رئیس وقت سندیکای کارخانجات چای شمال مشکل اصلی صنعت چای را مداخله بدون برنامه دولت در این صنعت دانست و افزود: سالهاست که صنعت چای در عرصه تولید و قیمت تحت تاثیر سیاست‌گذاری دولت قرار گرفته است و هر سال بودجه کلانی بدون هیچ برنامه‌ریزی درستی به این صنعت تزریق می‌شود که خروجی آن نامشخص است.
نعمت یاورزاده در گفت‌وگو با ایلنا گفت: صنعت چای نیازمند این مقدار بودجه نیست؛ زیرا تزریق بیش از حد پول به صنعت چای به مانند معتادی می‌شود که هرقدر مواد مصرفی آن را بیشتر کنند، فرد معتاد آسیب بیشتری خواهد دید، در واقع صنعت چای نیازمند درمان است.
وی اختصاص ارز ۴ هزار ۲۰۰ تومان برای واردات چای را یک سیاست ضد تولید دانست و گفت: در شرایط بازار کنونی که ارز به حد کافی در دست قاچاقچان نیست و چای نمی‌تواند به صورت قاچاق وارد کشور شود؛ دولت در عوض حمایت از تولیدکنندگان، برای واردات چای ارز دولتی ۴ هزار ۲۰۰ تومانی قرار داده؛ این در حالی است که تولیدکنندگان با مشکلات گرانی دست و پنجه نرم می کنند.
این تولیدکننده چای، در انتقاد از افزایش ۱۷ درصدی قیمت خرید تضمینی چای گفت: هنگامی که تورم بالایی در اقتصاد کشور حاکم است و گرانی تمامی محصولات کشاورزی را تحت تاثیر قرار داده، افزایش ۱۷ درصدی قیمت خرید تضمینی چای بی انصافی است.
وی ادامه داد: نیاز نیست که دولت برای واردات ارز دولتی تخصیص دهد و از طرف دیگر در قیمت گذاری مداخله کند. کشش بازار به گونه‌ای است که صنعت چای می‌تواند قیمت واقعی خود را در بازار مشخص کند؛ اما این موضوع را به یکباره نمی‌توان اجرا کرد؛ بلکه باید رفته رفته به سمت قطع قیمت دستوری پیش برویم.
یاورزاده اظهار کرد: می‌توان با برنامه‌ریزی دقیق کل هزینه صنعت چای را به سمت بازار هدایت کرد؛ در نتیجه در عرض ۲ تا ۳ سال این صنعت می‌تواند از کمک‌های دولت بی‌نیاز شود؛ به شرط آنکه امتیازاتی به واردات تعلق نگیرد و دولت حمایت خود را کاهش دهد، آنگاه این صنعت می‌تواند روی پای خود بایستد.
