان شود.
آلایندههای آلی پایدار (POPs) ترکیباتی هستند که در محیط و بدن انسان تجمع مییابند. نمونههای شناخته شده دیوکسینها و بیفنیلهای پلیکلره (PCB) هستند که محصولات جانبی ناخواسته فرآیندهای صنعتی و سوزاندن زبالهها هستند. آنها در سراسر جهان در محیط زیست یافت میشوند و در زنجیرههای غذایی حیوانات تجمع مییابند. دیوکسینها بسیار سمی هستند و میتوانند باعث مشکلات تولید مثل و رشد، آسیب به سیستم ایمنی، تداخل با هورمونها و ایجاد سرطان شوند.
فلزات سنگین مانند سرب، کادمیوم و جیوه باعث آسیب عصبی و کلیوی میشوند. آلودگی به فلزات سنگین در مواد غذایی عمدتا از طریق آلودگی آب و خاک رخ میدهد.
سایر خطرات شیمیایی موجود در مواد غذایی میتواند شامل نوکلئوتیدهای رادیواکتیو باشد که میتوانند از صنایع و عملیات هستهای غیر نظامی یا نظامی، آلرژنهای غذایی، بقایای داروها و سایر آلایندههای موجود در مواد غذایی در محیط تخلیه شوند.
بار اقتصادی بیماریهای ناشی از غذا:
گزارش بانک جهانی در سال ۲۰۱۹ در مورد بار اقتصادی بیماریهای ناشی از غذا نشان داد، بیش از ۶۰۰ میلیون مورد بیماریهای ناشی از غذا و ۴۲۰۰۰۰ مرگ ممکن است در یک سال رخ دهد. کاهش بهرهوری مرتبط با بیماریهای ناشی از غذا در کشورهای با درآمد کم و متوسط ۹۵٫۲ میلیارد دلار آمریکا در سال برآورد شده است و هزینه سالانه درمان بیماری های ناشی از غذا ۱۵ میلیارد دلار آمریکا تخمین زده میشود.
در دستهبندی غذای سالم و غذای ناسالم (آسیب رسان) پارامترهایی که مشخصا بعنوان عوامل آسیبرسان هستند شرح داده شد. بررسی لیست غذاهای آسیبرسان نشان میدهد بعضی از موارد نامبرده، هیچگونه ارتباطی با موارد آسیبرسان ذکر شده را ندارد.
اما برای جلوگیری از بیماریهای غیرواگیر، آنچه که اهمیت دارد انتخاب رژیم غذایی سالم است:
رژیم غذایی سالم چیست؟
رژیم غذایی سالم به محافظت در برابر سوء تغذیه در تمام اشکال آن و همچنین بیماریهای غیرواگیر (NCDs) از جمله دیابت، بیماری قلبی، سکته مغزی و سرطان کمک میکند. شیوههای غذایی سالم در اوایل زندگی شروع میشوند، تغذیه با شیر مادر باعث رشد سالم و بهبود رشد شناختی میشود و ممکن است مزایای سلامتی طولانی مدتی مانند کاهش خطر اضافه وزن یا چاقی و ابتلا به بیماریهای غیرواگیر در سنین بالاتر داشته باشد.
انرژی دریافتی (کالری) باید با مصرف انرژی در تعادل باشد. برای جلوگیری از افزایش وزن ناسالم، چربی کل نباید از ۳۰ درصد کل انرژی دریافتی تجاوز کند. مصرف چربیهای اشباع شده باید کمتر از ۱۰ درصد کل انرژی دریافتی و دریافت چربیهای ترانس کمتر از ۱ درصد کل انرژی دریافتی باشد.
محدود کردن مصرف قندهای آزاد به کمتر از ۱۰ درصد کل انرژی دریافتی، بخشی از یک رژیم غذایی سالم است. کاهش بیشتر به کمتر از ۵% از کل انرژی دریافتی برای مزایای سلامتی اضافی پیشنهاد میشود.
نگه داشتن مصرف نمک به کمتر از ۵ گرم در روز (معادل مصرف سدیم کمتر از ۲ گرم در روز) به جلوگیری از فشار خون بالا کمک میکند و خطر بیماری قلبی و سکته را در جمعیت بزرگسال کاهش میدهد.
کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت توافق کردهاند تا سال ۲۰۲۵ میزان مصرف نمک در جهان را ۳۰ درصد کاهش دهند. آنها همچنین موافقت کردهاند که افزایش دیابت و چاقی در بزرگسالان و نوجوانان و همچنین اضافه وزن دوران کودکی را تا سال ۲۰۲۵ متوقف کنند.
کاهش مقدار کل چربی دریافتی به کمتر از ۳۰ % کل انرژی دریافتی به جلوگیری از افزایش وزن ناسالم در جمعیت بزرگسال کمک میکند.
تعاریف دقیق ذکر شده نشان میدهد که بعضا استفاده نادرستی از واژه آسیب رسان میشود. بعنوان مثال، لیستی از کالاهای آسیب رسان ایجاد شده و دستهای از غذاها در این لیست قرار داده شدهاند. درصورتیکه این غذاها یا مواد اولیه مورد استفاده در غذاها دارای حدود تعریف شده مصرف در نهادهای ملی و بین المللی ناظر بر این صنایع هستند و توسط سازمان بهداشت جهانی، تعریف رژیم غذایی سالم و حدود متعارف مصرف هر کدام مشخص شده است.
مصرف بیرویه هر نوع ماده غذایی یا حتی نوشیدن بیش از حد آب میتواند منجر به مسمومیت با آب شود که به عنوان هیپوناترمی نیز شناخته میشود. در موارد شدید، مسمومیت با آب میتواند منجر به مشکلات سلامتی ناتوان کننده مانند تشنج، کما و حتی مرگ شود. استفاده از ویتامینها و مکملها نیز همینطور است با وجود نیاز روزانه بدن به دریافت بسیاری از آنها، مقدار مجاز مصرف روزانه باید با دقت و زیر نظر متخصص انجام شود زیرا مصرف بیش از حد برخی از ویتامینها، موجب مسمومیت و آسیب کبدی میگردد.
رژیم غذایی سالم محقق نمیشود جز با موارد زیر:
- ارتقاء آگاهی مصرف کننده از رژیم غذایی سالم
- ارائه مشاوره تغذیه و رژیم غذایی در مراکز مراقبت های بهداشتی اولیه
- توجه جدی به دسترسی به منابع غذایی سالم جهت حفظ زندگی و ارتقای سلامتی (ایمنی غذایی)
- کاهش قیمت اقلام مورد نیاز و ضروری روزانه
- ایجاد استانداردهایی برای تقویت شیوههای غذایی سالم از طریق حصول اطمینان از در دسترس بودن غذاهای سالم، مغذی، ایمن و مقرون به صرفه در پیش دبستانی ها، مدارس، سایر مؤسسات عمومی و محل کار
رژیم غذایی در طول زمان تغییر میکند و تحت تأثیر عوامل اجتماعی و اقتصادی بسیاری قرار میگیرد که به شیوهای پیچیده برای شکل دادن به الگوهای غذایی فردی تأثیر میگذارند. این عوامل شامل درآمد، قیمت مواد غذایی (که بر در دسترس بودن و مقرون به صرفه بودن غذاهای سالم تأثیر میگذارد)، ترجیحات و اعتقادات فردی، سنتهای فرهنگی، و جنبههای جغرافیایی و محیطی (از جمله تغییرات آب و هوا) است.
با شرایط فعلی اقتصادی کشور و افزایش قیمت مواد غذایی، دسترسی به بخشی از غذاهای سالم، کاهش چشمگیری داشته است، بطوریکه دریافت انرژی و مواد مغذی بخش مهمی از نیاز روزانه نظیر مواد پروتئینی (گوشت، ماهی) و لبنی (شیر، ماست و پنیر) با کربوهیدراتها جایگزین شده بنابراین ابتلا به بیماریهای غیرواگیر (NCDs) از جمله دیابت، بیماری قلبی، سکته مغزی و سرطان افزایش یافته است.
اختلاط مباحث مربوط به مواد غذایی آسیبرسان با توصیههای رژیم غذایی سالم و پرهیز از مصرف مواد غذایی کمتر سالم منجر به برداشت نادرست از این تعاریف گردیده بطوریکه باعث شده که یک ماده غذایی کمتر سالم در لیست کالاهای آسیبرسان قرار بگیرد و بار معنایی متفاوتی را القاء کند.
منابع:
- Global action plan for the prevention and control of NCDs 2013–۲۰۲۰٫ Geneva: World Health Organization; 2013.
- Guideline: Potassium intake for adults and children. Geneva: World Health Organization; 2012.
- Thirteenth general programme of work, 2019–۲۰۲۳٫ Geneva: World Health Organization; 2018.
- Rome Declaration on Nutrition. Second International Conference on Nutrition. Rome: Food and Agriculture Organization of the United Nations/World Health Organization; 2014.