دکتر کیومرث فتح الله کرمانشاهی
عضو اتاق بازرگانی تهران و عضو هیئت مدیره اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران

این روزها شاهد اقداماتی در حوزه اقتصاد و تجارت خصوصا” در صنعت غذا هستیم که بعضا” بخاطر تامین منافع و توجه به یک یا چند بخش، منافع برخی از بخش‌ها نادیده گرفته می‌شود و بعضا” این تصمیمات یا باعث تضاد منافع شده و یا مشکل و معضل برای همه بخش ها ایجاد می نماید.

لذا ، لازم است دقت شود تا در تجارت و خصوصا در صنایع استراتژیک و مهم غذایی کشور هر اتفاق و تصمیمی اتخاذ می‌گردد؛ منافع همه بازیگران از جمله تولید کننده، صادرکننده ، واردکننده و مصرف کننده باهم دیده شود.

باید بدانیم که منافع این چهار گروه بهم گره خورده است و این موضوع را بایستی تصمیم ساز در بخش دولتی و تصدیگر در بخش خصوصی ، رسانه و بقیه اجزاء تصمیم ساز در حوزه اقتصاد و تجارت کشور بخوبی درک و متوجه شوند و بدانند که این چهار بخش باهم و در درون یک کشتی اند و اگر این کشتی سوراخ شود، همه باهم صدمه خواهند دید.

تصمیمات غیر کارشناسی از جمله تعیین قیمت دستوری بدون توجه به مبانی اصلی اقتصاد خصوصا عرضه و تقاضا، افزایش هزینه های تولید، افزایش دستمزد غیر منطقی ، اخذ مالیات مضاعف و بی رویه ، ایجاد هرگونه هزینه سربار تولید و هر نوع تصمیم و اقدام خلق الساعه باعث می‌شود تا دود ناشی از هر اقدام و عمل غیر کارشناسی به چشم همه بازیگران این عرصه برود و بطور منطقی و جدی بایستی از ایجاد اختلاف و تفرقه در این عرصه با اهمیت که با امنیت غذایی و سلامت جامعه روبرو است ، خودداری و پرهیز نمود.

سالهاست که با ایجاد هزینه‌های ناپیدا در اقتصاد و ایجاد سازمان‌های مختلف نظارتی، تعزیراتی، حمایتی و کنترلی در صدد حمایت از مصرف کننده بوده ایم ، اما بجز افزایش بی رویه قیمت ها و تورم ، نتیجه ای عاید نشده و تاوان اقدامات غیر کارشناسی بدوش تولیدکننده و مصرف‌کننده آوار شده و در این بین عده‌ای هم فرصت طلب از آب گل آلود ماهی گرفته و یکشبه ره صد ساله را پیموده‌اند.

مگر می‌شود در این حوزه تصمیمی گرفت و منافع تولید کننده را ندید ؟! البته تولیدکننده ریشه دار و شناخته شده که با مشقت در این اوضاع معیشتی با چنگ و دندان از رسالت برند ایجاد شده و ایجاد ذهنیت مثبت در بازار مصرف ، خون دل ها خورده است و با انواع مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کند و طبعا اگر نتواند از پس هزینه های بی رویه و سرسام آور بر آید ؛ کیفیت و یا کمیت و یا هر دو را فدای تصمیمات غلط کرده و در نهایت این مصرف کننده است که دود تصمیمات غیر کارشناسی به چشمش رفته و صدمه می بیند.

پس بیائیم عاقلانه تر عمل کنیم و با توجه به منافع همه بازیگران یعنی توجه و صیانت از منافع هر چهار بخش به گونه ای رفتار کنیم تا صدمه ای به یک بخش وارد نکنیم که بخش دیگر فربه یا از فرط مشکل ایجاد شده به کما رفته و نابود شود.

برای مدت کوتاهی هم که شده بیائیم به تولیدکننده و تشکل ذیربط اعتماد کنیم و بخواهیم تا خود بدنبال منافع مصرف کننده و حفظ بازار باشند و اگر جواب داد ؛ اینهمه هزینه بازرسی و کنترلی را که در اقتصاد پنهان است و در نهایت از جیب مصرف‌کننده پرداخت می‌شود را به مردم تحمیل نکنیم.

به امید اتخاذ تصمیمات صحیح کارشناسی و تامین منافع همه اجزاء و ارکان عرضه اقتصاد و تجارت خصوصا در صنعت مهم غذایی کشور که حافظ جان و سلامت مردم عزیز کشورمان است.