دکتر مسعود رسولی
دبیر انجمن کارفرمایی صنعت گوشت و بسته بندی مواد پروتئینی کشور
کیفیت یک واژه ای است به معنی آن چیزی که مشتری میخواهد، کیفیت در مواد غذایی فراتر از ایمنی و سلامت است یعنی یک مواد غذایی اول باید ایمن و سالم باشد و بعد در مورد کیفیت آن بحث شود در سالهای اخیر بعد از مقوله سلامت به کیفیت رسیده بودیم و همچنان شرکتهای تولیدی در تلاش برای ارتقاء کیفیت محصولات بودند ولی چند عامل باعث شده کیفیت مواد غذایی تحت شعاع قرار گیرد که ۷ مورد آن موارد زیر است.
۱- قیمتهای دستوری: قیمتهای دستوری روی بعضی کالاها باعث شده به قول قدیمیها فرقی بین دوغ و دوشاب نباشد و همه یک قیمت عرضه شود بطور مثال مرغ تولید شده در یک زنجیره تولید که در خصوص تغذیه و سایر عوامل تولید مناسب عمل کرده و شرایط کشتار در یک کشتارگاه اتوماتیک با کمترین آسیب فیزیکی و میکروبی انجام شده با یک مرغ که شرایط تولید ضعیفتری داشته و کیفیت کمتری دارد میبایست یک قیمت عرضه شود.
۲- کاهش قدرت خرید مصرف کننده: تورم و افزایش هزینهها و عدم همخوانی درآمد نسبت به هزینه در سالهای اخیر روی مصرف مواد غذایی خصوصاً مواد پروتئینی تاثیر گذاشته و مصرف پروتئینی بشدت کم شده که اسیدهای آمینه که اجزای پروتئینهای بدن هستند کم شده.
۳- کاهش ارزش سرمایه تولید کننده: سرمایه تولیدکنندگان با تورم ایجاد شده بر اساس میزان ریالی زیاد وارد شده ولی بر اساس کالایی کم شده که باعث شده توان تامین و همچنین توزیع که هزینههای توزیع بالا رفته را خوب نتواند انجام دهد که مواد غذایی همیشه به مقدار کافی در دسترس مصرف کننده قرار گیرد و افزایش شدید هزینهها نسبت به درآمد باعث شده تولید صرفی برای تولید کننده نداشته باشد و تولید کنندگان آسیب دیده و از بازار حذف شوند.
۴- تخفیفات فروشگاهی: رقابت بین فروشگاههای زنجیرهای و اینترنتی باعث شده با گذاشتن تخفیفات روی کالاها به جذب مشتری بپردازند که این برخی مواقع به کاهش کیفیت کالا و برخی موارد با آسیب به تولیدکننده و عرضه کننده باعث آسیب به تامین و توزیع میشود.
۵- کنترل کم دستگاههای نظارتی و حاکمیتی از دستگاههای نظارتی میبایست به کیفیت محصولات دقت نمایند ولی به یک مسئول فنی که استخدام خود واحد میباشد و یک آزمایش که تولید کننده نمونه را ارسال میکند بسنده کردهاند که باعث شده دست تولید کننده برای کاهش کیفیت باز باشد. البته در اوایل مطلب آورده شد که کیفیت با سلامت دو موضوع جدا از هم میباشند.
۶- نبود برنامه تامین توسط دولت: امروزه بطوری شده که تولید کننده از تامین مواد اولیه و قیمت و شرایط تامین در روزهای بعدی خود خبر ندارد که بتواند برای تولید و عرضه برنامهریزی کند که منجر به آسیب شوید به تامین و برنامهریزی شده، این یکی از وظایف دولت است که برای تامین مواد اولیه برنامه داشته باشد و آن را به بخش خصوصی اعلام کند که متاسفانه تولید کننده از وضعیت تامین مواد اولیه فردای خود خبر ندارد.
۷- کمبود نیروی کار: امروزه یکی از مشکلات تولید کمبود نیروی کار متعهد و مناسب در سایر ردههای کارگری تا مدیریتی میباشد که باعث شده تولید کننده نتواند با ثبات در نیروهای کار برنامه تولید محصولات با یک کیفیت یکنواخت را برنامهریزی کند.