دکتر رامین امینی زارع
دانش آموخته دانشگاه تهران

درسیر تاریخی گفته می شود یکی از خواسته های به حق طبقه کشاورزان ایرانی، رهایی از سوداگری سلف خواران و داشتن صندوقی برای تامین مالی خویش بوده است؛ آرمانی که ۳۷سال پس از عدل مظفر، با تاسیس بانک کشاورزی درسال ۱۳۱۲ خورشیدی جامه عمل پوشید.

در سیر تطور و تحول این بانک در آستانه عصر تجدد و اوایل سده بیستم تا پایان آن درمی یابیم این موجود زنده و پویا، همواره منشا اثر بوده است و علاوه بر کشاورزی خرد و معیشتی، جملگی طرح های بزرگ زراعی، باغبانی و دامپروری که با رعایت اصول فنی واقتصادی در سپهر اقتصاد کشور نقش آفرین بوده اند؛ برخوان این بانک که متعلق به همه مردم ایران است نشسته اند.

نکته مهم درباره این بانک تخصصی و توسعه ای که از بهترین و کارآزموده ترین کادر متخصص در رشته های مختلف برخوردار است، منابع مالی مورد نیاز است که باید از بازارهای مالی گوناگون ومتنوع کشور در قالب جذب سپرده و دیگر تکنیک های تجهیز منابع جمع آوری ونهایتا در اختیار تولید غذا درکشور قرار گیرد تا نسبت کفایت سرمایه بانک (Capital Adequacy Ratio) افزون بر تصمیم اخیر دولت، از طریق افزایش کمی منابع مالی مورد نیاز نیز تامین و فراهم گردد تا بانک از توان مضاعفی در پوشش ریسک های خود برخوردار باشد.CAR=Tier 1 capital + Tier 2 capitalRisk weighted assets

نکته دیگری که ضرورت دارد این است که با این پیش فرض که مهم است سپرده های مردم وحساب اشخاص حقوقی،در چه محلی صرف می شود؛کلیه وجوه وحساب های مالی بخش کشاورزی نیز دراین بانک که عمدتا صرف تولید غذامی شود، متمرکز شود وامکان ارائه تسهیلات هدفمند بیشتری را فراهم آورد.

آن چه روشن است؛ امنیت غذایی به عنوان مولفه اصلی و بنیادین امنیت ملی در همه کشورها به شمار می آید وتقویت یگانه نهاد مالی تخصصی واصلی تامین مالی بخش کشاورزی از مهم ترین رسالت های مادی ومعنوی دولت ومردم به شمار می آید؛خاصه آن که کادر مدیریتی بانک نگاه دانش بنیان به تولید دارد وبامراکز علمی نیز درحال مراوده است.نقطه جالب تاریخی در نودمین سال تاسیس بانک که متولد ۱۳۱۲ است پیمان اخیر بادانشگاه تهران متولد ۱۳۱۳ است که نگارنده این سطور از کوچک ترین دانش آموختگان آن است.بی شک تقویت این نهاد خوشنام،تقویت تولید غذا وسفره مردم خواهدبود.