اهم اخبار

مدیریت حوزه کشاورزی و دام و طیور به قلم سید مصطفی هاشمی طبا

بدون دیدگاه
image_pdfimage_print

قبل از پیروزی انقلاب دولت گوشت های یخ زده را  از استرالیا وارد می کرد. متاسفانه این گوشت ها علاوه بر دیرپخت بودن در هنگام پخت بوی نامطبوعی از خود متصاعد می نمود و شایع شده بود که دولت ایران گوسفندهای نژاد پشمی که سالها از پشم آن استفاده شده بود و باید به کود تبدیل می شود را خریداری و به ایران برای مصرف مردم وارد می کند. در آن حال طنزی هم رایج بود که ایران علاوه بر مونتاژ پیکان، آبگوشت را هم مونتاژ می کند چرا که علاوه بر گوشت، پیاز و نخود ولوبیا و زردچوبه را از کشورهای دیگر وارد کرده و مردم در دیگ های منزلشان آنها را مونتاژ می کنند.

این طنز تلخ پس از انقلاب هم مصداق بیشتری پیدا کرد. از جمله مرغداری ها و گاوداری ها براساس مونتاژ مواد خارجی و از جمله جوجه یک روزه و نطفه گاو و غیره و نیز غذای دام و طیور توسعه پیدا نمود. طبیعی است وقتی کشاورزی ما براساس سیستم های یکهزار سال قبل صورت بگیرد و مراتع ما دارای محدودیت بسیار باشد و بخواهیم تغذیه مردم صورت گیرد چاره ای جز واردات کالای ساخته شده با ارز نفتی یا مونتاژ آن در داخل نخواهیم داشت.

واضح است وقتی صادرات نفت خام صورت می گیرد و نیازهای مرغداری ها و دامداری ها وارد شود و سیستم حمل ونقل داخل و گمرک جوابگو باشد کسی از معضلات و مشکلات خبرنمی شود اما در شرایط فعلی که صادرات نفت درحد قطع بوده و سیستم بانکی بین کشوری از کار افتاده و حمل و نقل دچار مشکل است، مواد اولیه (که هم اکنون حدود ۴ میلیون تن در بنادر است) به واحدهای دام و طیور نرسیده و تولید دچار وقفه می گردد. در سال جاری نیاز واردات کالای کشاورزی ۲۵ میلیون تن است و اگر با این روند پیش رود ده سال دیگر به بیش از ۳۵ میلیون تن می رسد.

واردات کالای کشاورزی که کالائی فاسد شدنی است و نیاز به تسریع در اخذ گواهی استاندارد و بهداشت و حمل و نقل و ترخیص و جابجائی دارد بسیار حساس می باشد و بعید است بتوان در آینده نزدیک مشکلات را حل و فصل نمود. از دیدگاه نویسنده با توجه به عدم تخصص تنها، مشکل قابل بیان است و راه حل قابل احصا و بیان نمی باشد اما در یک نگاه کلی باید به این موضوع اشاره شود که وقتی در کشور اولویت ها معنی ندارد و هرکه هرکار بخواهد می کند و سرمایه گذاری برای رشد و توسعه فراهم نیست و کشاورزی مانند دوران باستان است راه حلی نمی توان یافت جز سهمیه بندی حداقل که آنهم برای بسیاری تداعی زمان جنگ و شیوه های ریاضتی را می کند و شاید هم دور از واقعیت نباشد.

خوب است این موضوع از سوی پایگاه خبری صنعت غذا و کشاورزی و مجله کارآفرینی و صنعت غذا به نظرخواهی متخصصان کشاورزی و دامداری گذاشته شود تا راه حلی برای این مشکل پیدا شود.

سید مصطفی هاشمی طبا

امیرسامان اسکندری
بعدی

نوشته های مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *